Wat hebben we gedaan deze week?

Ik heb het denk ik al eerder gezegd, maar de weken vliegen om. Zeker als je per week dan 3 dagen in China doorbrengt.

Het afgelopen weekend was dan ook een opluchting. We hadden Jesse en Mabel al een tijdje niet gezien en nu konden we weer eens bijpraten. Ook zijn we met z'n vieren afgelopen zondag naar Shatin afgereisd. Niet om de 10.000 budha's te bekijken maar om op visite te gaan bij Mark en Kazuko. Mark kennen wij al een tijdje. Hij kwam ooit als broekie naar HK als klant van Jesse. Daarna is hij vanuit NL overgeplaatst naar Shanghai en nu is zijn standplaats Hong Kong geworden. Voor Mark en Kazuko waren wij de eerste bezoekers van hun spiksplinter nieuwe flatje in Shatin. Zeg maar het Almere van HK zoals Jesse het noemt.

Prachtig huisje wat sterk doet denken aan de Pinnacle. Klein maar fijn. En uitzicht over de prachtige begroeide bergtoppen. Voor ons was het zeer aangenaam om te merken dat Kazuko, een dame van Japanse afkomst, ook echt Japans kan koken! We hebben zalig gegeten!

Maandagmiddag gingen we voor de eerste keer naar de hydro therapie in het Kowloon Hospital. Best wel spannend. Je weet natuurlijk niet hoe het zal gaan en ineens loop je weer tegen nieuwe uitdagingen aan. Kijk Chiel kan erg moeilijk op blote voeten lopen. Hoe moet dat dan? Staat er een stoel in de kleedkamer? Want zichzelf staand omkleden is nog een stap te ver. We hadden ons zorgen gemaakt om niets. Wat dat betreft is het heerlijk om in HK fysio te krijgen want alles kan en niets moet. Schoenen aan om naar het zwembad te lopen, geen probleem!

Tijdens deze sessie waren er maar 3 cliënten. 1 Jong meisje en 1 jongen en Chiel. Eddy hielp 1 voor 1 het zwembad in over de helling. Hij hield zijn hart vast voor Chiel. Hij was bang dat Chiel niet kon zwemmen en daardoor ook steeds koppie onder zou gaan. Chiel verzekerde hem dat hij echt kon zwemmen en dat er niets zou gebeuren maar Eddy hield hem als een havik in het zicht. De andere 2 cliënten bleven keurig aan de kant staan en die spetterden niet eens. Nee dan Chiel. Hij was natuurlijk super enthousiast en spetterde er lustig op los.

De oefeningen leken een beetje sloom maar nadat Chiel zijn tenen en knie totaal had geschaafd (lopen op je knieën door het water) zich had uitgesloofd met springen in het water en een band naar beneden duwen, barstte hij van de spierpijn 's avonds. Nog even over die geschaafde tenen en knie; een Honky zal dat nooit gebeuren. Die doen dat 1 hoogstens 2 keer. Maar Chiel liep natuurlijk gelijk 20 keer heen en weer door het zwembad. Later zei hij dat hij wel wat voelde maar hij wilde door de pijn heen lopen. Natuurlijk. Eddy schrok wel van die wonden. We kregen gelijk van alles mee naar huis. Desinfectans en gaasjes.

Voor Chiel zijn schoenen hebben we iets gevonden. Hij kan namelijk niet op slippers lopen en steeds je veters strikken en uithalen bij het zwembad is nogal vermoeiend. Dus het onvoorstelbare is gebeurd...hij heeft croc's! Foto volgt nog ;-) Mooie groene! Vanmiddag gaan we weer zwemmen trouwens.

Maandagavond hebben we ook nog gegeten met Steve en Silla. In het Shangri La. Daar is een super Chinees restaurant met 2 sterren. Heerlijk gegeten, lekker bijgepraat en natuurlijk weer plannen gemaakt voor een bbq!

Dinsdag stond het busje weer voor. Op naar Shenzhen voor 3 dagen. En natuurlijk stond het kwik zo hoog, dat we echt totaal uitgeblust 's avonds na het werk in het hotel aankwamen. Ja er is arco in het kantoor, ja hij doet het ook wel, nee niet genoeg. Dus de volgende dag heb ik bij onze buurtsuper een ventilator gehaald die nu tussen onze bureaus in staat.

En ik hoor jullie denken, das een mooie baby blauwe ventilator, maar echt mensen, dit was de meest business like ventilator die ik kon vinden. Ik had er ook eentje met dieren figuren kunnen meenemen maar dat ging zelfs mij iets te ver!

Het was wel lekker weer rond een uur of 5. Dan is de zon weg en steekt er een briesje op. En dat is het moment dat ik lekker op het terras ga zitten en om me heen ga kijken. Ik zag nu 3 mannetjes op een schommel afdalen van de net nieuwe gebouwen voor ons. Ze moeten nog opgeleverd worden en die 3 mannetjes waren de muren aan het schrobben!

Ik keek ook even naar het kleine huisje precies voor de fabriek. Daar woont de tuinman/recycle man met zijn familie. Ik bedoel, je hebt niet veel nodig. Neem een boom, antenne erin en voila, je hebt tv. Hij heeft zelfs een open air-bathroom!

En naast dit kleine huisje is de brandweer kazerne gevestigd. Ze waren aan het oefenen. Met volle bepakking! En dat bij 38 graden!

Gisteravond zijn we weer thuis gekomen. Helemaal gesloopt. Ook met ventilator is het soms niet uit te houden. We kwamen thuis, hebben de spullen naar boven gebracht en zijn toen een happie gaan eten in 1 van de kleine restaurantjes op ons pleintje. Toen weer naar huis. Bakkie koffie, even tv gekeken en daarna als een blok in slaap gevallen...met de airco op max!

Volgende week gaan we niet. Volgende week wordt namelijk full moon festival of zoals het ook genoemd wordt mid autumn festival gevierd. En natuurlijk hebben HK en China niet op dezelfde dagen vrij. Eerst China op maandag en dan HK op dinsdag. Mij hoor je niet klagen. Ik vind het best lekker om een weekje gewoon thuis te blijven.