Stanley en een taart

Jos had een verzoek gekregen van zijn zus. Zijn neefje wil graag een theebeker met deksel en met zijn Chinese horoscoop afbeelding erop. De Haan. Of Jos eens kon kijken in HK. Tuurlijk zei Jos en gisteren vertrokken hij en wij richting Stanley Market. Daar worden zoveel souveniertjes verkocht dat het ons de slimste keuze leek.

We waren lekker vroeg. Er liepen nog geen hordes toeristen rond. Met z'n drietjes scanden we de winkeltjes af, liepen elk shoppie met bekers binnen. Zo'n gedetailleerd verzoek maakt het stukken moeilijker. We zagen veel bekers, maar helaas niets met een haantje erop. In 1 shoppie, ergens achterin, zagen we wel een beker met een haan maar met een deksel van een ander beest. Niet compleet dus en missie niet geslaagd.

Na een dimsum lunch vertrokken we weer. De bussen met toeristen waren geland en de straatjes overvol. Dus op weg naar Waterloo road in Yau Ma Tei. Daar zit een mega fietsenwinkel op-en-van hoog niveau. Jos had een nieuwe binnenband nodig voor zijn fiets. Die missie slaagde wel en vanaf Waterloo road zijn we naar huis gelopen via Shanghai street en Temple street. Lekker briesje, zonnetje, leuk gezelschap. Wat wil een mens nog meer.

Voor de avond  stond een etentje gepland met Jos en Jesse. Het gebeurt steeds minder vaak dat we met z'n vieren op dezelfde plek kunnen zijn dus we keken ernaar uit. Jesse zat al in de lobby toen wij met de lift naar beneden kwamen. Gewapend met een grote tas van Paul de Lafayette. Hij had een taart met ballonnen en kaarsjes meegenomen voor...JOS! Dit verklaart wat uitleg...

Jos had vernomen dat Jesse voor een echtpaar die 30 jaar getrouwd was, een gehele Macau ervaring in elkaar had geflanst, als cadeau. (Nee, wij waren het niet! ) Ferry, hotel, sky-walk, etentje, watershow, kortom een geweldig cadeau. Toen Jos dit hoorde belde hij gelijk naar Jesse maar hij kreeg zijn voicemail te pakken. Hij legde uit aan Jesse, dat hij en Irma al 18 jaar bij elkaar waren en dat zij ook wel een weekend naar Macau wilden krijgen. Tenslotte waren hij en Irma toch vrienden van Jesse en die anderen (nog) niet. Hij hing op en vergat het totdat Jesse met die taart in de lobby zat!

We stapten de taxi in naar SoHo, er werden ballonnen opgeblazen in de taxi, de chauffeur was not amused, liepen door Elginstreet en stonden ineens voor een Indonesisch restaurant met de originele naam Bali Bali! Oh yeah! En wat is dat toch lekker. We hebben heerlijk gegeten en enorm gelachen!

 En als toetje kwam de Mangotaart van Jesse op tafel. 18 Kaarsjes werden in de taart gezet en Jos mocht ze uitblazen. Irma werd gebeld en natuurlijk begreep ze er niets van. Geeft niets. De taart was zalig!

Nog een drankje, de taxi in en om 11 uur waren we weer thuis.
Ja we worden echt ouder...niet wijzer...wel ouder