Kung Hei Fat Choi!

Happy Chinese New Year! Welcome to the Year of the Horse!

Voor ons voelt het als een gewone vrije dag maar als ik naar buiten kijk is het duidelijk anders. Heel rustig is het op straat en op ons plein. Zelfs de winkels rondom ons huis zijn gesloten. Even geen bussen vol Chinese toeristen maar hier en daar een verdwaalde westerling.

Het is trouwens absurd mooi weer! Knal blauwe lucht, zonnetje en een graadje of 25. Maar eerlijk is eerlijk, zodra de zon verdwijnt is het een stuk frisser.

Wij blijven vandaag lekker thuis. Chiel is al aan het fietsen op het balkon en ik heb net de pavlova in de oven gezet. En zodra Jesse aan al zijn verplichtingen als boyfriend van Mabel heeft voldaan, zoals mee lunchen met de hele familie en Mabel meenemen naar de film, daarna komt hij hier en gaan we lekker eten. Lamsbout en pavlova. Lekker. Ons eigen nieuwjaars etentje.

En na 1 jaar en 4 maanden, zijn we sinds deze week steiger-vrij!!! Eindelijk weer uitzicht en eindelijk even geen geboor en geklop. Wij wonen trouwens op de hoek waar dat hele grote reclame bord hangt!

De laatste keer voor het nieuwe jaar

Vandaag is het net weer een beetje back to normal. Van het weekend weer thuis gekomen uit China, Harm is zondag terug naar huis gegaan, gisteren Jesse weer gezien, vandaag is Berry vertrokken en vanmorgen zijn we weer naar fysio geweest. Same old, same old.

Chiel ging als een speer trouwens. Hij kreeg afgelopen maandag te horen van Eddy dat er goede sprongen vooruit zijn gemaakt. Hij heeft meer kracht en stabiliteit. Het enige wat nu opspeelt is dat Chiel zijn linker knie een beetje overbelast is. Hij moet namelijk steeds zijn knie 'op slot' zetten als hij staat en loopt zonder brace. Das logisch want daar is de kracht nog niet voldoende. Maar met gevolg dat hij nu last heeft aan zijn knie. We gaan op zoek naar een knie-brace die hem steun geeft zonder dat hij beperkt wordt in bewegen.

Maar deze morgen heeft hij iets gedaan wat tot voor kort ondenkbaar was! Hij liep rechtop met lokomat ondersteuning op de loopband en kon beiden handen los laten zonder in de trapeze banden te hangen! Een nieuw hoogtepuntje dus!

Daarna moesten we oefenen met een rubberen kussen waar hij evenwicht op moest zoeken. Erg vermoeiend maar hij deed het maar! Het zweet liep langs zijn voorhoofd.

Morgen gaat nog 1 dagje werken en dan heeft hij t/m woensdag vrij. Lekker bijkomen. In praktijk is het dan zo dat Chiel de hele dag in sporttenue rond hobbelt. Van de fiets naar de roeimachine en terug. Maar we willen ook weer buiten lopen met de stok op de boulevard. En 1 Februari hebben we een tafeltje geboekt met uitzicht op het vuurwerk. Allemaal leuke dingen om naar uit te kijken.

De 15 dagen van het Chinees Nieuwjaar

Ondanks het feit dat Hong Kong een ultra moderne metropool is, heeft ze ook diepgewortelde eeuwenoude tradities. Het voorbereiden en vieren van het Chinees Nieuwjaar staat bijvoorbeeld bol van deze tradities en gebruiken.

• kleurrijk en aromatisch shoppen. Iedereen gaat op zoek naar de juiste plant en/of juiste bloemen om hun voorspoed en geluk te verschaffen in het nieuwe jaar. De kunst is om vooral dichte knoppen te kopen die dan tijden de nieuwjaarsweek open gaan en je huis heerlijk laten ruiken. Het Victoria Park in Causewaybay en het sportstadion in Mongkok worden voor deze gelegenheid omgebouwd tot enorme bloemenmarkten. Ook hebben alle winkels uitverkoop om iedereen de kans te geven zich in iets nieuws te steken zodat het oude wordt achtergelaten en je een nieuwe start kan maken in het nieuwe jaar.
• op zoek naar goed geluk. Tijdens het Chinees Nieuwjaar gaan de Chinezen in grote getale naar de tempel. Eerst worden de Goden bedankt voor de afgelopen 12 maanden en daarna wordt er gebeden om het nieuwe jaar zo mogelijk nog beter te krijgen en beter te mogen leven. Het goede geluk! Tijdens deze periode is het super druk in de tempels!
• veel belovend eten. Eten is altijd een groot onderdeel tijdens alle feestdagen. Dus ook tijdens Chinees nieuwjaar. Met zorg worden de menu's samen gesteld zodat het niet anders kan dan dat de voorspoed gewoon op tafel staat! Zoals bijvoorbeeld: Black moss. In het Cantonees heet het 'fat choi' wat weer klinkt als voorspoed. Gedroogde oesters: In het Cantonees heet het 'hoa shi' wat weer erg lijkt op 'good business'. Het zal geen wonder zijn dat dit bij elke zakenman op tafel staat. Steamed sticky rice: Dit klinkt min of meer hetzelfde als 'higher year' wat symboliseert dat iedereen voorzichzelf de lat hoger kan leggen. Braised black moss pig's trotter: Oftewel gestoofde black moss varkenspootjes. Dit gerecht staat voor extra onverwachts inkomen. Tangyuan: Dit zijn zoete glutineus rijstballetjes. In het Chinees klinkt tangyuan als reünie. En dat staat weer voor alle Chinese familieleden die tijdens Chinees Nieuwjaar allemaal hun geboorteplaats en dus hun achter gelaten familie komen bezoeken. 

En dan hebben we natuurlijk de 15 dagen van het Chinees Nieuwjaar. De laatste dag gaat over in het Spring Lantern Festival.

1) Het huis heeft een intensieve voorjaarsschoonmaak overleeft, de versieringen met symbolen van geluk, gezondheid en voorspoed hangen door het huis, de rode lantaarns zijn opgehangen, het eten staat te pruttelen. De gehele familie komt bij elkaar op Oudjaars Avond en gaan heerlijk eten. Daarna worden de calorieën eraf gelopen op een bloemenmarkt en worden er wierook stokjes verbrand in de tempels. Het liefst gelijk na middernacht! En dat met die andere 7.5 miljoen mensen!

2) Op Nieuwjaarsdag worden nog bezoekjes gebracht aan familie, gaan we naar de tempel om hun voorvaderen te eren en 's avonds met z'n allen naar de New Years Parade kijken.

3) Vandaag brengen getrouwde dochters aan hun ouders een bezoek en wordt er natuurlijk gegeten. Ook gaan we allemaal kijken naar het enorme vuurwerk boven Victoria Harbour.

4) Dag 3 van het nieuwe jaar, genaamd chec hao, is helaas een dag die in het teken staat van argumenten en ruzietjes. Iedereen blijft thuis, niemand gaat op bezoek, dit om vooral geen ruzie te krijgen met familie en vrienden. De tempels worden ook bezocht om goddelijke interventie te krijgen zodat ruzie is uitgesloten. Of je gaat naar de paarden races.

5) Gelukkig gaan de winkels weer open en kan er weer geshopt worden. Thank God! Voetbal fans komen aan hun trekken 's avonds omdat de Nieuwjaars cup wordt gespeeld.

6) Dag 7 van het nieuwe jaar heet 'renri' en is de verjaardag van de gewone man. Wens jezelf en iedereen die je tegenkomt een Happy Birthday!

7) En dan op dag 15 is het alweer de laatste dag van de nieuwjaarsvieringen maar deze dag is het Spring Lantern Festival. Iedereen gaat weer de hort op, kijken naar de prachtige lampionnen die overal staan opgesteld, Chinese Opera of naar rijm-wedstrijden.

We tellen af. Nog 1 week tot het Jaar van het Paard!

Shenzhen

Afgelopen donderdag morgen vertrokken we al vroeg richting Shenzhen. Het busje was keurig op tijd en de meegenomen koffie smaakte erg goed. Ook het verkeer en het weer zaten goed mee. Niet druk op de weg, binnen no time reden we de grens over en de blauwe lucht maakt 'donker China' dan niet zo donker meer.

Pas in Shenzhen hadden we even een klein oponthoud. We stonden in de file en toen zagen we het. Een vrachtwagen met 2 20feet volgeladen containers, was op de zijn kant gegaan. Oeps.

Ik kreeg gelijk medelijden met de leverancier en de klant van deze containers. Je moet weten dat vanaf dit weekend, de meeste fabrieken dicht gaan voor 3 tot 4 weken. De een gaat 2 weken dicht, de ander wat langer. Het hangt een beetje af van de werkers die soms dagen moeten reizen om naar hun geboorteplaats en familie te gaan.

De leverancier werkt zich een slag in de rondte om de levering VOOR chinees nieuwjaar te verschepen en de klant wacht op zijn lading die waarschijnlijk al 4 weken ervoor had moeten aankomen. En nu ligt alles op straat...kapot...al het werk voor niets geweest.

We reden gelijk naar de fabriek. Iedereen weer een handje schudden, beetje installeren en dan aan de slag. De eerste vergadering stond al gelijk gepland! Ik ben lekker op het dak terras gaan zitten. Tussen de Nederlandse tulpen en in het zonnetje, met een kopje koffie en mijn haakproject ;-) Een mens moet iets doen in de uren dat iedereen werkt.

En tussen de middag ben ik samen met David een hapje gaan lunchen bij het straat tentje waar iedereen zijn noedels haalt. Erg leuk.

Met mijn verkoudheid schiet het nog steeds niet op dus ik kreeg van een heleboel chinese dames, kruiden en bloemen theetjes ingeschonken. Better than coffee! zeiden ze. Het heeft nog niet echt geholpen maar lief was het wel. Buiten zitten was trouwens beter vol te houden dan binnen in de fabriek. Hartstikke koud was het daar. Iedereen zit in zijn winterjas te werken. Geen verwarming dus zo'n betonnen fabriek houdt alle kou vast. Voor de veranderingen kwamen ze zich allemaal buiten opwarmen in de zon!

's Avonds gingen we weer terug naar het hotel. Happie eten, heerlijk geslapen en 's ochtends vroeg weer het busje in naar de fabriek. De helft van de staff was al verdwenen. De zaal in het hotel waar we het jaarlijkse etentje zouden hebben, moest natuurlijk versierd worden. Rond 5 uur gingen we ook die kant op.

Behalve 2 personen was iedereen aanwezig. Een hele zaal vol dus. Dit jaar waren er minder festiviteiten georganiseerd dan anders vanwege omstandigheden, maar volgend jaar gaan we er weer vol tegenaan! Maar het diner wat in het teken stond van voorspoed, gezondheid en succes, dat mag natuurlijk niet ontbreken! Dat Chinglish blijft leuk!

Berry hield een speech, er was een loting, en mensen begonnen spontaan te karaoken. Echt super. Natuurlijk hield ik het niet droog toen sommigen naar Chiel gingen en hem het allerbeste wensten, dat ze hoopten dat hij weer snel in de fabriek zou zijn, dat hij weer gauw zou kunnen lopen en dat ze hem misten. Zelfs ik kreeg dikke omhelzingen en vertelden ze dat ze mij zo aardig vonden. Zo lief.

Vanmorgen zijn we weer terug gereden van Shenzhen naar Hong Kong. Het blijft een crime om over de grens te gaan. 2 Uur lang hebben we erover gedaan van Shenzhen uit naar Hong Kong in. Pfff. Maar we zijn er. Weer lekker thuis. Vanavond nog eten met Berry en Harm en dan op de bank en 'Waar is de mol?" bekijken!!!

Love

Ik ben nog steeds ziek. Ik word er gek van. Onwijs verkouden, prik ogen, hoesten, kortom het is genieten. Echt uitzieken gaat helaas niet. Alles blijft gewoon doorgaan natuurlijk.

Ik ga mee met Chiel naar de fysio, naar de taxi, boodschappen doen, de was doen en ons klaar maken voor a.s. donderdag. Dan worden we weer door een minivan opgehaald en gaan we t/m zaterdagochtend naar Shenzhen. Chiel wil vanaf deze week, 2 dagen per week in Sz zijn op de fabriek. Maar deze vrijdagavond hebben we ook de 'anual chinese new year party' dus vandaar dat we zaterdagmorgen pas richting HK gaan. En de Chineesjes weten niet wat hun overkomt...Berry en Harm zijn er ook! Gezellig.

Gistermorgen waren we weer in het ziekenhuis. Eddy wilde een assessment doen na een hele maand geen fysio. De uitslag was super! Alles ging beter en was sterker! En zelfs in het linker been van Chiel waar weinig mee gebeurde, geeft ineens tekenen van leven! Eddy was erg tevreden!

Nadat Chiel zijn assessment had gehad, stond Chiel zonder ondersteuning op de loopband. Wel in het harnas maar verder niets. Chiel probeerde balans te vinden en ineens liep hij zonder handen 2 stappen!!! Natuurlijk nog niet zo als het zou moeten, maar toch, zomaar 2 stappen doen! Geweldig!! Als je denkt dat we ondertussen zijn uitgehuild na een jaar, dan heb je het mis. De tranen vloeiden weer...maar dat mag want het was een super moment!

Na deze highlight of the day, ging Chiel weer lopen op de band en zat ik weer op mijn stoel in het hoekje. Ik keek eens om me heen. De fysio ruimte is een grote zaal, vol met stoelen, ligtafels, fietsen, loopbanden en alles wat je zou kunnen verwachten. Overal zaten en lagen mensen en voor al deze mensen lopen 3 fysio therapeuten rond en 2 hulpjes. Eddy loopt zich een rotje van de een naar de andere patiënt.

Maar wat mij vooral opviel was dat naast elke patiënt wel iemand zat. Vooral naast de mensen die verlammingsverschijnselen hebben. Een moeder, een oma, een zus, een dochter, een echtgenoot. Zij zijn de mensen die alles regelen. Vooral omdat de fysiotherapeuten erg druk zijn en na verloop van tijd ken je de klappen van de zweep, zeg ik even uit eigen ervaring. Als ik Chiel zelf in de lokomat zou moeten hangen, dan lukt me dat gelijk.

Uit de rolstoel helpen, kussens onder het hoofd. Jas uit. Warme deken er overheen leggen. Oefeningen doen. Stretchen. Ze zijn zo druk als een klein baasje. Maar als dat hier zo is, dan zal het thuis wel helemaal druk zijn...Eigenlijk wel mooi om te zien. En terwijl ik alles zo observeerde, zei ik tegen Chiel, "Jemig, ik heb wel respect hoor voor die mensen. Ik vind het aandoenlijk om te zien dat ze alles voor hun familie overhebben. En alles gebeurt met een lach!" Chiel keek me aan. 'Ansje, dat doe jij ook!'...Verrek. Zo had ik het nog niet bekeken...'Huil je nou?', vroeg Chiel. 'Nee, ik ben erg verkouden, schat'...

Beetje ziek

Het kan ook haast niet anders. Iedereen om mij heen was verkouden, dus ik heb het fijn meegenomen van NL naar HK. Gisteren zat alles dicht. Ogen, oren en keel. Maar het gaat weer beter. Heb alleen nog zo'n prikkerig gevoel achter mijn ogen.

Ik kreeg ook nog een belletje van Remy. Leena is nog wel verkouden maar het gaat wat beter met haar. Blijkt dat toen ze bij ons was een dubbele oorontsteking had, de zielepiet. En dan toch blijven lachen naar iedereen! Leena is nu bijna 10 maanden maar ze gaat als een speer. Tijdens onze eerste week in NL begon ze ineens te kruipen. Niets geen tijgersluip gewoon op handjes en knietjes.

Een paar dagen later begon ze langs de bank te lopen en toen ze had ontdekt dat opa zich met een looprek verplaatste, toen was het helmaal bal! Ze stond steeds aan het looprek te rukken en vond het super gezellig zo samen met opa. Gisteren met het facetime telefoontje (dan heb je ook beeld) zag ik dat Leena weer een stap verder is. Ze gebruikt haar kinderstoel als looprek! Ze trekt zich op, loopt keihard achter de kinderstoel van links naar rechts door de woonkamer! Kind is nog geen 10 maanden!!

Chiel en ik zijn gistermorgen ook weer naar fysiotherapie geweest. Alsof ze een verloren kind binnen haalden! Iedereen helemaal blij dat Chiel er weer is en iedereen wilde weten hoe het met hem ging. En vooral waarom we zo lang niet geweest waren ;-)

De lokomat training ging op zich goed maar was erg vermoeiend. Zo zie je maar. Voor Chiel voelde het altijd of hij niet zelf iets deed als hij in de lokomat hing, maar nu merkte hij dat het eigenlijk best hard werken is. Volgens Eddy was Chiel goed vooruit gegaan qua spieren in de heup en middel en ook kon Chiel zijn linker voet wat meer op en neer bewegen! Eddy was erg tevreden! Bij de volgende training wil hij proberen om de ondersteuning van zijn linker voet te verminderen. Goed nieuws dus! Waarschijnlijk komt dat weer omdat Chiel de hele maand in NL zijn brace niet heeft gebruikt maar wel steeds de trap op en af ging. De brace staat hier nu ook in een hoek ;-)

Gisteravond hebben we nog gegeten met Jos. Hij is weer naar NL vertrokken. Lekker aan de frietjes en nadat we afscheid hadden genomen van Jos, gingen we naar huis, en hebben we 'wie is de mol' bekeken via uitzending gemist. Heerlijk om die mensen door HK te zien lopen en elk plekje is bekend! Ik denk trouwens dat het Aaf is ;-)

Wat wel heel grappig was toen we terug reden van het vliegveld naar huis en we over de brug reden, ik een schip in de haven zag liggen. Ik zei nog tegen Chiel 'kijk, hier is de mol!' Mijn foto is mislukt die ik probeerde te maken uit een hotsende klotsende taxi, maar iemand anders heeft dezelfde boot ook op de foto gezet...vreemd wah...

Winter in Hong Kong

Vanmorgen toen ik op het balkon stond en naar beneden keek op ons plein, zag ik alle Honky's dik ingepakt naar kantoor lopen. Soms ziet het eruit alsof ze rechtstreeks op ski-vakantie gaan. Bontlaarzen, oorwarmers, sjaals en van die halve dekbedden als jas.

Gisteren toen we aankwamen zag ik een taxichauffeur in een dikke jas, plus muts, plus skibril, plus handschoenen achter het stuur zitten. Je kan maar beter goed voorbereid zijn op de 15 graden die het weer-kanaal aangaf.

Maar voor de doorsnee Europeaan is het dus niet koud hier in Hong Kong. Voor hen is het een heerlijke lentedag. En dus lopen zij naar de trein met een overhemd met lange mouwen, nonchalant de mouwen omgeslagen voor een mode bewust effect. Die zie je dus ook omkijken als er een Honky voorbij komt lopen alsof de hongerwinter is gearriveerd in HK.

Maar ik moet toch even voor mijn mede landgenoten opkomen. Het is echt koud in HK! In de zon en uit de wind is het heerlijk, maar zodra de zon bij mij op het balkon achter de hoge gevels verdwijnt van de omliggende gebouwen, dan daalt het kwik gelijk!

Ik kijk er niet vreemd meer van op als deze ijsbeertjes voorbij lopen. Want net als je denkt dat je de kou buiten kan ontlopen om door het gangen stelsel van de metro te lopen, dan loop je gelijk freeze bite op omdat daar de airco nog steeds staat te loeien op standje max. En thuis is er geen verwarming zoals in Europa. (vanwege betrekkelijke korte winter) Dus ben je koud dan blijf je koud. Nergens een warmte bron om de kou uit je lijf te branden. Want dat ene straal kacheltje die je dan thuis hebt staan, verwant niet echt. En ga je naar de badkamer op je blote voeten, dan vries je bijna aan de vloer vast. Koud. Echt koud. Ik betrap me er op dat ik uitkijk naar de veel te hete en klamme zomer!

Chiel en ik zaten gisteravond op de bank met het kacheltje ervoor, een deken over de benen en een warme trui. Het hielp ook niet echt dat we beiden doodmoe waren van de reis en dat we zaten te gapen om 8 uur. We hebben het vol gehouden tot 10 uur en toen ging echt het lampje uit.

Morgen geeft het weer kanaal een 10 aan. 13 tot 21 graden en volop zon! Heerlijk!

Weer thuis

En toen zat ik weer in Hong Kong...

Gistermorgen reden we al om half 9 naar Schiphol. Best vroeg als je weet dat ons vliegtuig pas om half 1 de lucht in zou gaan. Maar we wilden iets vroeger zijn omdat Lody, Jacqueline en Tiny ons uit wilden zwaaien.

Het begon al goed. In Tiel stonden we al stil! File, file, file. Normaal gesproken vliegen we altijd in het weekend terug om dit soort dingen te vermijden. Maar deze keer kon het niet anders. Het ging allemaal traag. Ook bij Beest en bij Culemborg en bij Breukelen en bij Amstelveen stonden we stil. Vreselijk. En we zagen de minuten weg tikken...Potver. Enfin. Om net even voor half 11 reden we pas de parkeergarage in om de huurauto terug te brengen. En wat een verrassing! Niet alleen Lody stond er, maar Simone was er ook en toen kwam Mickey achter de pilaar vandaan! Super leuk! Mickey was in Nederland voor een paar weken en dit had ik echt niet verwacht!

We liepen vlug naar de incheckbalie en op de trap kwamen we Chiel's zussen tegen, We hebben nog een kopje koffie gedronken met z'n allen en toen moesten we toch sneller dan we wilden door de douane. Zwaaien, nog een keer zwaaien en daar gingen we. Bah. Altijd vervelend om afscheid te nemen.

Achter de douane werden we nog staande gehouden door een mannetje van de douane. Waar we heen gingen...HongKong. Of we daar woonden...Ja. Of we misschien meer dan 10.000 euro cash hadden meegenomen...Hahaha. I wish!

De vlucht ging helemaal goed. Toen ik voor de eerste keer wakker werd, zag ik dat we nog maar 4 uur moesten vliegen. Heerlijk. En achteraf was het maar goed dat ik zo goed had geslapen.

Het weer was trouwens vanmorgen heerlijk. Strak blauwe lucht en ik denk zo'n graadje of 14. Super. De taxi in en op weg naar huis. We zagen het helemaal voor ons om nog even een paar uur te slapen. Chiel had niet zo lekker geslapen als ik.

We kwamen de lift uit en toen zag ik dat de vloer was afgedekt. Dat doen ze wel vaker als er ergens een verbouwing is. Ik wil de sleutel in de deur doen en ik voelde al nattigheid. De tralie deur voor onze voordeur was helemaal wit van het stof. Nee he...

Ons hele huis zat onder een dikke laag stof! Daar zat ik nou net op te wachten na een vlucht van 12 uur...De buren laten hun huis verbouwen en op de Chinese manier gaat het als volgt. Alles wordt er uit gebikt. Er blijft geen tegel en geen muurtje staan. Alles moet nieuw. Zelfs als je dezelfde tegels weer op de grond laat leggen...
De keuken zat onder, de bank zat onder, de tv was niet meer te zien. De planten en boeken. De wc, de badkamer, alles! En er hing een grijze mist in huis en het stof danste heerlijk in het zonlicht. De moed zakte echt in de schoenen.

Ik heb geloof ik eerst rondjes door het huis gelopen. Ik kon zelfs niet boos worden. Ik zat er doorheen. Daarna ben ik naar beneden gegaan en heb de manager verzocht om langs te komen. Om 9 uur klopte hij inderdaad aan. De man die de verbouwing regelt hiernaast, was ondertussen met een vieze lap bezig om mijn voordeur schoon te maken, maar dat sloeg helemaal nergens op. Hij verplaatste het stof van links naar rechts.

De manager kon alleen maar 'solly, solly' zeggen. Daar heb ik niets aan. Zelfs Chiel werd nu een beetje boos. Hij vroeg zich af waarom niemand de boel had afgeplakt. Dan kan je zoiets voorkomen. En op onze vraag hoe lang ze nog denken bezig te zijn met dat geboor en gedril werd doodleuk gezegd dat het nog wel 2 maanden kon duren!

De manager stelde voor dat hij iemand zou langs sturen om te dweilen. Wat denk je nou zelf? Met alleen dweilen wordt mijn huis niet schoon! Ik heb het dus gelijk zelf maar schoon gemaakt. Overal waar we liepen kwamen stof wolken te voorschijn. Dus dat was mijn thuiskomst. Heerlijk 4 uur aan de slag. Alles nat afnemen, uitkloppen, stofzuigen en dweilen. Heel fijn.

Vandaar dat we net maar even buitenshuis zijn gaan eten met Jos. Peking eend. Dat maakt het dan weer beetje goed.

Laatste weekend

Het ziet er koud uit. De lucht is blauw maar er hangt een grijzig filter. Zonder op de thermometer te kijken weet ik dat het koud is. En de rijp op de tuinmuur geeft het ook wel een beetje weg :-)

Het is het laatste weekend voor ons in Druten. Aankomende dinsdag vliegen we terug naar HK en komt er een einde aan deze Doe-vakantie. Pfff, druk was het. Dat moeten we de volgende keer toch anders aanpakken. 

 Remy en Leena kwamen gistermiddag op bezoek. We zouden met z'n allen gaan eten bij d'n Optie maar helaas werd Leena in het restaurant ziek. Heel zielig zag ze eruit. Waterige oogjes, snotneusje en witjes. Ze zijn gelijk naar ons huis gegaan en voor Remy hebben we zijn bestelde eten mee naar huis genomen. Het was heel gezellig met Lody, Linn, Ben en Selena. 

Morgen om 11 uur heb ik nog een afspraak bij de kapper, daarna nog een zakelijk bezoek in Breda om 3 uur waar ik Chiel heen mag brengen en dan is het tijd om de koffers in te pakken. Dinsdag morgen naar Schiphol en dan worden we uitgezwaaid door Lody en Jacq, de zus van Chiel. 

Eerst nog een lekkere luie zondag. 

Chauffeur

Ik heb deze week de chauffeurspet op. Chiel heeft verschillende afspraken door heel Nederland. Maar zelf rijden zit er (nu nog) niet in en iemand moet het doen. Vandaar. 

En daar zit je dan. Gezellig aan tafel met de mannen. Koffie, vergadering bijzitten en mijn charme in de strijd gooien :-)

Maar goed. Vandaag komt er weinig van het huishouden. Niet erg. Gisteren ben ik nog gezellig met Linn naar Nijmegen geweest. Ik had met 'nood' een nieuwe handtas nodig. Die ene die ik meehad genomen uit HK heeft het begeven. Het is gelukt en ik ben helemaal in de nopjes met de nieuwe aanschaf. 

Bedrijfsfeestje

En toen gingen we naar Amsterdam. Naar het bedrijfsuitje. 

Ik moet eerlijk zeggen dat we heel weinig zin hadden om naar Amsterdam te gaan. Het is nogal een mijl op zeven. Voor ons is het een uurtje rijden en omdat we zo goed als geen dag thuis zijn geweest de afgelopen weken, voelde het een beetje als een moetje. Natuurlijk is het leuk om iedereen weer te zien maar dat had ook dichterbij gekund, vond ik. Ik weet het. Ik ben een oude zeur. 

Maar om half 2 stapten we dan toch de auto in. Op weg naar de Harbour Club waar we voor 3 uur werden verwacht. Want om 3 uur zouden we opgehaald worden door 4 taxi's die ons naar het Holland Casino zouden brengen. 

En toen stonden we in het Casino. We kregen uitleg hoe we black jack moesten spelen, kregen een glaasje champie en een schaaltje bitterballen. Het was echt leuk en na de uitleg, kregen we ieder een zakje muntjes en mochten we voor het echie gaan spelen. En toen zag ik het verborgen talent van Chiel! Hij won het ene na het andere potje en het resultaat was ruim 300 euro in de knip! 

We hebben enorm gelachen en een hele leuke middag gehad. Wat mij alleen verbaasde was de enorme trage bediening in het casino. Niet de crouppiers maar de kelner die de bestelling voor een drankje opnam om 5 uur en die we om 6 uur nog niet op tafel hadden staan. Lijkt mij een gemiste kans van het holland casino. 1) per tafel hadden ze gemiddeld 50 euro kunnen verdienen en misschien wel meer als we wat te drinken hadden gehad, 2) volgens mij geven mensen net iets sneller geld uit als ze een wijntje of een biertje op hebben, wat dan weer in het voordeel is van het casino. Jammer. 

Om 6 uur liepen we naar buiten om vervolgens op de boot te stappen die ons door de grachten, langs de 'lightshow' te varen en daarna aan te meren bij de Harbour Club waar onze auto's al geparkeerd stonden. 

Ik had wel even een klein hartstilstandje toen ik zag dat Chiel ook dat kleine trapje af moest van de kade de boot in. Wat dat betreft is het echt wel somber gesteld met het toegankelijk maken/zijn voor de minder valide medemens. 

Maar we zaten en kapitein Piet voerde ons langs de lightshow. Nou ja lightshow...het was jammer dat alles aardig in het donker stond. Er was geen extra lamp gebruikt om de kunstwerken of gebouwen uit te lichten. Tja... Maar het was gezellig op de boot en zo krijg je toch een heel ander beeld van Amsterdam. Heel leuk. 

We legden aan bij de Harbour Club en daar hadden ze een nog kleinere aanlegplaats. Ik vond het doodeng om te zien hoe chiel de kade op moest. 

Na verschillende flinke drempels en opstapjes te hebben genomen, stonden we dan eindelijk in de Harbour Club. Hele hippe trendy ruimte. Erg gaaf om te zien. Ik hoorde dat bekend nederland hier graag komt. In de zomer moet het helemaal gaaf zijn als de lounge banken buiten staan. 

Het menu zag er goed uit. Net als de enorme open keuken waar hard gewerkt werd. Echt qua styling helemaal geweldig en de tent wordt na 10 uur veranderd in een disco. Alleen weer jammer van de enorme tijden die tussen het aanschuiven aan tafel/ het opnemen van de bestelling/ het opdienen van het eten zat. Ik vind anderhalf uur wachten best lang. 

Maar het was heel gezellig aan tafel en dat scheelt een hoop. De hele dag was heel geslaagd trouwens. Complimentje voor de organisatie! 

Net even na middernacht zijn we vertrokken. Chiel werd nog bijna gelanceerd uit zijn rolstoel door Berry die hem naar de auto bracht en die net als wij niet had gezien dat midden in het looppad een rij klinkers waren verdwenen. Hihi zielige Chiel. Hij heeft wat te stellen met zijn onervaren duwers. Om even na enen kwamen we thuis. Moe. Dood moe maar wel met een gezellige dag achter de rug! 

Happy new year!

Allereerst wil ik iedereen nog een heel gelukkig, gezond en liefdevol 2014 wensen! Beetje laat maar heel goed bedoeld.  

Het nieuwe jaar is alweer 3 dagen oud. We hebben een heerlijke oudjaarsavond gehad met de kids en het nieuwe jaar ingeluid kompleet met zelf gemaakte oliebollen en appelbeignets. 

Voor Leena was het wel even wennen om naar bed te gaan terwijl de gillende keukenmeiden in het rond vlogen. Maar ze heeft toch lekker geslapen en alleen om 12 uur werd ze even wakker.

Op 1 januari zijn we samen met Lody op bezoek geweest bij Andy en Mary. Het gaat gelukkig steeds beter met Andy maar zoals het zou moeten zijn is het helaas nog niet. Maar dat komt goed. Ik weer het zeker! 

Ook zagen we Arlene die nog even langs kwam. Net zoals Martine en Gerben. Heel gezellig! En ik kreeg een super kadootje van Martine. Ze heeft een elandhoofd gehaakt die in de kerstboom gehangen kan worden. Ik heb gelijk een bestelling van nog 10 van die koppies geplaatst voor volgend jaar! Hij is echt te leuk! 

Gisteren zijn Remy, Rachida en Leena weer naar huis gegaan. Iedereen moet weer aan het werk natuurlijk. Maar volgend weekend, ons laatste weekend (10-11 jan) in NL, komen ze weer. Nog 1 weekend die kleine helemaal doodknuffelen :-) 

O ja, we hebben ook Jos, Irma en Viggo nog gezien. Ze moesten in Apeldoorn zijn en kwamen nog even in Druten langs. voor ons was het de eerste keer dat we Viggo life zagen lopen. Geweldig! Een heerlijk ventje is het. 

Morgen is het feest. Dan hebben we het nieuwjaarsfeestje van het werk. Helemaal in Amsterdam! Lovely.