We kennen het klappen van de zweep al aardig na 1 jaar van 3 keer per week therapie. Chiel loopt met looprek door, ik sta in de rij bij het kantoortje om te betalen, neem mijn bonnetje mee, leg de kaart plus bonnetje op de tafel in de fysio-ruimte en loop door naar Chiel. Hij zit rustig op een stoel, bloeddruk wordt gemeten en dan gaat hij de lokomat in.
Eddy was bezig om Chiel in zijn harnas te klippen en om de lokomat rondom Chiel te installeren. We zitten wat te grappen en ineens zegt Eddy: 'I have a new challenge for you Michael. After the regular lokomat training, we are going to walk without any support.'
Het bleef even stil... We keken elkaar vol ongeloof aan... Uhm, wat?! Nog effe terug. Je zegt wat?!
Hoe bedoel je?!
Eddy was ondertussen weg gelopen om de volgende client te helpen en liet ons met hele grote vraagtekens achter. We keken elkaar aan. 'Bedoelde hij nou zonder steun? Hoe bedoelt hij lopen zonder steun?'
Chiel ging eerst de gewonen training maar doen. Deze keer mocht hij ganzen en hertjes vangen op het grote scherm voor hem. Super geconcentreerd probeert hij bocht naar bocht te nemen zonder dat het apparaat uit slaat. (als hij te grote bochten neemt en zijn benen dat niet aankunnen, dan gaat het apparaat automatisch op stop voor de veiligheid.) Nadat hij alle beesten had gevangen, bleef hij nog een kwartiertje doorlopen in het harnas op de loopband.
En toen stond Eddy daar met een grote lach op zijn gezicht. 'Are you ready Michael?' Nou nee, maar als het moet dan moet het maar, stond op Chiel's gezicht te lezen. De lokomat werd afgedaan. Het harnas hield hij om maar de ondersteuning werd helemaal op nul gezet. Van beide benen en van het gewicht die trouwens nog maar op 6 kilo stond.
Zonder naar de steunen te grijpen moest Chiel naar voren reiken en opzij. Het zweet stond op zijn koppie! Hij viel bijna 1 keer en toen bleek dat het harnas je echt een stukje laat vallen. Niet helemaal natuurlijk maar eng was het wel.
Daarna moest hij steeds zijn benen optillen. Zeg maar pas op de plaats. En dat was heel eng!
En toen was het wel genoeg voor deze training. Chiel was kapot! En zijn benen trilden helemaal. Maar zo trots dat hij weer iets meer kon!
4 comments:
Geweldig weer letterlijk een stap vooruit,zal best eng zijn voor Chiel maar moet hem toch ook veel voldoening geven ! XXX
A little step for men, a giant leap voor CHIEL!!!!! Geweldig broertje, ga zo verder!!!! Trots op je. xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Wow wat eng. Maar wát gaaf!!
Xxx
Gaaf, dat is het juiste woord, man Chiel wat ben jij goed bezig. I love Eddy! Dat mag je tegen hem zeggen, wat hij bij jou bereikt heeft, ook voor hem respect!
dikke kus,
Lody
Post a Comment