Te veel van het goede

Van huis uit ben ik echt geen zeurpiet. Ik kan me vrij gemakkelijk aanpassen en over ergernissen heen stappen. Ik bedoel, als ik mijn haren uit het hoofd trek en er werkelijk niet goed van word, dan kan je gerust aannemen dat 'het' te ver is gegaan.

Dus...

Toen wij hier 3 jaar geleden kwamen wonen, was alles stil om me heen. Ik bedoel, het dagelijkse geluid van sirenes en airco's en de Chinese toeristen, daar kijk ik niet eens van op! Ik hoor dat niet eens meer.

Maar na 3 maanden woonplezier, kwamen er mannetjes aan de deur. Of ze op mijn balkon mochten omdat ze de bamboe steigers om het gebouw heen moesten opbouwen. Tuurlijk. Geen probleem! Nadat de steigers opgebouwd waren, brak de hel los. Overal, maar dan werkelijk ook overal, werd geboord, gedrild, getimmerd, geroepen, stonden generatoren te brommen en kregen we dagelijks bezoek van een ratten familie.

Dit alles duurde zo'n beetje een jaar. Misschien zelfs wel langer, bedenk ik me. Maar de boel was gerenoveerd, Dat scheelt in het kabaal, dacht ik nog heel naïef. Maar de 3 verdiepingen onder ons huis, waren nu dan wel leeg en kaal gestript, nu kwamen er ook winkels en restaurantjes in. Dus opnieuw geboor, gedril, getimmer, geroep en gebrom van de generatoren. En die ratten familie had zich inmiddels gevestigd ergens rond om ons balkon!

Net toen ik dacht, volgens mij is het geboor opgehouden, werd het huis naast ons verbouwd! Ik wist niet dat er een overtreffende trap bestond van overlast hebben. Maar al dat geboor van de maanden ervoor, verdwenen in het niets als je het vergelijkt met een verbouwing next door. Ik kon echt niet thuis op de bank blijven zitten als de bouwvakkers 's ochtends om 8 uur binnen stapten bij de buren. Behalve geluidsoverlast, kwam er nu ook nog eens stof bij die keurig door de kieren van onze voordeur, bij binnen dwarrelden. En elke keer als ik door mijn deur naar buiten en/of naar binnen wilde, stond alles volgebouwd met de rotzooi van de bouwvakkers en moest ik eerst alles aan de kant schuiven. En dat was heel fijn omdat Chiel toen nog gebruik moest maken van een rolstoel!

Maar goed. Na 10 maanden verbouwen bij mijn directe buren EN de buren aan de andere kant van de gang, was het stil! Wat heerlijk! Ik kon gewoon op de bank zitten zonder dat ik eraf werd getrild!

Ah, maar gelukkig duurde dat niet lang! Na 1 week rust, bedacht het management van het gebouw, dat het toch wel een goed idee was om het oude zwembad wat op het dak staat tussen Hilton Towers A en B, weg te halen. Dus opnieuw kwamen er mannetjes op het dak, gewapend met drilboren en zo'n klein wagentje waar een drilboor op gemonteerd is. Fijn. Dit gedoe is pas een half jaar aan de gang. Maar gelukkig werken ze 7 dagen in de week door. Dus als je dacht dat je op zondag op de bank kon hangen om een filmpje te kijken, dan heb je dat mis. Ze beginnen om 9 uur 's ochtends te boren tot 6 uur 's avonds. 7 dagen in de week...

Ik zag van de week dat ze bijna klaar zijn op het dak. Dat oude zwembad stond op dezelfde vloer als waar wij ons flatje hebben. Ik begon bijna te juichen...

De 3 verdiepingen onder onze flat, bestaan uit restaurants en winkeltjes. Van de week aten wij in 1 zo'n tentje op de 3de verdieping. Uit mijn ooghoeken zag ik al dat er 1 unit nog niet verhuurd was...de unit precies onder onze flat...

Ik ben blij te kunnen mededelen dat deze unit is verhuurd! Ze zijn weer opnieuw begonnen met drillen, boren en timmeren. Ook deze jongens hebben een geweldige werk ethiek. Ze beginnen om 9 uur, boren nonstop tot 6 uur, en gelukkig ook in het weekend. (...zucht...)

IK WORD GEK!!!!