Op schoolreis naar Macau

Om 10 uur stonden we bij de China Ferry om naar Macau te gaan. Mickey en Jesse waren ook aangekomen en met de ferry kaartjes in de hand liepen we door de douane. Iedereen had er enorm veel zin in! En toen zei Jesse: 'je hebt de kaartjes voor de Stones toch ook meegenomen hè?'

Chiel en ik keken elkaar aan. De Rolling Stones kaartjes...ja daar zeg je zo eens wat...Uhm nee, die liggen nog op het boekenkastje...Ongelooflijk stom natuurlijk. Ik had aan alles gedacht maar dus niet aan de kaarten die Chiel eerder van Jesse had gehad op zijn verjaardag. Er zat niets anders op om ze alsnog thuis op te halen.

Het plan werd getrokken. Mickey, Chiel en Jesse zouden alvast op de boot gaan, en ik zou snel naar huis gaan, kaartjes ophalen en dan een bootje later naar Macau pakken. Maar ik moest eerst weer door de grens, uitleggen waarom ik niet de boot op kon, langs de dame van de ferry, of ik ook hetzelfde kaartje mocht gebruiken maar dan voor een tochtje later. Gedoe natuurlijk maar het verliep allemaal voorspoedig. Binnen 15 minuten was ik weer bij de ferry MET kaartjes!

Bij aankomst in Macau stonden Jesse, Chiel en Mickey keurig te wachten op mij. Net zo als de chauffeur van het hotel! Alles werd ingepakt en daar gingen we. Op naar het hotel!

Het was weer super. We kregen een prachtige kamer, of zal ik maar zeggen suite, en nadat we alles hadden neergegooid op onze bank, liepen we allemaal naar de Thai voor een happie. Heerlijk soepje gegeten, beetje rond gelopen en we zijn van de Galaxy naar de Venetian gelopen omdat Jesse zijn kaartje daar moest ophalen. Chiel had nog nooit de Venetian van binnen gezien, dus we zijn gaan slenteren langs het San Marco plein, hebben de gondels zien varen, zagen de meest mooie luxe winkels en een heleboel Chinezen gokken in de casino's.

We liepen weer naar onze hotelkamer en tot onze stomme verbazing werd er net even voor 6 uur aangebeld door een lieve mevrouw van het hotel. En daar stond ze dan met een trolley met wijn, koekjes en een verjaardagstaart en kaart voor Mr. Honig! Nou ja zeg. Wat attent! En Jesse wist nergens van...hij was ook verbaasd!

Om 6 uur liepen we naar de Japanner. Ik bedoel als de avond Rock 'n Roll wordt dan is sushi wel gepast ;-)

 

Weer onvoorstelbaar lekker gegeten en het blijft prachtig om te zien hoe de Japanse chef met militaire precisie een wortelkrulletje op je bordje legt! Heerlijk was het! En omdat ze wisten dat wij naar de Rolling Stones zouden gaan (het tshirt van Chiel gaf het misschien een beetje weg) zorgden ze er ook voor dat alles binnen de tijd geserveerd werd. Net toen we dachten, ik zit bommetje vol, toen kwam het personeel plus de chefs Chiel weer toezingen voor zijn verjaardag en kregen we opnieuw een taart! Ook al zo attent!

Enfin, nadat we echt geen hap meer konden nemen, gingen we naar de Rolling Stones! Mickey zwaaide ons uit. Zij had geen kaartje maar dat vond ze helemaal niet erg. Haar avond zou gevuld worden met een badje en een bedje.

En toen stonden we bij de hal waar het concert werd gegegeven. Een dame van de organisatie liep helemaal met ons mee en bracht ons op de plek waar we wezen moesten. Helemaal bovenin natuurlijk. Ik vond het wel even spannend want Chiel moest zo'n steile trap af, maar alles ging goed en we kregen een plek op een hoekje van haar. Het was niet onze plek die op het kaartje stond maar daar zat die dame niet mee. Gewoon gaan zitten, zei ze. En dat hebben we maar gedaan ;-) en niemand die het erg vond trouwens.

Jesse ging tshirts halen en bier en cola. Heel erg rock 'n roll! Hij kwam later naar ons toe. Zijn kaartje was eigenlijk ergens onderin maar dat is natuurlijk niet gezellig. Dus we hebben met z'n drieen gekeken hoe de Rolling Stones een geweldig concert weg gaven! Ik geloof dat Mick Jagger bijna 72 jaar is en dat de drummer al 75 jaar is. Maar mijn hemel, wat een actie, wat een super voorstelling! We hebben genoten!

En vanmorgen nadat we lekker hadden geslapen, zijn we gaan ontbijten. Sappie, eitje, broodje. Helemaal lekker. Afscheid genomen van Jesse die gelijk doorging naar het werk. En wij, Chiel, Mickey en ik gingen naar de ferry. Alles ging goed, alhoewel er halverwege wel hele hoge golven waren, maar dat deerde niets. Als ik maar de horizon kan blijven zien ;-)

Chiel ging een uurtje later naar het werk, Mickey en ik hebben nog geluncht en boodschappen gedaan en daarna ben ik naar huis gegaan. Toch een beetje brak van alles. Ik maak me toch een beetje druk of alles wel goed gaat met Chiel met zo'n reisje.

Morgen naar de immigratie om onze nieuwe ID kaarten op te halen!