Daar ben ik weer

Maandag was het fysio dag; Lekker vroeg eruit, ontbijten, douchen, spullen bij elkaar zoeken en de taxi in. Helaas was de Lokomat nog steeds kapot. Hij was gemaakt maar na een half uur, hield hij er weer mee op. En voor de record; dit is er eentje van Zwitserse makelij!

Voor Chiel geen probleem. Hij voerde heel fanatiek alle andere oefeningen uit die Eddy hem had voorgesteld. En eerlijk is eerlijk, ik denk dat de kapotte lokomat geen slecht ding in, want Chiel gaat ineens met stappen vooruit! Zijn balans wordt beter, hij loopt tegenwoordig binnen alleen maar met de wandelstok en buiten gaat het steeds beter maar nog niet genoeg om b.v. alleen maar met de stok er op uit te gaan. De oneffenheid van een stoep is een grote spelbreker. Maar echt, het gaat steeds beter!

Dinsdagmorgen vroeg werden we weer opgepikt door het busje die ons naar Shenzhen brengt. Met een thermosje koffie is het goed uit te houden en sneller dan verwacht stonden we weer in de fabriek. Die trouwens een stuk is opgewarmd nu de zon zich weer vaker laat zien en de temperaturen weer beginnen te lijken op zoals we die kennen. Rond de 27 graden en natuurlijk lekker klam.

Chiel ging aan de slag. De ene meeting na de andere. En ik heb weer gehaakt. Het ene vierkantje na de andere. De bloemen heb ik weer verzorgd op het dakterras en de cupcakes uitgedeeld die ik maandag in grote getale had gebakken. In de fabriek loopt Chiel tegenwoordig alleen maar met de stok! Ik loop ernaast maar hij heeft mijn hand niet nodig gehad. Helemaal alleen is nog te eng. Als je die grote fabriekhal ziet waar hij doorheen moet lopen om naar het toilet te gaan is dat best te begrijpen. Dus dan loop ik gezellig mee. Geen probleem. Toen we 's avonds naar het hotel gingen, liet Chiel zelfs het looprek in de fabriek staan! Het gaat dus echt beter!

Woensdag zaten we lekker vroeg op de fabriek. Chiel deed weer zijn ding en ik heb alle spelletjes gedaan die op de ipad stonden ;-) Aan het eind van de dag weer het busje in terug naar Hong Kong en wat was ik blij om weer die bus uit te gaan! Onze chauffeur die wij nog nooit eerder hadden gehad was echt een gevaar op de weg! Hij overschreed OVERAL de max.snelheid, reed als een bezetene, begon zijn stuur schoon te maken tijdens het rijden, begon zich zelf te wassen tijdens het rijden, ging chatten, bellen, sms-en en hij wist de weg niet! Ik kon het niet meer aanzien en zei er ook wat van. 'You are very busy with a lot of things during driving!' Hij schrok ervan maar liet zich niet weerhouden. Hij deed het alleen stiekem nu! 1 Ding is zeker. Die chauffeur hoef ik niet meer.

En toen gingen we naar onze flat. En ik zag het al. Alles opnieuw onder de stof...Gek word ik ervan. Die enorme slimme jongens die de flat hebben opgeknapt lieten al steeds hun voordeur open zodat alle stof bij mij onder de voordeur naar binnen kwam. Herhaaldelijk gevraagd om de deur te sluiten tijdens het schuren en zagen maar luisteren ho maar. En als je dan 2 dagen niet aanwezig bent, dan zit je huis dus weer onder het stof. Maar voordeel is nu dat de buren zijn ingetrokken in hun opgeknapte flat. Dat scheelt. Er zitten alleen nog geen ramen en deuren in en alle dozen staan tot aan het plafond opgestapeld. Ben benieuwd.