We gaan goed!

We zijn druk geweest de afgelopen dagen. Klantenbezoek, meeting bij ons aan tafel, eten bij Annie die weer terug is van zwangerschapsverlof, bellen met Leena, op bezoek bij Jesse in zijn nieuwe huisje terwijl de Ikea een kastje in elkaar aan het zetten was, en gisteren hebben we de bbq maar weer eens aangestoken en heeft Jos mijn TL balk in de keuken gemaakt!

Anyway...

3 Keer per week naar de fysio en dan steeds anderhalf uur trainen en dat al voor zeker 10 maanden. En dat werpt zijn vruchten af! En niet te vergeten het trainen thuis, met krukken, op de fiets en op de bal. Chiel is keihard voor zichzelf. Een dag niet getraind is een dag niet geleefd.

Zo kreeg Chiel toen hij voor het eerst op de lokomat ging lopen (3 mei 2013) ondersteuning van het apparaat en die ondersteuning stond tussen 35 en 40 kilo. Dat wil zeggen dat de lokomat 35 tot 40 kilo van Chiel's lichaamsgewicht overneemt, zodat je dan wat lichter bent en makkelijker de oefeningen kan doen.

De afgelopen weken ging het steeds beter. De ondersteuning werd elke keer een beetje terug gebracht, Van 35 kilo, ging het naar 30, van 30 naar 25 en ineens stond hij op 20 kilo! Wat waren we blij! Maar vorige week ging het ineens zoveel beter! (Ik wil graag geloven dat dit kwam omdat hij 4 dagen non-stop geoefend heeft in het zwembadje, en dat we dus gauw weer naar dat resort moeten in Thailand, maar dat weet je natuurlijk nooit.) We gingen van 20 kilo naar 16 kilo en vanmorgen stond de ondersteuning op 14 kilo!! Super!

Ik moet wel eerlijk zeggen dat er verschillende niveaus op de lokomat zijn. Chiel's niveau staat nog steeds op EASY, wat volgens mij wil zeggen dat er nog een medium en heavy moet zijn. Maar wat kan mij dat schelen! Dit gaat goed!

Na de gewone training op de lokomat, is Chiel gaan wandelen met Eddy naar de brug met gelijke leggers om daartussen het lopen met stok te oefenen. Dat ging ook al zo goed, dus toen vond Eddy het tijd om een traptree te oefenen met stok! Ik zat erbij en ik keek er naar en oh wat ging het goed! Ik had een pracht van een videootje gemaakt om het jullie te laten zien maar hij wil maar niet opladen. Helaas.

Chiel is echt sterker geworden in zijn billen, benen en buik-en rugspieren. Ook is de angst voor het lopen met een stok een stuk afgezwakt. Als je natuurlijk al die tijd met een looprek loopt, dan geeft dat een bepaalde veiligheid. Haal je dat rek weg, dan voelt dat erg naakt en gevaarlijk. Maar dit ging ook weer goed.

Ik ben trots. Apetrots op die man van mij die zich door niets uit het veld laat slaan. Woensdagmorgen gaat Jos mee om eens te kijken hoe zo'n training gaat!