Het afgelopen weekend kregen we visite uit NL. Tim en Roxanne hebben hier een nachtje gelogeerd voordat ze naar hun hotel vertrokken in Causewaybay. We hebben zaterdag en zondag rond gekeken in HongKong en tempels en Sai Kung bezocht. Chiel bleef lekker thuis en 's avonds zijn we met z'n allen gaan eten. Het was super gezellig! Ik denk dat we elkaar nog zien voordat ze donderdag weer vertrekken naar NL.
Ook gaat de ziekte van mijn broer me niet in de koude kleren zitten. Hij is al een tijdje ziek. Na de tweede stamcel transplantatie leek het beter te gaan maar toen kwamen er andere kwalen de kop op zetten. En nu wordt hij a.s. dinsdag geopereerd aan 1 van die kwalen. Op zich geen levensbedreigende operatie maar omdat hij een slechte conditie heeft, is het niet zonder gevaar. En dan zit je hier, aan de andere kant van de wereld, een eind weg. Je kan niets doen. Je kan niet even op bezoek gaan. We hebben elkaar afgelopen zondag via skype gesproken en dat is het enige wat je kan doen.
In zijn naam heb ik wierook gebrand en alle Budha's aangesproken die er maar zijn. Dat is het minste wat ik kon doen. Morgen gaat het gebeuren...
3 comments:
Ja, dat zijn echt de momenten waarop het moeilijk is hé, om zover weg te zitten. Heel veel sterkte voor jullie daar en natuurlijk voor Andy en alle familie in NL. X
Of je nou dichtbij bent of ver weg het is en blijft moeilijk want je voelt je machteloos en zou alles willen doen om het makkelijker voor hem te maken en Ansje ik was gisteren bij hem en hij heeft wel een paar keer gezegd hoe fijn hij het vond om met jou gesproken te hebben XXX
Je voelt je op zulke momenten heel ver verwijdert van iedereen. Het voelt zo machteloos. Heel veel sterkte, voor jullie en allemaal! Kus uit Druten.
Post a Comment