Mini-vakantie

Deze week heb ik soort van vakantie. We zijn afgelopen zondagavond naar Shenzhen gegaan en maandagavond terug gekomen. De rest van de week blijft Chiel in HK werken vanwege zakenbezoek. Altijd leuk want nu kan ik lekker mijn eigen gang gaan.

Dus gisteren ben ik maar eens gaan lummelen in Mongkok.  Heerlijk. Was er al een tijdje niet geweest. In Mongkok staat een heel klein winkeltje waar ze allerlei aardewerk verkopen. Ik denk dat zij het overschot bij de fabrieken inkopen en dat weer aan particulieren verkopen. Ze hebben van alles. Van wit aardewerk tot aan Japans servies. En voor een grote aardewerk liefhebber die ik ben, is dit winkeltje het Walhalla. Ik heb al heel wat Japans servies ingeslagen ;-)
Nu zag ik een geweldige beslagkom. Mooi wit, strak en maar 30 hkdollar! Mee in de tas! Eenmaal thuis wilde ik mijn aankoopjes eerst maar wassen. Het staat daar nogal stof te vangen in dat winkeltje. Draai ik hem om, zie ik dat de beslagkom van de HEMA is! Wat een giller!

Na genoeg gewinkeld te hebben (het is nog steeds 30 graden!) liep ik naar de MTR. En dan kom je langs de Chinese variant van onze snackbar. Alleen maar Chinese dumplings, broodjes en dimsum. De Tong Kee Bao Dim-shop. Ik heb wat dingetjes aangewezen, betaalde 18 hkdollar en warm en wel gingen de broodjes mee in de tas naar huis.

's Avonds hebben Chiel en ik gegeten bij de Indonees. Heerlijke sateetjes, nasi goreng, rendang en nog veel meer lekkers. Zalig. Langzaam aan weer naar huis gelopen en daar nog een kopje koffie gedronken. Net toen we om 10 uur naar bed wilden gaan, begon een onverlaat te boren! Hallo. Het is 10 uur. Beetje overdreven om dan te beginnen dacht ik zo. Na 10 minuten was die mafkees nog steeds bezig, dus ik ben maar even naar het management van ons gebouw gelopen. Ja, ze hoorden het ook. Ze zouden even bellen.

Kijk ik dacht dat iemand boven ons aan het boren was, maar nadat ik elke verdieping was afgelopen, bleek dus dat ze buiten aan het gebouw bezig waren. Ik weer terug naar beneden. De beste man had info. Ze moesten nog maar een metertje weg bikken, het zou nog maar 30 minuten duren. Ik was helemaal over de pies. Nee. Niet nog een halfuurtje. Stoppen. Nu. Tuurlijk zei de beste man weer. Maar ach, je loopt weer de lift in, en je hoort ze weer boren. Tot kwart voor 11 dus. Idioten.

Vandaag, ging Chiel weer vroeg naar kantoor. Ik heb hem uitgezwaaid en ben gelijk boodschappen gaan doen. En toen ik daar weer thuis van kwam, heb ik een taxi aangehouden en ben ik naar Stanley market gereden. Gezellig. Beetje geshopt en lekker geluncht op een terrasje. Mensen kijken. En oh oh wat zie je dan toch allemaal voorbij komen. Je slaat er soms de hand voor de mond van!

Vanavond eten met het bezoek.