Thursday, August 20, 2015

Alleen op stap

Ik zit nu 3 dagen alleen in Hong Kong. Chiel is afgelopen dinsdag vroeg naar Shenzhen vertrokken. Na ons laatste bezoek naar Nederland, gaat hij tegenwoordig alleen met het busje naar China.

Chiel zit bij Pinghu!
In plaats van zijn rugzak heeft hij deze keer zijn rolkoffertje meegenomen. Misschien denken jullie nu wel ..and so what?.. maar voor ons is het weer een stap dichter bij normaal. Hij heeft nu bijna 3 jaar geen koffertje mee kunnen nemen domweg omdat het niet lukte. Eerst was het een rolstoel, toen een loopbrace met looprek, toen alleen een looprek, daarna een wandelstok met 4 pootjes, nu een gewone wandelstok en veel meer balans! Hij heeft het eerst thuis droog geoefend en toen dat lukte was hij als een kind zo blij!

Met zo'n rolkoffertje kan er ineens ook veel meer mee. Dus zijn sportkleren gingen ook mee en dinsdagavond heeft hij zijn zo geliefde gym bezocht in het hotel! Hij was daarna kapot maar helemaal blij dat het lukte.

Gisteravond belde hij toen hij een hapje wilde eten in het restaurant van het hotel. Je kan daar kiezen uit buffet of a la carte. Nou blijft het wel een Chinees hotel met Westerse trekjes maar zijn ervaring is dat a la carte niet geweldig is. Een hamburger ziet er uit als een hamburger maar is volledig doodgebakken en droog. Pasta ziet er uit als pasta maar smaakt nergens naar. Een biefstukje ziet er uit als een biefstukje maar kan zeker dienst doen als schoenzool. Dus een buffet is beter. Daar kan je vooraf zien wat je op je bord doet en je pikt alleen de lekkere dingen er uit.



Hij vertelde dat hij dus een rondje ging lopen langs het buffet maar voordat hij de kans kreeg kwam er al een kommetje wontonsoep en een wit wijntje op tafel. Mr Michael werd verwend door het personeel van het restaurant! Hij wilde ophangen om te gaan eten en zou me later terugbellen. En toen kreeg ik een foto toegestuurd. Ze bleven bordjes brengen met de schijf van 5! En ze vertelden ook dat ze niet zo goed wisten wat hij lekker vond, dus brachten ze maar eten die ze zelf zouden kiezen. Zo lief!



Ze hebben tegenwoordig een nieuwe manager in het hotel en die heeft zichzelf voorgesteld aan Chiel. Hij heeft zijn plannen verteld wat er veranderd gaat worden en verteld hoe blij hij was met zo'n vaste klant. Ook bood hij zijn verontschuldigingen aan voor het feit dat ze geen gratis taxidienst meer verlenen aan hotelgasten. Dat was 1 van de enorme voordelen van dit hotel. Je boekt een auto om je naar het werk te brengen en ze halen je nog op ook. Maar dat kon niet meer uit. Begrijpelijk. Hij vertelde ook dat de staf van Chiel niet blij was toen ze het hun telefonisch mededeelden dat deze dienst werd geschrapt omdat Chiel altijd van die dienst gebruik maakte. Verder is dit een geweldig hotel en toch een beetje Chiel's thuis geworden. Ze weten wat hij wil drinken, hoe hij zijn koffie wil, wat hij wil eten en nu helpen ze hem (het is toch een beetje wankel lopen met een stok in de ene en een bord in de andere hand) waar ze maar kunnen.

En we kregen vandaag nog een paar foto's van Leena. Ze waren naar de speeltuin geweest en hadden Rachida voor haar verjaardag verrast met slingers! Ze vond het treintje wel heel spannend en dat kan je wel aan dat koppie zien. Wat een droppie...





1 comment:

Arlene said...

Wat een lieve mensen daar in dat hotel! Maar dat komt denk ik ook door de wijze waarop jullie met mensen omgaan! Die kleine Leena is een heerlijk vrolijk kind op de slametan heb ik me rot gelachen met haar,eerst stil en verlegen maar toen ze eenmaal los was...........

Linkwithin

Related Posts with Thumbnails