In de lift kreeg ik het pas te horen. Met een grote lach op haar gezicht vertelde Mickey dat we dimsum gingen leren maken! Wat gaaf! En wat een lokatie! En wat knap dat ze het al die tijd geheim heeft kunnen houden!
We lieten weten dat we er waren, mochten plaats nemen in een gezellig hoekje, kregen een kopje koffie en even later werden we opgehaald door een hele aardige jongen. We gingen de keuken van het Peninsula in!! Alleen dat was al super gaaf! Zo'n echte commerciële keuken, daar kom je normaal gesproken niet in dus voor mij was de dag al geslaagd!
Onze jongeman die ons had opgehaald bleek gelijk de vertaler te zijn want de chef van wie we les kregen, chef Fong Li Hing, de master dim sum maker van het Spring Moon restaurant, was niet echt een pratertje en zeker niet in het engels. Wel enorm vriendelijk en goedlachs!
Hij had 20 jaar ervaring in het maken van dim sum. En volgens mij werkte hij al 15 jaar voor het Peninsula. Als je dim sum chef wil worden, ga je na de gewone koksopleiding eerst 5 jaar aan de slag met het snijden van de ingrediënten. Pas daarna mag je proberen om dim sum te maken!
We kregen een schort om, gingen onze handen wassen en toen liet de chef zien hoe het deeg gemaakt moest worden. Alles natuurlijk afgewogen op zo'n traditioneel weegschaaltje en met het geoefend oog van een masterchef. Beetje meer. Beetje minder. We gingen aan de slag om het deeg te kneden. Je kon gelijk zien dat Mickey al die broodbak klassen in Canada had gevolgd want met een zeer professionele hand, kneedde ze de 'living daylights out of' het deeg!
Om ons niet te vervelen, werden we door onze gids/vertaler en later bleek ook kelner, meegenomen voor een tour door de grote keuken. Mickey en ik keken elkaar aan met grote ogen en fluisterden ' wat gaaf!' Ik denk dat we dat allebei wel duizend keer hebben gezegd.
Maar hoe bijzonder is het niet om te zien hoe ze pekingeend gaan maken? Eerst eendje aan een haak, dan door het kokend water, dan drogen voor 8 uur, dan in de grote ovenpot en dan pas en niet eerder krijg je je eendje op een bord!
Of dat je met eigen ogen kan zien hoe al die wokbranders op een rij staan, hoe het vuur wordt geregeld met een draai aan de knop met je knie! En hoe de hiërarchie geregeld is zo'n keuken; de Master Chef staat aan het eind, dan de assistent master chef en ga zo maar door. De man die alle groenten moet snijden staat aan het begin. Geweldig om te zien!
Bij elk station vertelde onze gids uitgebreid over het hoe en waarom, kregen we een stukje BBQ pork vers van de haak, en mochten we zoveel foto's maken als we wilden. Super was het. Echt super!
Nadat we een wandelingetje hadden gemaakt en per ongeluk bij Shanghai Tang naar binnen waren gegaan, kwamen we weer bij het restaurant terecht.
Een prachtig restaurant. Mooie donkere houten statige trap. Prachtige tafels, heerlijke stoelen, mooie kunst en een hele wand met verse thee gevulde potten, en stijlvol gedekte tafels. Ik had geen idee dat dit bestond! Het restaurant vulde zich langzaam maar zeker met klanten. Welgestelde Hong Kong klanten waar volgens mij een hoop 'oud geld' bij zat. En toen begon het...
Het ene gerecht na het andere was nog mooier dan het vorige. En de smaak was ongekend lekker! En het bakkie thee wat we hadden besteld, bleek niet zo maar een bakkie te zijn. Wij zijn gewend om een theepot op tafel te krijgen maar nu kregen we per keer een vers gezet kommetje thee met dekseltje. Met het dekseltje schuim je het af en daarna wordt het pas in je kopje geschonken. Zo veel details, zo bijzonder!
Dit was een super dag, met een super verrassing, van mijn super lieve vriendinnetje Mickey!
4 comments:
Weer een hele belevenis en wat lief van Mickey dat ze dit voor je had geregeld helemaal super!!
Wauw weer een super ervaring rijker zeg!!! Ja jullie hebben echt een kijkje in het "hart" van het Penninsula gehad. Want doorgaans zijn keukens van deze klasse hotels, verboden gebied....super gaaf man!!!
Oh wat een super leuk idee van Mickey! Hoe komt ze op het idee?! ... Zo lief :-)
Super lief van Mickey en wat een ervaring!
xx Lody
Post a Comment