Smart bike

We gingen dus op pad naar het West Kowloon Park om een fiets te huren. Met het adres in de hand de taxi in, op zoek naar de ingang van het park waar de Smart Bike shop zou staan. Onze chauffeur was niet de slimste maar goed, we werden afgezet bij de flyover voor het Ritz Carlton. Die flyover gaat over de weg die onder de haven doorgaat. Super gaaf gezicht die auto's die in de western tunnel verdwijnen.

Voor Chiel was het wel een wandelingetje. Trappen op en trappen af. Maar ineens stonden we bij de ingang van het park en zagen we de smart bikes al staan! Chiel was wel zenuwachtig. Dit is wat hij heel graag wil maar nu was het moment van de waarheid aangebroken. Lukt het wel dan is zijn droom uitgekomen, lukt het niet dan is die droom uit elkaar geknapt. Best heftig.

De droom dat we niet ver hoefden te lopen spatte gelijk uit elkaar. De shop was gesloten! Enorm balen maar we hadden goede hoop dat er ergens in het park nog een winkeltje was, want we zagen mensen fietsen op smart-bikes! Er zat dus niets anders op om langs de typhoon-shelter te lopen en het park verder in te gaan. Op zich niets mis mee want het was heerlijk weer!

En we waren niet de enigen. Er waren meer mensen die genoten van het weer op bankjes, fietsen en op het gras! We hebben de enige plek van Hong Kong gevonden waar je gewoon op het gras mag zitten en waar niet een dozijn bewakers rond lopen om te kijken of je je wel aan de regels houdt!

In het park zijn 3 smart-bike stations. De eerste was dus gesloten, de tweede heeft alleen een elektronisch systeem die reageert op een smart-kaart en ja bij de allerlaatste kan je zo'n kaart kopen. Voor Chiel was het net een station te ver. Hij was al bekaf en wilde niet meer fietsen. Hij wil uitgerust op zo'n fiets stappen.

We hebben wel info ingewonnen en nu gaan we het zaterdagmorgen opnieuw proberen. Dan is het smart-bike station aan beide kanten open en beginnen ze om 10 uur. Doordeweeks gaan ze pas om 2 uur 's middags open. Hopelijk is het dan nog niet druk en kan Chiel het rustig aan proberen.

Dus we liepen het park weer uit. Een lange wandeling in het vooruitzicht. Natuurlijk ging de telefoon ettelijke malen maar lopen met een stok en tegelijk aan de telefoon, dat gaat nog niet lukken. En zeker niet als je al moe bent. Gelukkig hield de telefoon niet op, dus we konden eerst een muurtje opzoeken waar Chiel zittend kon bellen.

Even hierna de taxi in en lekker naar huis. Bijkomen van alle inspanningen. En dat lukte goed. Beetje hangen op de bank (dat was ik) beetje bellen (dat was Chiel) lekker thuis eten en rond half elf wilde Chiel naar bed. Hij was moe.

Hij liep de slaapkamer in en na 5 minuten hoorde ik hem roepen. Ons bed was doorweekt! Bleek dat de airco boven ons bed, goed gelekt had. Potver. Kussens nat, matras nat, matras-topper nat. Kortom geen plek om eens lekker in te kruipen. Dus Chiel op de bank en ik in de logeerkamer.

Vanmorgen heb ik alles zelf eens nagekeken maar ik kan niets vinden. Chiel zal de huurbaas bellen en tot die tijd, logeren we in ons eigen huisje. Ook leuk.

Volle dag

Voor het eerst deze vakantie, hadden we een echte vakantie dag! Even geen telefoon maar dat kwam meer omdat we bij de film zaten en bij de fysio en alles op 'stil' stond. Desalniettemin we hebben genoten van een heerlijke dag!

Rond half 11 stonden we beneden. Jesse en Mabel kwamen aanlopen, we stapten een taxi in en we gingen op weg naar Pacific Place in Admiralty. Prachtig winkelcentrum met een bios. De kaartjes waren online gekocht dus alleen een kwestie van afhalen bij de balie. Eindelijk konden we naar American Sniper. Jesse en Chiel hadden het al een tijdje over die film maar tijdens Chinees Nieuwjaar werd het alleen na 10 uur 's avonds gespeeld en dat vond iedereen te laat.

Ik vond het een prachtige film. Echt een film die lang in je hoofd blijft hangen. Merkte ook pas gisteren na de film dat het een waar gebeurt verhaal is. Echt een aanrader!



Na de film bleven Jesse en Mabel in het winkelcentrum en gingen Chiel en ik naar fysiotherapie. Dat gaat gewoon door natuurlijk. Ik had alles al in de rugtas meegenomen. In het ziekenhuis heb ik eerst een paar broodjes gehaald in het winkeltje en die hebben we opgepeuzeld in de wachtkamer. Heel gezellig!

Chiel heeft gelopen op de lokomat en om half 4 ging hij voor de laatste keer het zwembad in. Hij vind het niet erg. Alle mogelijke oefeningen zijn gedaan dus hij heeft wel zin in iets nieuws. En ik ben blij dat we weer op maandagmorgen om 08.30 naar fysio mogen. Dat heeft zoveel voordelen. Geen gezeik met taxi's die je niet willen meenemen vanwege diensten wisseling, ik kan mijn ding doen na 10 uur 's ochtends en Chiel kan daarna de hele dag naar het werk en hoeft niet meer eerder weg. Dan kan hij gewoon 12 uur per dag aan het werk...

Na het zwemmen kreeg ik een telefoontje van Jesse. Of ze ons op zouden halen bij het ziekenhuis. Zij zaten in een taxi en we hadden afgesproken om elkaar te ontmoeten bij een fietsenwinkel in Yau Ma Tei, dus dit zou stukken makkelijker zijn. Natuurlijk het aanbod geaccepteerd!

Met z'n allen per taxi naar Yau Ma Tei naar de Bull Bike shop. Chiel wil namelijk een opvouwfiets. Zo kan hij 's ochtends met mij mee fietsen als ik aan het hardlopen ben. Maar ook meenemen naar NL.  Eerst maar eens kijken wat dat kost en of het er überhaupt ook is. Nou die fietsen zijn er en de prijzen liegen er niet om, dus nu gaan we eerst een fiets huren. Die schijn je te kunnen huren in West Kowloon Park en daar is geen verkeer dus een perfecte plek om te oefenen. En als het (nog) niet lukt dan merken we dat voordat we een zak geld moeten neerleggen.

Daarna hebben we met z'n allen een salade gegeten bij Wooloo. Heerlijke dag was het!
Vandaag gaan we eens op zoek naar zo'n huurfiets. Spannend.

Keep calm and celebrate on

Dit Chinees Nieuwjaar stond bij ons vooral in het teken van kalm aan doen. We zijn NIET naar de parade wezen kijken, we zijn NIET naar het vuurwerk gaan kijken, we zijn NIET bij een restaurant gaan eten.

We hadden geen zin om voetje voor voetje te schuifelen over een overvolle boulevard of achterlijke prijzen te moeten betalen voor een hapje eten. Dus de ene dag gingen we eten bij Jesse en de andere dag aten we met z'n allen hier thuis. De ene dag was het Japans en de andere dag was het vette hap van de Outback. Heerlijk! En 's Avonds na de afwas een filmpje huren via de Apple tv.

Ook hebben we veel gesport. Chiel op de fiets op het balkon en ik ging hardlopen op de boulevard om 6 uur 's ochtends. Ik kwam zelfs Jesse 2 keer tegen in de vroege ochtenduren. Dat wil zeggen dat hij alweer op de terug weg was en ik nog moest beginnen.

Vandaag hebben we gewandeld over de boulevard en eigenlijk was dat niet zo slim achteraf gezien. Natuurlijk stond alles bom vol met toeristen. We hebben een hamburgertje gegeten bij Greyhounds in Ocean Terminal met Jesse en Mabel en we hebben bioscoop kaartjes gekocht voor American Sniper. Voor morgen, om 11.30 uur 's ochtends! Gezellig met z'n viertjes. Daarna gaan we naar het Kowloon hospital voor fysio en na de fysio zien we elkaar weer bij de fietsenwinkel in Jordan. Altijd leuk.

Chiel heeft de aankomende week in ieder geval t/m woensdag nog "vakantie". Ik moet het eigenlijk anders zeggen. Hij is niet op kantoor maar werkt vanuit huis ... ~ zucht ~ ... ik kom daar in een ander postje nog op terug...

Vakantie

Allereerst, Happy New Year! Of te wel Kung Hei Fat Choi. Het jaar van de geit is eindelijk begonnen. En volgens de berichten wordt dit een super jaar voor de Os, die ik toevallig ben. Ben benieuwd. Laat me graag verrassen ;-)

Ik had al geschreven dat Chiel het steeds beter gaat doen. En ik had geschreven dat Eddy dat had bevestigd. Het is net of het per week beter gaat. Afgelopen maandag bevestigde hij dat opnieuw, dat hij kon zien dat zijn knie sterker werd, zijn enkel meer ging doen en dat Chiel rechter op loopt. Beter nieuws net voor het Chinees Nieuwjaar konden we niet krijgen!
Hierdoor is ook besloten dat we vanaf deze week nog maar 1 keer per week naar fysio hoeven! Yoehoe!!

Het voelt wel een beetje of we aan het spijbelen zijn. Ineens heb ik een middag extra voor mezelf. Aankomende maandag moeten we nog 1 keer naar de watertherapie en daarna gaan we het schema weer veranderen. En als het aan ons ligt, willen we graag weer in de ochtend naar fysio. Dat is voor Chiel veel beter. Eerst fysio en dan door naar het werk. Plus bijkomend voordeel is dat de taxi's niet aan het wisselen zijn van dienst. Daardoor kan je makkelijker aan een taxi komen. Afgelopen maandag hebben we 3 kwartier staan wachten voordat we naar huis konden. En nu kunnen we ook de dagen dat Chiel naar Shenzhen wil een beetje schuiven. Zijn we niet helemaal meer afhankelijk van de dinsdag, woensdag en donderdag.

En om te kijken of het allemaal zo veel beter gaat, hebben we onze wandeling over de boulevard naar Mr.Softy (de ijsco kar) opnieuw gedaan. Chiel heeft hem aan het eind 2013 toen ook gelopen, en hij wilde voelen of er verbetering in zat. Het ging makkelijker en hij voelde zich sterker! Maar af en toe even rusten op een bankje was wel nodig ;-)

Afgelopen dinsdag zijn we voor de allereerste keer sinds de operatie, samen buiten gaan trainen. Om 6 uur stonden we buiten op de boulevard. Ik deed mijn rondje en Chiel liep langs het hek van de boulevard heen en weer. Hij moet achteruit lopen om zijn spieren, knie en enkel sterker te maken. Trap op en trap af. Al met al waren we een uur bezig. Ik moest van mijn schema 2 x 10 minuten hardlopen met daartussen 1 minuut wandelen en eindigen met 8 minuten hardlopen. Ik was zo happy dat Chiel op de boulevard stond dat ik sneller was en zelfs na die laatste 8 minuten er nog een rondje van 10 minuten tegen aan gooide! En toen ik de flyover afkwam en Chiel daar zag staan...nou dat was priceless!

De laatste dag van het oude jaar, en de eerste dag van de vakantie, hebben Chiel en ik gewandeld naar The One om te dimsummen. Het was even spannend omdat Chiel door zijn benen ging toen hij de trap afkwam. Mensen snelden gelijk toe om hem te helpen maar alles ging goed en hij is niet languit gegaan en de dimsum smaakte er niet minder door.

's Avonds hebben we gelopen naar het huis van Jesse en Mabel. We gingen bbq-en. En hoe! Het was zalig en super gezellig! Bij Mabel sloeg de champagne toe. Dat kon ook niet uit blijven, hihi. Ik bedoel ze had 1 glaasje op, maar we waren de deur nog niet uit, of ze lag al te slapen op de bank. Tja, jetlag en champie gaan niet zo goed samen. Vanavond gaan we een filmpje kijken op de bank met Jesse en Mabel. Plus een emmer spare ribs en kippevleugeltjes!

In Hongkong is vanavond de Nieuwjaarsparade en morgenavond de 20ste, is er vuurwerk!

Never judge a book by its cover

In de Hilton Towers leiden de mensen hun eigen leven. Weinig sociale contacten wat weer komt omdat er geen gemeenschappelijke ruimtes zijn. Het enige gemeenschappelijke wat we delen, is de lobby en de lift. Niet erg natuurlijk want van mij hoeft dat niet zo. In de jaren dat we hier wonen, had ik wel een leuk contact met de buren. Helaas verhuisden zij en kreeg ik ongewild contact met de bouwvakkers die zo'n 10 maanden voor overlast zorgden.

Maar goed, dan valt het natuurlijk wel op als iemand een praatje met je maakt. Een hele lieve dame, ze ziet er prachtig uit en is van Indiase afkomst. Ze vraagt altijd hoe het gaat met Chiel. Heel belangstellend en een contrast met de rest van de bewoners. Ik kijk de mannelijke bewoners altijd onderzoekend aan...'ben jij misschien die mafkees die gebruikte condooms op mijn balkon gooit?' of 'ben jij misschien die persoon die de oude kranten naar beneden gooit?'

Nou hebben we de laatste tijd nogal last van water wat naar beneden wordt gegooid. Althans, ik hoop dat het water is! We zijn beiden al een paar keer nog maar net ontkomen aan een ongewilde douche, dus als ik op het balkon sta, kijk ik met haviksogen omhoog. Ik begrijp het gewoonweg niet. Waarom doe je dat nou? Je hebt toch net als wij een wc, een gootsteen of een doucheputje waar je dat in kwijt kan?

Op de 12de verdieping wonen mensen die nog van die oude airco's hebben. En die zijn allebei lek. Dus als het weer warm wordt en bij hun de airco's aanstaan, kan je bij ons niet op het balkon zitten omdat het dan 'regent'. Heel plaatselijk. Precies boven ons tuinsetje. Daar hebben we vorig jaar over geklaagd bij het management. Of ze misschien iets konden doen aan die regenbuien. Ze hebben inderdaad de mensen bezocht en vertelden aan ons dat deze mensen er niets aan wilden doen omdat ze dit huis huurden. Dat moet de huisbaas maar doen. Maar als niemand de huisbaas belt, dan schiet het dus niet op. Wettelijk MOET je er wat aan doen! Zij willen niet verantwoordelijk zijn en de huisbaas werkt niet mee.

Gistermorgen liep ik het balkon op rond een uurtje of 8. En net naast mij, viel weer een bak water naar beneden. Ik keek omhoog, zag waar het water vandaan kwam en liep in 1 streep naar beneden. Samen met de beveiligingsman zijn we naar 12 F gegaan. Het huis waar het water vandaan kwam. Hij belde aan en na 5 minuten werd eindelijk open gedaan na herhaaldelijk bellen en kloppen op de deur. De deur wordt open gedaan en daar staat die prachtige aardige mevrouw! WTF!

Ze wilde het eerst ontkennen maar na een paar minuten doorvragen moest ze het toch wel toegeven dat zij het was. Ze gooide condenswater naar beneden. Maar volgens haar waren het maar een paar drupjes. Ja hoor. Ik vroeg haar om het gewoon weg te gooien in de gootsteen. WAAR HET HOORT!!! Vandaag is er geen water gegooid maar ze heeft wel haar lekkende airco's aan gezet, dus wat dat betreft schiet ik er niets mee op. Maar zo zie je maar, de enige bewoner waar ik het niet van had verwacht, flikkert dus alles van zich af op mijn balkon!

Het jaarlijkse etentje

Afgelopen woensdag vertrokken we naar Shenzhen voor 3 hele dagen. De bedoeling was dat we de vrijdagavond het jaarlijkse nieuwjaars etentje zouden hebben met het personeel van de fabriek en kantoor. Al gauw bleek dat dit tijdstip niet echt lekker was gekozen omdat we hoorden dat heel veel mensen niet aanwezig zouden zijn omdat ze de vrijdag al zouden beginnen met de reis naar hun geboortedorp en de familie.

(Elk jaar gaan miljoenen Chinezen op stap rond Chinees Nieuwjaar om naar hun familie te gaan. Dit is de enige vakantie waarbij ze zo'n 2 tot 3 weken vrij hebben. Veel werkers laten hun kinderen het hele jaar achter bij opa en oma zodat zij geld kunnen verdienen in het industrie gebied in Zuid China. Het is de grootste menselijke migratie van het jaar! Treinkaartjes moeten al maanden van te voren gekocht worden en vaak moeten zij dagen reizen voordat ze thuis zijn.)

Dus het plan werd gewijzigd. In plaats van vrijdagavond eten, werd het donderdagavond zodat de meesten aanwezig konden zijn. Geen uitgebreid feest zou het worden maar een gezellig etentje met goed eten in een Karaoke hotel. Ja zeker mensen, zo'n karaoke tent bestaat uit honderden kamers. Uitgedost met karaoke tv en geluidsinstallatie, bankstellen, badkamers, dobbelstenen, vaak ook spelcomputers en als het nodig is, zelfs met dames die de boel opleuken. Wij kregen een zaaltje zonder dit alles, godzijdank, en alles zag er goed uit.

En natuurlijk is er een soort van draaiboek. Er staat een klein podium, we hebben een gastvrouw en gastheer die de boel aan elkaar praten. Dit jaar waren dat Jasmine en Seven. Jasmine praat in het Chinees en Seven vertaald alles naar het engels.

De avond begint met cola en nootjes op tafel. We hadden 6 grote tafels trouwens. Daarna een speech van Chiel die vertaald naar het Chinees wordt door Dick. Chiel vertelde dat het een moeilijk jaar was geweest en dat hij blij was dat dit jaar om zou zijn. Dat hij vertrouwen had in het aankomende jaar van de Geit en dat hij blij was met de inzet van iedereen. Ook vertelde Chiel dat hij persoonlijk een hoogtepunt had bereikt met zijn gezondheid. Hij kon weer beter lopen. En toen begon iedereen hard te klappen en te joelen! Echt hartverwarmend.

Na de speech kwam de soep op tafel en halverwege de maaltijd moesten er prijzen worden uitgereikt. Op het werk is namelijk besloten dat mensen die 3 jaar, 5 jaar, 8 jaar en 10 jaar bij het bedrijf werken een plakkaat krijgen van de zaak en een envelop met geld. En ik mocht het dit jaar uitreiken! Een heuse eer!

Er werd weer verder gegeten. Dit jaar was het geen vast gesteld menu door het restaurant maar hadden de dames van het werk met zorg zelf alles uitgezocht. Ik bedoel, alles wat op je bord komt heeft een betekenis. Voor gezondheid, voor rijkdom, voor liefde, voor voorspoed, kortom het hing van tradities aan elkaar. Maar omdat ze het zelf hadden samen gesteld en niet in van die grote hoeveelheden tegelijk was gemaakt, was het eten bijzonder lekker!

Natuurlijk moest het glas geheven worden. Zo'n beetje elke 3 minuten ;-) en gaan mensen alle tafels af. Chiel heeft dat nooit gedaan want op die manier ben je dronken in 5 minuten, maar iedereen kwam keurig bij hem langs en niemand drong erop aan dat het glas helemaal leeg werd gedronken, wat normaal gesproken wel het geval is!

Bij de eerste Chinezen was het al te zien. Ze drinken een half glas bier en de oogjes worden rood, ze praten harder en de remmen gaan los. Ook bij mij! Ik ging met mijn selfie-stick alle tafels af!
Aan het eind van de maaltijd komt het fruit op tafel en dat is normaal gesproken het teken dat de maaltijd is afgelopen en dat iedereen naar huis mag. Maar deze keer bleven ze allemaal zitten! Er werd snel nagedacht door deze en gene en ineens was iedereen vertrokken! Naar een karaoke kamer die snel was gehuurd!

Voor ons het moment om lekker naar het hotel te gaan. Uitbuiken en een kopje koffie. Voor ons het perfecte einde van de maaltijd!

De volgende dag op het werk zagen we aan de koppies al, wie het laat hadden gemaakt. De bloeddoorlopen oogjes waren nog niet helemaal weg getrokken. Deze laatste morgen voor de vakantie werd gebruikt om op te ruimen in de fabriek en op kantoor. Ons busje kwam dus niet pas op zaterdagmorgen maar lekker op vrijdagmiddag om 2 uur. Heer-lijk!

Onze chauffeur was een slimme jongeman. Hij zag de bui al helemaal hangen als we bij Shenzhen Bay de grens over zouden moesten. Het verkeer stond de hele dag al vast omdat heel veel fabrieken en kantoren al dicht waren en de mensen op reis gingen. Dus hij stelde voor om de kleine grensovergang Shau Kei Tuk te gebruiken. Wij willen dat elke keer als we de grens over moeten, maar onze chauffeur die we normaal gebruiken wil daar nooit over heen omdat hij zegt dat hij daar geen vergunning voor heeft. Maar nu konden we in 1 streep door rijden. Geen wachttijden, geen files. Helemaal niets!

Om 4 uur waren we thuis! Officieel is de vakantie in Shenzhen dus begonnen en hoeven we voor 2 weken daar niet heen. Voor het kantoor in Hongkong begint de vakantie op woensdag. Slechts voor 3 dagen. Maar dat maakt ons niets uit. Het is toch een beetje vakantie!

Chinees Nieuwjaar komt eraan

Volgende week vieren we Chinees Nieuwjaar. Het valt deze keer op 19 feb. Het wordt het jaar van de Geit.

Overal waar je komt is alles versierd met gouden en rode lampionnen. Zijn de gevels versierd met lampjes en in de winkels hoor je steeds die Chinese liedjes. De straten zijn druk. Iedereen is bezig met boodschappen in te slaan voor deze dagen.

Het huis moet schoon zijn zodat je fris het Nieuwe Jaar in kan gaan. Er worden nieuwe kleren gekocht zodat je alle oude ellende van je af kan schudden. Mensen gaan in grote getale naar de bloemenmarkt. De sinaasappelboompjes worden gekocht, de narcissen bollen met zorg uitgezocht en de rode envelopjes worden vast klaar gelegd. Nieuwe biljetten van 20 en 100 dollar worden besteld bij de bank. Alles moet klaar zijn voor volgende week!

Alles staat bol van de tradities en bijgeloof. Zo moet je een rondje over de grootste bloemenmarkt in Victoria park lopen. The lucky lap! Zo mag je je haar niet wassen op de eerste dag van het nieuwe jaar, moet je naar de tempel om wierook te branden, het liefst gelijk na middernacht en moet je ervoor zorgen dat je het belangrijkste diner van het jaar, (oudejaarsavond) samen met de familie eet. Volgende week begint ook de grootste menselijke migratie van het jaar en de wereld! Werkers uit China gaan terug naar hun geboortedorp om met de familie CNY te vieren en anderen gaan met de familie op vakantie. Kortom het openbaar vervoer plus vliegverkeer plus autoverkeer, is straks 1 grote chaos!

Wij blijven lekker thuis. Dat wil zeggen dat we wel 'op reis' gaan naar Jordan om bij Jesse en Mabel te gaan eten. De dag erop naar de film gaan en dat zij de dag daarna weer bij ons komen eten.

Maar eerst deze week naar China. We gaan op woensdagmorgen en komen pas zaterdagmorgen thuis.
Vrijdagavond is het traditionele diner voor de werkers en de staf. Ben benieuwd.

Van alles wat

Dus ik voel me niet zo lekker. Ik moet eerlijk zeggen dat ik me vandaag beter voel dan gisteren dus wie weet is het straks over, dat lamlendige gevoel. Enfin, gisteren moest ik wel boodschappen doen en met Chiel naar fysio. Maar eerst naar de supermarkt.

Ik wilde maar gaan hotpotten. Een soort van 'de makkelijke maaltijd'. Ik zet alles op tafel en je mikt vervolgens alles in de soep. Gezond, makkelijk en snel klaar. Terwijl ik rondliep, viel mijn oog op kant en klare zakjes Chinese 'healthy' soep. Alle gedroogde ingrediënten bij elkaar, je moet alleen een pannetje water opzetten. Dat gezonde zag ik wel zitten. Wie weet is het iets voor mij! Na de verpakking grondig te hebben gelezen, heb ik het maar terug gehangen.

Soep met gedroogde krokodillen vlees of soep met het schild van een schildpad.  Neh. Heb ineens niet zo'n trek meer. Alhoewel ik wel zag dat het ene soepje perfect is voor de longen! Misschien moet ik toch voor Jos zo'n soepje maken als hij weer terug is in HK.

Ons avondeten werd toch maar hotpot. Niet zo exotisch maar wel erg lekker!

In de middag stapten we de taxi in. Op naar fysio. Het ging weer super goed en deze keer heeft Chiel er echt aan moeten trekken. Eddy weet dat Chiel liefst het zweet op zijn hoofd heeft staan en dat gebeurde deze keer perfect. Oefeningen die voorheen echt niet te doen waren voor Chiel, deed hij nu super goed. Het kostte wel veel moeite maar het lukte! 's Avonds had hij zelfs spierpijn in zijn linker been!

Vandaag zijn we gaan lopen. Ons rondje wordt ook steeds groter! Vandaag moesten we eerst naar de Citibank op Cameronroad, toen naar het postkantoor op Granvilleroad, vervolgens lunch in the One bij een supergaaf Japans restaurantje en daarna naar het reisbureau naast ons flatje!

Eenmaal thuis ging Chiel fietsen op het balkon en ben ik alle kapotte lampen in huis maar eens gaan vervangen. O ja en de wasmachine is "pot" zoals Leena zou zeggen. Enorm balen maar ze komen dinsdagmiddag de boel repareren.

Gammel

Ik voel me al tijden niet lekker. Het begon met een verkoudheid en tot op heden is daar geen verandering in gekomen. Het proesten is iets minder maar nu heb ik ook hoofdpijn, rugpijn en buikpijn. Alsof er een enorme luchtbel vreselijk in de weg zit. Ik kijk het deze week nog aan en anders moet ik toch maar naar de dokter...Van hardlopen is dus ook niets gekomen...

Het weer is ook raar. Dan is het 22 graden, dan is het 13 graden. Je kan je er haast niet op kleden. Een T-shirt is te koud en een trui is te warm. Of anders om. Bleh. Ik heb gehoord dat er dit weekend een koude front aan komt. Niet fijn maar dan weet ik in ieder geval wat ik aan moet doen.

Ach en als je dan zo op de bank hangt met je beker verse munt thee en staart naar bewegende beelden op tv, dan komen er weleens van die filosofische hersenspinsels op. Zo had ik van de week ineens het volgende...wat is vriendschap? Waarom is een vriend, een vriend en zijn anderen slechts kennissen? Ja, de koorts doet rare dingen met een mens.

Ik heb dat toch maar even opgezocht op internet, Er zijn vast mensen die het beter kunnen omschrijven dan ik. http://mens-en-samenleving.infonu.nl/communicatie/110657-wat-is-echte-vriendschap.html

Van deze link heb ik het volgende gekopieerd. Nu hebben jullie ook iets om over te denken ;-) Fijn weekend!

Wat houdt echte vriendschap in?

Tegenwoordig bestaat de neiging om al je kennissen 'vrienden’ te noemen, vermoedelijk door het gemak waarmee in digitale sociale netwerken ieder vluchtig contact als vriendschap wordt beschouwd.

Als je niet zoals echte vrienden dat plegen te doen geregeld met elkaar optrekt of samen bent, kun je dan wel van vriendschap spreken? Zie je elkaar slechts enkele keren per jaar, dan krijg je niet de kans om die zeldzaam onbaatzuchtige vertrouwensband op te bouwen die zo typerend is voor echte hartsvrienden en hartsvriendinnen. Je bent dan eerder kennissen van elkaar dan ware vrienden, ook al is er sprake van gezelligheid en een gevoel van saamhorigheid.

Wat zijn de kenmerken van echte vriendschap?

Ware vrienden kun je herkennen aan de volgende eigenschappen:

• de neiging om datgene te doen wat het beste is voor de ander;
• sympathie en empathie;
• eerlijkheid, ook in situaties waarin het voor anderen moeilijk kan zijn om de waarheid te spreken of te horen;
• wederzijds begrip en medeleven; de mogelijkheid van contact voor emotionele steun;
• genieten van elkaars gezelschap;
• vertrouwen in elkaar;
• positieve wederkerigheid: een gelijkwaardig geven en nemen tussen de twee partijen;
• de mogelijkheid om jezelf te zijn, je eigen gevoelens te uiten en fouten en vergissingen te durven maken zonder bang te zijn dat je daarvoor wordt veroordeeld.

Van ‘echte vriendschap’ is sprake als je elkaar als ‘goede vriend, boezemvriend(in) of hartsvriend(in) of zelfs beste vriend beschouwt. Overigens, sommige mensen hanteren de term ‘beste vriend’ eerder voor een categorie goede vrienden, dan voor de vriend met wie zij de meeste affiniteit voelen.

Hoe weet je dat je elkaars goede vriend bent?

Wie bel jij op of naar wie ga jij toe als je een fijne ervaring of juist verdrietige ervaring wilt delen? En wie belt jou op of komt naar jou toe als hij of zij een fijne ervaring of juist verdrietige ervaring wil delen? Als je antwoord op beide vragen dezelfde namen van personen bevat, weet je met wie jij echte vrienden bent.

Kan de vriendschap ook van één kant komen? Ook bij een hartsvriend?

Het komt weleens voor dat je weet dat je altijd bij iemand terecht kunt, maar dat die persoon niet snel naar jou zou toekomen. Of, omgekeerd, je staat altijd voor iemand klaar, maar zelf zou je niet zo gauw met een blij of verdrietig verhaal naar die persoon gaan.

Is dat een vorm van eenzijdige vriendschap? In eerste instantie lijkt het daarop, maar dat hoeft niet het geval te zijn. Denk bijvoorbeeld aan twee boezemvrienden van wie de een ging huwen of samenwonen en sindsdien eerder geneigd is de belangrijke dingen in zijn leven met zijn partner te delen dan met zijn boezemvriend. Vaak is dat het soort vriend bij wie je later weer je hart wilt uitstorten als je relatie onder druk staat of verbroken is. Zo’n vriend noem je je hartsvriend of hartsvriendin of je ‘beste vriend’, maar in elk geval is het een ware vriend.

Te veel van het goede

Van huis uit ben ik echt geen zeurpiet. Ik kan me vrij gemakkelijk aanpassen en over ergernissen heen stappen. Ik bedoel, als ik mijn haren uit het hoofd trek en er werkelijk niet goed van word, dan kan je gerust aannemen dat 'het' te ver is gegaan.

Dus...

Toen wij hier 3 jaar geleden kwamen wonen, was alles stil om me heen. Ik bedoel, het dagelijkse geluid van sirenes en airco's en de Chinese toeristen, daar kijk ik niet eens van op! Ik hoor dat niet eens meer.

Maar na 3 maanden woonplezier, kwamen er mannetjes aan de deur. Of ze op mijn balkon mochten omdat ze de bamboe steigers om het gebouw heen moesten opbouwen. Tuurlijk. Geen probleem! Nadat de steigers opgebouwd waren, brak de hel los. Overal, maar dan werkelijk ook overal, werd geboord, gedrild, getimmerd, geroepen, stonden generatoren te brommen en kregen we dagelijks bezoek van een ratten familie.

Dit alles duurde zo'n beetje een jaar. Misschien zelfs wel langer, bedenk ik me. Maar de boel was gerenoveerd, Dat scheelt in het kabaal, dacht ik nog heel naïef. Maar de 3 verdiepingen onder ons huis, waren nu dan wel leeg en kaal gestript, nu kwamen er ook winkels en restaurantjes in. Dus opnieuw geboor, gedril, getimmer, geroep en gebrom van de generatoren. En die ratten familie had zich inmiddels gevestigd ergens rond om ons balkon!

Net toen ik dacht, volgens mij is het geboor opgehouden, werd het huis naast ons verbouwd! Ik wist niet dat er een overtreffende trap bestond van overlast hebben. Maar al dat geboor van de maanden ervoor, verdwenen in het niets als je het vergelijkt met een verbouwing next door. Ik kon echt niet thuis op de bank blijven zitten als de bouwvakkers 's ochtends om 8 uur binnen stapten bij de buren. Behalve geluidsoverlast, kwam er nu ook nog eens stof bij die keurig door de kieren van onze voordeur, bij binnen dwarrelden. En elke keer als ik door mijn deur naar buiten en/of naar binnen wilde, stond alles volgebouwd met de rotzooi van de bouwvakkers en moest ik eerst alles aan de kant schuiven. En dat was heel fijn omdat Chiel toen nog gebruik moest maken van een rolstoel!

Maar goed. Na 10 maanden verbouwen bij mijn directe buren EN de buren aan de andere kant van de gang, was het stil! Wat heerlijk! Ik kon gewoon op de bank zitten zonder dat ik eraf werd getrild!

Ah, maar gelukkig duurde dat niet lang! Na 1 week rust, bedacht het management van het gebouw, dat het toch wel een goed idee was om het oude zwembad wat op het dak staat tussen Hilton Towers A en B, weg te halen. Dus opnieuw kwamen er mannetjes op het dak, gewapend met drilboren en zo'n klein wagentje waar een drilboor op gemonteerd is. Fijn. Dit gedoe is pas een half jaar aan de gang. Maar gelukkig werken ze 7 dagen in de week door. Dus als je dacht dat je op zondag op de bank kon hangen om een filmpje te kijken, dan heb je dat mis. Ze beginnen om 9 uur 's ochtends te boren tot 6 uur 's avonds. 7 dagen in de week...

Ik zag van de week dat ze bijna klaar zijn op het dak. Dat oude zwembad stond op dezelfde vloer als waar wij ons flatje hebben. Ik begon bijna te juichen...

De 3 verdiepingen onder onze flat, bestaan uit restaurants en winkeltjes. Van de week aten wij in 1 zo'n tentje op de 3de verdieping. Uit mijn ooghoeken zag ik al dat er 1 unit nog niet verhuurd was...de unit precies onder onze flat...

Ik ben blij te kunnen mededelen dat deze unit is verhuurd! Ze zijn weer opnieuw begonnen met drillen, boren en timmeren. Ook deze jongens hebben een geweldige werk ethiek. Ze beginnen om 9 uur, boren nonstop tot 6 uur, en gelukkig ook in het weekend. (...zucht...)

IK WORD GEK!!!!