In onze jubileumweek ging het leven natuurlijk gewoon door. De tyfoon raasde langs Hong Kong en op woensdag zaten we gewoon weer in het busje naar Shenzhen. Live goes on.
In de bus bedacht ik me ineens, dat we natuurlijk niet alleen 10 jaar geleden verhuisd waren, maar dat het kantoor in Shenzhen dus ook 10 jaar bestond en dat Chiel 10 jaar voor hetzelfde bedrijf werkt. De fabriek werd iets later opgericht. Ik zeg, dat zijn nogal wat hoogtepuntjes. Jammer dat het allemaal geruisloos voorbij is gegaan en dat niemand daar even bij stil heeft gestaan. Dat was best leuk geweest.
Het was trouwens grappig om in de fabriek te zien dat sommige dingen meer structuur krijgen. Ik heb het niet over werk procedures of zo, maar gewoon over de kast waar de bekers staan van het fabrieks personeel. Eerst stond het daar maar een beetje kris kras door elkaar en nu ineens staan er stickers en staan alle bekers keurig op een rijtje. Gelukkig maar. Je zal de verkeerde beker maar pakken!
Na onze 2 dagen in Shenzhen, die trouwens bloedheet waren vanwege de anti-cycloon, reden we donderdagavond weer terug. Onze Chinese chauffeur reed deze keer in 1 keer goed! Geen omwegen, nog steeds geen tolwegen trouwens, maar toch, we kwamen om half 8 weer thuis. Jos heeft een hapje met ons gegeten en daarna hebben we gehangen op de bank.
Vrijdagmiddag reden we naar fysio. Eerst naar de therapie ruimte waar Chiel zijn bloeddruk moet laten meten voordat hij het zwembad in mag. Eddy was weer terug van vakantie en hij stelde voor om eerst een stukje te lopen op de loopband. De normale loopband! En daar stond Chiel ineens zonder harnas en tuigje! Hij liep als een kieviet!
Eddy kwam nog eens kijken en hij zei tegen Chiel dat hem was opgevallen dat er beweging was in zijn linker enkel. Je kan je voet beter afrollen en afzetten, zei hij. En als dat er is en er is beweging in je enkel, dan is het een kwestie van kracht opbouwen. En dan kan je lopen!
We keken elkaar aan...nog een beetje verbouwereerd. Nog effe terug, je bedoelt dat er dus vooruitgang in zit? Dat het lopen er dus aankomt? Eddy knikte en liep weer verder. Dat is toch best een beetje vreemd als je al maanden fysio krijgt en het lijkt of je stil staat om dan zo'n bericht te krijgen.
In het zwembad kreeg Chiel ook weer nieuwe dingen te doen. Zo moest hij met flippers door het water lopen, over een trapje lopen, springen vanaf dat trapje en hinkelen door het water. Best intensief. Hij was zo trots! Het ging als een speer!
Zondag middag vertrekken we opnieuw naar Shenzhen. Voor 1 nachtje slechts. Maandagavond gaan we alweer terug. Dit wordt een drukke week qua zaken bezoek uit Nederland.
2 comments:
woehoe!!! voor de enkel en tsja....voor de tien jaar...heel jammer idd....
Dikke knuf!
Geweldig nieuws wat betreft het lopen! En jammer inderdaad dat er niemand aan gedacht heeft om het 10 jarig bestaan van het kantoor te vieren,maarre het is toch nooit te laat om een feestje te organiseren? XX
Post a Comment