Dat gaat steeds beter! Chiel begon 2 weken geleden op 0.3 km per uur!
Daarna moesten we naar het wandrek. Chiel staat met zijn gezicht naar het wandrek, er staat dan een stoel achter hem voor de veiligheid, en ik moet een bal achter zijn rug aangeven zodat Chiel zich moet draaien. (Balans oefeningen) En die oefeningen werden steeds een beetje meer uitgebreid. Proberen om ver links en ver rechts de muur aan te tikken, door de knieën zakken, weer omhoog, naar achteren draaien.
Later kwam daar ook nog een andere oefening bij. Chiel moest de zachte bal voor zich houden en proberen dan met zijn linker en dan met zijn rechter voet op te tillen en het onderste balkje aan te tikken. Geen handen mochten gebruikt worden. Dan was zwaar, heel zwaar voor Chiel. Het zweet stroomde uit alle poriën! Toen Eddy het uitlegde zei hij tegen Chiel: 'Don't deform the ball!' want Chiel leunde daar natuurlijk heel erg op. Het was een enorme uitdaging maar met de minuut ging het beter!
Ik stond achter Chiel om hem tegen te houden als hij uit balans zou raken en ik voelde een klopje op mijn schouder. Ik draaide me om omdat ik dacht dat Eddy er stond om te laten zien dat Chiel het heel erg goed deed, maar tot mijn grote verbazing stond er helemaal niemand achter me!
'Uhm... Chiel, je hebt publiek!' zei ik. 'Ik denk dat de hele familie hier staat om je aan te moedigen!' Stoïcijns ging Chiel door met zijn oefeningen maar met een brok in zijn keel zei hij: 'Het komt goed hoor allemaal! Ik ga echt weer lopen! Wat fijn dat jullie langs komen!'
Ja, dat was een bijzondere ervaring...
Ik heb nog een filmpje van de afgelopen week toen we op de fabriek waren. Chiel wandelde daar met de stok en behulp van de kast van het ene bureau naar het andere...
3 comments:
Ze zijn er altijd !!Maar nu laten ze het jullie even weten! XXX
Inderdaad,altijd onzichtbaar, maar altijd aanwezig ......
xxx
enne...dat ziet er toch verdacht veel uit als lopen, Chiel!!
Post a Comment