10 Jaar

Morgenochtend gaan we weer naar de fabriek in Shenzhen voor 3 dagen. Altijd leuk. Ik neem voor de gelegenheid alle bonnetjes van het ziekenhuis en zo maar mee, om daar alles uit te zoeken en te declareren. Heb ik in ieder geval iets te doen. Jammer genoeg kan ik niet op Blogger om daar een postje te schrijven vanwege de censuur, dus daarom nu alvast, al is het 1 dag te vroeg, een postje over 10 jaar in China!

Jazeker, we zijn morgen op de kop af, 10 jaar hier! 6 Maanden in Shenzhen, wat mij betreft 6 maanden te lang, en daarna 9,5 jaar in Hong Kong! Onvoorstelbaar hoe snel de tijd is gegaan. We hebben heel wat mensen zien komen en gaan, bruiloften en scheidingen meegemaakt en kindjes geboren zien worden. Ok, niet te letterlijk nemen maar jullie snappen wel wat ik bedoel.

Het leek me leuk om eens in de oude doos met postjes te duiken en die hier neer te zetten.

Monday, December 06, 2004

Een voet massage

Afgelopen zaterdagavond hebben Chiel en ik een echte chinese voetmassage ondergaan.

Van kennissen hadden wij al gehoord dat we dit echt eens moesten proberen. Volgens hen is het zo ontspannend en goedkoop. Nou dat hebben we geweten!

 

Nick, een kiwi die hier al 2 jaar woont en bovendien aardig chinees spreekt, en zijn chinese collega, kwamen ons ophalen. Eigenlijk had ik er niet zo veel zin in, want een wildvreemde, in dit geval chinees, die aan mijn voeten zit, trok mij niet echt.

Chiel had er minder problemen mee. Hij had dit al eens gedaan in Hongkong en vond dat ik het maar eens moest proberen. Zo gezegd, zo gedaan.

 

Eerst  moesten we door het "immoral district" oftewel hoerenbuurt lopen om bij de massage salon te komen. Ik voelde me niet echt op me gemak. Je ziet allemaal kleine chinese mannetjes die heel graag kleine chinese vrouwtjes willen pakken. Brrr....

Nick en collega gaan er elke zaterdagavond heen. Je voeten worden gemasserd, je drinkt wat, je praat met de persoon die naast je zit en kijkt tv, volgens hun.

 

Eenmaal binnen gekomen werden we op een luie stoel gepoot, er werd ijsthee neergezet en de tv werd op voetballen gezet met het geluid op max. Zijn die chinesen gek op; veel lawaai waar je maar komt. De bedrijfsleidster (?) kwam naar ons toe, en de mannen kregen een vrouw toegewezen en ik een man. Dat had eigenlijk al een voorteken moeten zijn, maar ja je blijft in het goede van de mens geloven.

Onze voeten werden in een bak hete thee gezet (very good for your skin!" en we kregen tegelijkertijd een nekmassage. Ik moet zeggen dat was niet vervelend.

Daarna worden je voeten gemasserd, gekneed, uit elkaar getrokken en wat al niet meer, van boven en beneden. Dit herhalen ze voor slecht anderhalf uur! En dat voor 20 yuen, oftewel 2 euro! Nou, het zou mijn baan niet wezen.

 

Het is even vreemd maar het was eigenlijk best wel lekker. Je hoeft niets te doen, alles wordt voor je gedaan. Perfect.

Maar daar kwam de bedrijfsleidster weer aan. "do you want body massage?", vroeg ze. "not for me, thank you", antwoorde ik. Chiel, Nick en collega leek het wel wat. "Only massage, no sex", vroeg Chiel. "Ofcourse", lachte de dame.

Na het nog een keer of drie gevraagd te hebben ging Chiel mee met de mannen. Het zou ongeveer een uur duren en ik zou wachten en nog een pedicure ondergaan.

 

Na 15 minuten kwam Chiel weer terug. "Ben je nu al terug?", vroeg ik. "Ik dacht dat het een uur zou duren". "Nou", zei Chiel, "haar idee van massage was in ieder geval niet mijn idee. No sex is voor haar iets anders dan voor mij". Dat gezicht van Chiel...

 

"weet je nog Chiel, dat je ergens om witte wijn vroeg en dat je een blikje cola kreeg?", vroeg ik.

 Zo leer je steeds weer iets meer over de chinese cultuur. In ieder geval was dit de laatste keer dat wij een voetmassage hebben ondergaan.

 

En dan hebben we natuurlijk ook nog de oude foto's...Tja, dan zie je wel dat er 10 jaar voorbij zijn gevlogen ;-)