Home away from home

Nadat we de hele familie hadden uitgezwaaid, stapten wij ons busje in. Dit was super maar terug gaan naar Sala voelt toch een beetje als thuis komen. Het was echt geweldig om mee te maken en dat wijdse uitzicht was fenomenaal maar we zullen niet treurig zijn als we straks geen 4 trappen op hoeven om naar onze kamer te gaan. En als je het goed bekijkt was het daar zijn met Petra en Johan en familie het allerleukste.  De reis duurt een uur. Van links onderaan naar helemaal rechts bovenaan op koh samui! Wel gaaf om zo wat van het eiland te zien want als we er zijn kom ik niet meer van dat strandbedje af 😊

En we kregen een hartverwarmend welkom toen we gingen inchecken bij Sala! So nice to see you again! Welcome back! And mr. Michael, you can walk so much better! Ja dat was erg leuk. Maar ze waren ook een beetje van slag. Uhm, waar komen jullie vandaan? We hebben jullie niet opgehaald van het vliegveld!  Ja we hadden wel wat uit te leggen, hihi. 

Die middag hebben we uitgebreid geplonst in ons badje en rond vijfen brak de hemel opnieuw open. Onweer, wind en regen. Pfff. Zelfs toen we naar het restaurant gingen om 8 uur, regende het nog. Met natte voeten maar met een volle buik kropen we ons bedje in. T'is goed zo. Morgen is er weer een dag...

Vanmorgen was de regen verdwenen maar de bewolking niet echt. Af en toe liet hij zich even zien maar voor het grootste gedeelte van de dag was het beeolkt. We vinden het niet erg. We zaten deze keer bij het grote zwembad omdat ze tussen 1 en 4 zouden komen 'roken' tegen ongedierte. Voor het eerst sinds Chiel's operatie heeft hij gezwommen in een normaal zwembad! Wat een half jaar geleden nog ondenkbaar was! Hij liep het trapje af, heeft daadwerkelijk gezwommen en hij kon het trapje ook weer op. We waren helemaal blij! Minder blij waren we later toen bleek dat we flink verbrand waren...zonder zon! 

Morgen nog 1 hele dag te gaan en nog 1 postje vanuit koh samui!