Paradijsje

Eindelijk...eindelijk zitten we in het vliegtuig naar Samui. Chiel en ik zijn er zo aan toe om er even tussen uit te gaan. De vlucht gaat lekker snel voorbij en voordat we er erg in hebben, zitten we in de auto op weg naar ons eerste hotelletje. Deze keer is het helemaal aan de andere kant van het eiland. Het duurt ook wel 45 minuten voordat we de stijle helling omhoog moeten nemen. Het is prachtig hier! Palmbomen zover het oog kan reiken en de aquablauwe zee ligt er vredig bij. Het valt ons gelijk op dat dit hotel tegen een berghelling gebouwd is en een grote zucht der verlichting ontsnapt ons allebei. Wat ben ik blij dat we de fiets op Chiel's verzoek trouwens, lekker thuis hebben gelaten! Dat was niets geworden. En wat zijn we blij dat Chiel niet meer in een rolstoel zit! Daar was die parkeergarage onder ons huis niets bij! En wat heerlijk dat Chiel al zelf kan lopen en trappen kan nemen! Want daar zijn ze gek op hier...trappen en drempeltjes, hoogte verschillen, zeg maar alles waar je het spaans benauwd van krijgt als je rolstoel gebonden en/of slecht ter been bent. 

We worden ontvangen in de lobby. Prachtig uitzicht en het ijskoude drankje staat al klaar. 6 man sterk verwelkomen ons op een rijtje. Hihi. De manager komt erbij en legt ons uit dat we een upgrade krijgen. Ja zo'n membership kaart waar verschillende hotelketens onder vallen, doet wonderen! Chiel heeft zo'n kaart gekregen in het hotel in shenzhen en omdat hij daar elke week een paar dagen is, lopen die punten lekker snel op. We zijn al 'diamant'! 

De buggy die ons naar de kamer gaat brengen staat al klaar. Heerlijk zo'n buggy trouwens; je belt en ze halen en brengen je overal op en heen. We rijden een doodlopend straatje in en helemaal aan het eind  mogen we eruit. Ze hadden al gevraagd of Chiel wel 'a few steps' kon nemen maar 4 trappen op, hadden we niet verwacht. Rustig aan de trap op, de deur gaat open en WAUW! Hier kunnen we wel aan wennen! 

Nadat we van de eerste schrik bekomen zijn, nemen we kontakt op met Johan en Petra. We zijn er! Zien jullie straks bij het zwenbad! 

2 Hele dagen hebben we opgetrokken met de hele familie. Alle kinderen met aanhang plus oma. Geweldig. En we zaten dicht bij elkaar in de buurt qua huisjes. 

Vanmorgen hebben we Petra's verjaardag gevierd. De big 5 0. Ontbijt was in hun huisje en nu scheiden onze wegen. Zij gaan met de boot naar koh panang en wij gaan met de auto naar Sala waar we nog een paar dagen blijven. Hopelijk kunnen we nog genieten van een paar mooie dagen zonder al te veel regen en onweer. Het ging er goed op gisteren en vannacht. 

Volgende post komt vanuit Sala!