Liefdesverdriet!

Maandag is wasdag! Dus inderdaad, ik ben alles aan het wassen en aan het schoonmaken want ik heb al die tijd dat de kids hier waren helemaal niets gedaan.

Ik heb alles overhoop gehaald want ik probeer ruimte te creeeren voor Monique die hier 2 september aankomt. Een beetje privacy voor haar is niet gek dus ik sleep als een idioot met al mijn kasten van de ene naar de andere hoek.

Terwijl ik daar mee bezig was, zag ik precies tegenover mijn raam bovenop het flatgebouw, een zielig chineesje. Ik had echt medelijden met hem maar heb toch maar gauw mijn digi-cameraatje gepakt. Ik denk (want communiceren lukt natuurlijk niet) dat zijn meisje het heeft uitgemaakt. Hij liep van links naar rechts, sloeg steeds zijn handen voor de ogen en ik zag hem schokken met z'n schouders.
Duidelijk gevalletje van liefdesverdriet! "Ik hoop maar niet dat hij gaat springen"' was het enige wat door mijn gedachte ging. Hij zal de eerste niet zijn hier in HK die eruit piept op die manier.
Maar om iedereen gerust te stellen, een maatje is naar boven gekomen en heeft hem getroost en mee naar beneden genomen.
Eind goed al goed.