GELUKKIG NIEUWJAAR!

Het is vandaag de laatste dag van het jaar. Best een raar idee dat we hier met z'n allen aan de andere kant van de wereld zitten. Gelukkig wel met z'n allen, anders zou ik hier nu gek worden.

Alleen dit jaar voor ons geen oliebollen en appelflappen maar dimsum en noedels en een drankje wat erg lijkt op spiritus maar waar de chinezen nogal gek van zijn. Raar volk die chinezen!

 

Vanavond na het eten gaan we naar Hongkong waar we Thomas en Gijs weer ontmoeten en dan kijken naar het vuurwerk dat wordt afgestoken in Victoria Harbor. Het schijnt iets bijzonders te zijn, dus wij zijn heeeeel benieuwd!

 

Het is wel te hopen dat we iets warmer weer krijgen want daar zie ik tegenop als een berg. In de kou rondhangen is niet iets wat mij aantrekt. We nemen vandaag geen hotel omdat er nergens meer een hotel te krijgen is. Dus we moeten opblijven tot 6.30 uur en dan met de eerste trein weer terug naar Shenzhen waar we natuurlijk als een blok in slaap vallen.

 

Wat ook heeeeel vreemd is dat als wij al lang en breed Oud en Nieuw gevierd hebben, jullie daar in Nederland nog moeten beginnen!

 

In ieder geval wensen wij: Chiel, Ans, Remy, Ben, Linn en Martijn, jullie allemaal een ongelovelijk goed 2005 met veel liefde, gezondheid en voorspoed!

 

GELUKKIG 2005!

 

Wij wensen jullie al het goeds voor 2005!

De laatste nacht van het oude jaar!

Lekker warm onder het dekbedje!

KOUD!

Ik was vergeten hoe het voelt, maar nu weet ik het weer.

 

Het is hier hardstikke koud sinds 2 dagen! We lazen op tv dat de temperatuur gezakt is naar 4 graden. En dat is best wel veel als je eerst in je korte mouwtjes rond loopt en nu in alle kasten zoekt naar een winterjas (die we niet hebben!).

 

Gisteren hebben we een kacheltje gekocht. Een radiator op wieltjes. In de chinese flats zit geen verwarming namelijk omdat het hier NOOIT KOUD IS!!!

 

De familie zit nu rond het kacheltje, die veel te klein is om de flat te verwarmen, maar het is in ieder geval iets. De gaspitten in de keuken maken overuren. Niet omdat we gaan koken maar om een beetje warm te worden. Belachelijk!

De truien worden nu overelkaar heen gedragen en we zitten met dekbedden op de bank.

 

Ik voel me nu echt een derde wereld burger. De kids zeggen alleen maar:"...neem geen truien mee, jongens! Het is hier warm!". Ja, ja, wrijf het er maar in.

 

Ik heb nu spijt dat ik geen winterjas heb meegenomen uit Nederland.

Hopelijk wordt het snel warmer en kunnen we in ieder geval zonder koude neuzen op de bank zitten.

...heel erg vroeg!

En dan is het best wel vroeg...

De bar "CHICAGO" in Shenzhen

Lekker drankje!

Lekker eten!

avondje uit

We zijn met z'n allen gisteravond uit geweest.

Bing ging ook mee samen met z'n beste vriend. Zij zijn al bevriend sinds de kleuterschool dus een heel bijzondere vriendschap.

 

Eerst natuurlijk lekker eten in een typisch chinees restaurant. Veel tafels, veel licht, veel lawaai, veel mensen, en natuurlijk veel eten!

 

Je moet in dit restaurant, beneden kijken wat voor eten er is. Je loopt samen met een serveerster alle gerechten af en kiest wat je lekker vind. Gelukkig liep Bing ook mee want de dames in kwestie kunnen geen woord engels.

 

Er is een overschot aan verse vis, kreeften, krabbetjes en nog veel meer "seafood" waar ik de naam niet van ken en die ik voor de eerste keer heb gezien.

Grote pannen met soep staan te borrelen op een rijtje. Duiven, ganzen, kippen en eenden liggen klaar. En ontelbare mandjes met dimsum.

 

Het was een heerlijke maaltijd en we besloten om na het eten, een drankje te halen in een plaatselijke pub. Achteraf bleek het een soort van disco te zijn wat mij deed denken aan de opzet van het hardrock cafe. Sport, drank, muziek en vrouwen dus.

 

We hadden al met al een leuke avond en Chiel en ik en Martijn en Linn zijn vroeger naar huis gegaan dan de rest. Bing en zijn vriend hielden de boys gezelschap tot een uurtje of 2.

Schijnbaar was er afgesproken om tegen 10 uur 's ochtends weer te ontbijten met z'n allen.

 

De jongens kwamen een voor een met nogal kleine oogjes de slaapkamers uit, maar ja afgesproken is afgesproken. In ieder geval weet iedereen nu, hoe een chinees ontbijt eruit ziet. Eigenlijk precies hetzelfde als lunch en diner!

 

Met z'n allen in 2 taxi's scheuren door Shenzhen

Hoezo, 2 koppen uitsteken boven de rest?

Effe passen...

Een heel bijzondere kerstfoto dit jaar!

Shoppen!

"Wat willen jullie zo gaan doen jongens?", vraag ik. "Kunnen we weer gaan shoppen?", antwoorden ze allemaal.

Tuurlijk, eerst 2 taxi's op de kop tikken want met z'n achten passen we niet in 1 taxi. Dus op naar Dongmen Commercial Street.
We waren gisteren hier ook naar toe gegaan maar de indrukken die op hun afkwamen waren nogal heftig en na een uurtje waren ze allemaal wel toe aan iets rustigers.
Je moet hier echt gelopen hebben om te snappen wat ik bedoel. Een heleboel mensen, ongelovelijk veel lawaai van mensen die je in hun winkel proberen te roepen, harde disco muziek die net naast de zender met een enorme ruis in de winkeltjes wordt afgespeeld, en die bepaalde geur die er hangt, roggels ontwijken en tegelijker tijd wil je ook nog kijken wat er te koop is.

In ieder geval waren ze er vandaag helemaal aan toe. Ik dacht dat vrouwen de echte
die-hards waren op winkelgebied maar geloof me, de mannen kunnen er ook wat van!
Winkeltje in, winkeltje uit, passen, voelen, weggaan (want misschien is er verderop wel iets mooiers te koop), toch maar weer terug gaan en niet 1 paar schoenen maar gelijk 2 paar schoenen kopen. Logisch want het kost hier ook geen drol.

Een waar shopping-paradise en dan bedoel ik niet alleen de goederen die uitgestald liggen maar ook de dames die er rondlopen.
De heren zijn het er allemaal overeens. De chinese dames zien er mooi uit. Ze lachen vriendelijk naar de verkoopsters, die weer terug giechelen en verlegen hun ogen weg draaien.

Ze hebben nogal wat bekijks, Remy, Ben, Martijn, Thomas en Gijs. Linn wordt konstant bekeken door chinese mannetjes die haar wel interresant vinden. En dan moet je Chiel zien! Hij staat gelijk naast Linn en kijkt de kereltjes weg!!
De jongens komen allemaal koppen boven de chinesen uit dus op zich valt dat al op. Maar dan zijn ze ook nog blank en met zoveel! Ze kijken trouwens niet alleen naar de koppies van de jongens maar ook naar de benen. 4 van de 5 hadden vandaag een korte broek aan en dan zie je de dames kijken naar de benen van de jongens. Chinese mannen hebben niet echt veel lichaamshaar t.o.v. de europese mannen. Ze wijzen naar de benen van onze jongens en lopen dan snel giechelend door.

Ik struikel nu in huis over de plastic zakjes met T-shirts, broeken, schoenen en dvd's. En dan zijn ze nog niet eens in Hongkong op de markten geweest!
In ieder geval gaat er over een paar weken wat extra kilo's mee de grens over als ze weer naar Nederland vertrekken.

Een huis vol

Het is kerstavond hier in China en mijn huis is helemaal vol.
Linn en Martijn, Remy, Ben, Thomas en Gijs.
Iedereen is veilig geland.

Straks gaan we lekker eten met z'n allen bij een chinees restaurant.
De koelkast is vol met drinken en het brood ligt klaar voor het ontbijt morgenochtend.

Dit jaar wordt een heel andere kerst als dat we ooit hebben gehad maar gelukkig zijn de kinderen hier. Geen witte kerst en warme chocolade melk maar palmbomen met lichtjes en t-shirts met korte mouwen.

Ik wens iedereen in Nederland een hele fijne kerst!!!

Ben is aangekomen!

Vanmorgen zijn we vroeg naar Hongkong airport vertrokken. Ben z'n vliegtuig zou om 10.30 uur landen en ik wilde natuurlijk op tijd zijn.
Alles ging goed en om 10.00 uur stonden we klaar. Eerst nog een kopje koffie en dan naar de arrival hal.
En ja hoor, daar kwam hij aan! Wat een heerlijk gevoel om dat koppie te zien.
Na nog een kopje koffie zijn we in de taxi gestapt naar Hongkong. Ben keek z'n ogen uit. "Wauw mam, hier wil ik wel wonen," zei hij. "Nou Ben, je bent van harte welkom!" antwoorde ik. "Lijkt me heerlijk als je hier blijft".

We kregen ook de telegraaf onder ogen. Had Ben meegenomen uit Holland. Daarin lazen we dat de een of ander achtelijke gladiool die bij ons in de straat woont, Maaike in elkaar heeft geslagen samen met z'n vrouw. Het schijnt dat die dombo ook nog een agent is! Ongelovelijk!!!!

Maaike was namelijk met 3 vrienden op het feestje van Ben en Remy, voor hun verjaardagen en omdat Remy naar Australie vertrekt. Het zou vanavond ook nog op sbs6 en tv gelderland worden uitgezonden.

Ik hoop echt dat die ongelovelijke hufter zijn straf niet ontloopt en ik mag wel zeggen dat hij geluk heeft dat wij niet thuis waren. Chiel en ik zijn echt woedend!

Maaike ik hoop dat je je weer iets beter voelt. Dat je hersenschudding en je milt weer gauw opknappen. Liefs van ons.

Golfen!

Het is onwaarschijnlijke is dan toch gebeurd. Chiel en ik hebben gegolfd!
En niet zomaar op een baantje ergens achteraf, nee we zijn gelijk voor de
"Top of the Bill" gegaan. Althans dat hebben wij ons laten vertellen door Bing.

Chiel en ik hebben echt geen idee welke banen super zijn of welke niet. We hebben totaal geen verstand van golfen of wat daar mee samen hangt. We hebben zelfs nog nooit een balletje geslagen, alhoewel ik in Oosterbeek op een personeelsfeestje, een kort lesje heb gevolgd.

Op uitnodiging zijn wij naar "Mission Hills Golf Club" geweest. World's No 1!!
Een met maar liefst 180 holes. En het schijnt dat de World Cup daar wordt gespeelt.
Kortom, wij hebben een middagje de patser uitgehangen.

Ontvangen worden in het club huis, met koffie en fingerfood. Daarna een rondleiding, een les gekregen in het afslaan, en tot besluit een bezichtiging van 2 gigantische huizen op de course.

Ik moet zeggen, het zag er prachtig uit. Een huis met butler en tenminste 10 slaapkamers, sauna, zwembad, cinema, biljartkamer, 4 keukens, verblijf voor het personeel, office en bibliotheek, en verscheidene livingrooms plus het interieur en natuurlijk met uitzicht op de world cup course, kan je al op de kop tikken voor 1.5 miljoen euro. Plus dat je de kans loopt dat Tiger Woods een bakkie komt doen!
Een koopje dus maar voor ons net iets te klein.

Ik hoop dat als alle software weer opnieuw is geinstalleerd, ik wat foto's kan laten zien.

Chiel, Bing en ik barsten nu van de spierpijn. Kunnen met moeite het kopje koffie optillen en het opstaan uit bed gaat ook wat moeilijk.
What can I say. You can't fool mother nature!

Wij zijn er klaar voor!

Dinsdag komt de eerste aan. Jazeker!

Om 10.25 uur loopt Ben als het goed is door de gate in arrivalhal B, rechtstreeks mijn armen in. Voor Ben is het erg spannend, want hij heeft nog nooit gevlogen en nu gaat hij 12 uur het vliegtuig in, in z'n eentje!

Dezelfde dag om 17.00 uur komen Linn en Martijn aan. En wij staan hun met Ben dan op te wachten in arrival A.
Ik heb alles uitgezocht, niets meer aan het toeval over gelaten.

Woensdag komt Remy aan om 14.00 uur. Hij gaat na het bezoek aan ons door naar Australie backpacken met Jorg. Jorg komt 6 januari aan en dan vertrekken ze samen op 9 januari.
En donderdag komen Thomas en Gijs aan. Vrienden van Remy die het wel gezellig vonden om ook langs te komen. Nou wat ons betreft, hoe meer zielen hoe meer vreugd.
Dat wordt wat. Een heel huis vol met kids.

Ik keek altijd graag naar "All You Need Is Love" en dan vooral de kersteditie.
Nou, ik heb mijn eigen kersteditie hier op Hongkongairport! Zonder Robert ten Brink, zonder camera's maar met Chiel en de kinderen!
Ik kan me nu goed voorstellen hoe het moet voelen als er iemand door de deur loopt, die je al "eeuwen" niet gezien hebt.

Ik heb thuis alles al klaar staan. Bedden, kerstboom, kadootjes, koelkast vol met lekkers, confirmations van hotels want we gaan ook nog en weekje Hongkong pakken met de kids, reservering voor restaurant in Shenzhen met kerstavond, Bing is geinstrueerd over hoe en wat, dus het kan niet meer stuk.
Straks nog even de laatste dingen kopen in de stad.
We zijn er klaar voor!

Het zal weer eens niet zo zijn...

De week begon zo goed. We hadden er weer zin in. Zin om er hard tegen aan te gaan met het werk.

Na maanden van hard werken tot soms 12 uur 's nachts, zwemmen tegen te stroom in op allerlei fronten stond eindelijk alles op scherp.
Leveranciers doen wat ze moeten doen, achterstanden zo goed als verdwenen, klanten die tevreden huiswaarts keren naar Nederland, een leuke uitnodiging om een kerstparty bij te wonen in de Hongkong Jockey Club in Hongkong en natuurlijk niet te vergeten het aanstaande bezoek van de kids op 21 december!

Nee, eindelijk scheen er een heel dun straaltje zonneschijn binnen in die hele donkere tunnel waar maar geen eind aan kwam.

Nou die zon verdween weer heel snel op woensdag!
Chiel wilde zijn laptop aanzetten om wat emailtjes te beantwoorden toen het kreng het helemaal niet meer deed.
Weg, alle bestanden. Foetsie, alle foto's. Pleite, alle emailadressen.
Op zo'n moment wil je alleen maar dat k*tding in een hoek gooien, de deken over je heen trekken en helemaal niet meer bestaan. Het klinkt nogal drastisch maar zo'n computer in eigenlijk de enige manier om te communiseren met het thuisfront en werk.

Na de eerste teleurstelling te hebben verwerkt, raapten we WEER de brokken bij elkaar, en probeerden we zelf het ding weer aan de gang te krijgen. Restore cd erin, mooi niet dus. Nog steeds geen beweging in te krijgen. Dan kijken of iemand kan komen om de laptop weer aan de gang te krijgen. Niet dus.
Er bestaat helaas niet zoiets van een gele gids,in engels,waar je in kan kijken.
Vandaag hebben we om het leed iets te verzachten, koffie gedronken bij Starbucks, een dubbele espresso weliswaar, want we waren er goed ziek van. Laptop meegenomen en bij een computerwinkel gevraagd of zij er iets van konden bakken. Via Bing natuurlijk want we zijn nog steeds in China.
De beste man zou er naar kijken en we zouden het wel horen. Er werd dus gebeld vanmiddag. Er is helemaal niets aan te doen. Alles is verloren en moet weer van voor af aan opgebouwd worden.

Het beetje goede nieuws is dan, dat de computer het weer doet. Alle harde schijven zijn weer mooi leeg, dus een nieuw maagdelijk begin.

Achteraf denken we samen: "Tuurlijk, we zullen echt alles meemaken wat er maar mee te maken valt. De hele beker MOET leeg!"
Het is niet anders... MAAR NOG 5 NACHTJES SLAPEN EN DAN ZIJN DE KIDS ER!!

Voor het winkelcentrum

Buiten op straat

In het winkelcentrum

deze ook

In de lobby van het hotel

zomaar op straat

Het Kimberley hotel. Andy en Marry hebben dit hotel geboekt in januari.

Kerstsfeer in Hongkong

Het weekend zijn we in Hongkong geweest.

Lekker gegeten met Pancy en geshopt bij de Ikea!

Heerlijk. Natuurlijk zag ik  bij de Ikea allerhande kerstspullen die we in Shenzhen niet kunnen kopen. Maar goed, ik heb de kitsch spullen al binnen dus het zou onzin zijn om nog meer spullen te kopen.

 

Ons hotel was weer als vanouds. Een grote kamer met een Super Kingsize Bed. We konden er echt rondjes in draaien zonder elkaar aan te raken! Heerlijk westers ontbeten met alles er op en er aan. Gewoon brood met boter en een plakje kaas. Of eieren met bacon en toast. Verse jus d'orange en lekkere koffie.

Nee, Chiel en ik zijn weer helemaal opgeladen voor een nieuwe week in Shenzhen.

 

Als je door Hongkong loopt in deze tijd, dan valt je op hoeveel ze doen om de kerstsfeer te benadrukken. Overal lampjes, kerstbomen, kerstmannen, overal kerstliedjes uit de luidsprekers (ik had echt geen idee dat het aanbod kerstliedjes zou groot was) en hele kerstdorpen worden er uit de grond gestampt.

 

Kan niet wachten om het de kids te laten zien. Nog even...

 

 

Het is zaterdag

Ik ben net wakker. Heerlijk geslapen op onze nieuwe matras.
De oude matras was niet meer dan een houten plank. Ik heb het 3 maanden geprobeerd maar we voelden ons er niet beter op worden dus toen maar een nieuwe matras gekocht.

Chiel ligt nog te slapen. Ik hoor hem vanuit de woonkamer.
Ik maak vast koffie en zet zachtjes een muziekje op en ga ik de mail bekijken.
Altijd leuk om te zien of iemand gemaild heeft.

Straks gaan we naar Hongkong. Lekker een weekendje weg. Ik heb er zin in.
Chiel ook want hij werkt zich een slag in de rondte. Ik vind het niet normaal hoe lang hij doorwerkt op een dag, maar hij zegt dat het nu even niet anders kan. Zal wel. Dagen van 16 uur vind ik niet normaal. Kan best wat minder en dat zou iedereen moeten snappen.

In ieder geval straks lekker weg. Lekker niets doen dan alleen een afspraak met Pancy. Gezellig.

Oeps ik hoor Chiel wakker worden. Sorry, ik ga koffie brengen.

De lampjes losjes in de palm gehangen. Geeft net even iets meer...

Flashie boom!!!

Onze beertjes!

Kerstboom

Chiel en ik hebben een kerstboom gekocht. We wilden toch wat kerstsfeer in huis hebben.

Omdat wij echt niet weten hoe je hier aan een echte kerstboom moet komen, hebben we maar een nepperd gekocht.

 

Een grote kerstboom met ingebouwde flashie-lights. Tenminste dat staat op de doos.

Alles knippert en verschiet per 3 seconden van kleur.

 

In nederland zou ik nooit zo'n boom gekocht hebben want hij is superkitsch maar je hebt hier niet echt keus.

 

Vorig jaar bedacht ik al in november, wat voor kleur de ballen moesten zijn en hoe ik het dit jaar weer zou neerzetten, of ik wel genoeg lampjes voor in de guirlandes zou hebben.

 

Nou daar heb je hier geen last van. Ze hebben alleen maar plastic ballen (heel handig voor mensen met katten die de dingen uit de boom willen tikken!) en die koop je per zak. Alle kleuren door elkaar. Ik heb nog nergens kerstballen gevonden zoals wij die kennen.

 

De kerstlampjes moest ik natuurlijk ook hebben. Ik zag snoeren met sterretjes en bloempjes. Heel leuk, dus 2 snoeren gekocht. Eenmaal thuis deed ik de stekkertjes in het stopkontakt en alles begon te flitsen, van kleur te veranderen rood, geel, blauw en groen en langzaam aan en uit te gaan! Je weet echt niet wat je ziet, maar het heeft wel wat.

 

Chiel vond nog een mandje met 2 kerstberen erin die een bordje vasthouden met Merry Christmas. Ook meegenomen en thuis zagen we dat die ook lampjes hadden.

 

Stekkertje erin en nu hebben we lichtgevende beren in de kleur knalgroen, knalrose en knalblauw.

 

HOHOHO, MERRY CHRISTMAS EVERYBODY!

 

 

 

Eten bij "HongKing"

Vanaf het begin van ons verblijf in Shenzhen, eten wij regelmatig bij een eettentje met de naam HongKing. Het is zo'n typisch chinees restaurantje dat je overal tegenkomt. Tl-verlichting, fornica tafel en stoelen, de tv op max, en een hoop gekwetter van de locals.

 

De eigenaar is een zogenaamde Hongkong-chinees. Dat wil zeggen dat hij van origine uit Hongkong komt en daardoor ook engels spreekt. Wat niet gek is want met ons chinees wil het nog niet zo vlotten!

Ook de manier van zaken doen is typisch iets uit Hongkong. De zaak is schoon (hele verademing) en het bedienend personeel is vriendelijk en netjes.

 

De eerste keer dat wij er kwamen eten, moest Bing ons eten bestellen, want alle gerechten staan in het chinees op de menu kaart. Geen idee dus wat je besteld en hoeveel. Wij waren erg verrast over de kwaliteit van het eten want het is echt heerlijk. Alles vers en heel smakelijk. En bijkomend voordeel is de prijs. Heel goedkoop. Ongeveer 18 yuen per dish, oftewel 1.80 euro.

 

Bing had voor ons een menu in het chinees opgeschreven en opgehangen achter de balie zodat we de dag erop zelf naar het restaurant konden gaan. De eigenaar is niet elke dag aanwezig want hij pendelt tussen Hongkong en Shenzhen. Zijn vrouw is er dan wel maar zij spreekt geen engels.

 

Eigenlijk komen we er nu zo'n beetje 6 keer per week. Voor lunch of diner. We zijn vaste klant geworden. Als de baas (big Davy) er zelf is, verwelkomt hij ons uitbundig. Zijn zoontje (little Davy) van 4 staat elke dag op de uitkijk of wij er al aankomen. Zijn vrouw (Annie)spreekt geen woord engels maar ze hangt elke keer aan mijn arm en uit de vertaling van Bing, ben ik erachter gekomen dat ze mijn "jongere zusje" wil zijn. 

 

Als we nu binnen komen en de baas is er niet, dan wordt er zonder een woord te wisselen, Icetea hongkong style, voor ons neergezet (op kosten van de zaak) en 3 dishes met een bakje gestoomde rijst. Elke dag andere gerechten (want volgens mij houden ze bij wat we dag ervoor al hebben gegeten!) en heel goed bij elkaar gezocht.

Het menu van vanavond was, een soort van foeyong hai met chinese worst, chili chicken (kleine stukjes kip droog gebakken met verse chili) en een stoofpotje van aubergine met varkensvlees en champignons. En er wordt eindeloos verse chinese thee geschonken wat gratis is. Net als bij ons een glas water. Echt heel erg lekker!

 

Als we gegeten hebben roept Chiel: "Matan!", wat rekening aub betekent. En dan leggen we toch gauw zo'n 50 yuen (5 euro) op tafel!

 

 

Na het eten

 

 

Mijn vriendje Davy die trouwens wel een beetje engels spreekt.

In het restaurant met Annie en little Davy!

Bedankt meneer Philips!

Hierbij willen Chiel en ik, Philips Nederland heel hartelijk bedanken

voor het feit dat zij koffiezetapparaten hebben geintroduceerd in China.

 

Na 3 maanden zonder echte koffie te zijn opgestaan, geen koffie op het werk en

's avonds het eten niet kunnen afsluiten met lekkere koffie, hebben wij

vandaag een HEUS KOFFIEZETAPPARAAT van PHILIPS aangeschaft!!!!!

 

We hebben lang gezocht maar we hebben er nu eindelijk een!

Ook heeft Philips nagedacht over het feit dat er geen koffiefilters te verkrijgen zijn

hier in China. Ons koffiezetapparaat heeft een herbruikbaar filter!!

Alles opgelost en eindelijk weer een lekker bakkie koffie.

 

Philips bedankt!

Een voet massage

Afgelopen zaterdagavond hebben Chiel en ik een echte chinese voetmassage ondergaan.

Van kennissen hadden wij al gehoord dat we dit echt eens moesten proberen. Volgens hen is het zo ontspannend en goedkoop. Nou dat hebben we geweten!

 

Nick, een kiwi die hier al 2 jaar woont en bovendien aardig chinees spreekt, en zijn chinese collega, kwamen ons ophalen. Eigenlijk had ik er niet zo veel zin in, want een wildvreemde, in dit geval chinees, die aan mijn voeten zit, trok mij niet echt.

Chiel had er minder problemen mee. Hij had dit al eens gedaan in Hongkong en vond dat ik het maar eens moest proberen. Zo gezegd, zo gedaan.

 

Eerst  moesten we door het "immoral district" oftewel hoerenbuurt lopen om bij de massage salon te komen. Ik voelde me niet echt op me gemak. Je ziet allemaal kleine chinese mannetjes die heel graag kleine chinese vrouwtjes willen pakken. Brrr....

Nick en collega gaan er elke zaterdagavond heen. Je voeten worden gemasserd, je drinkt wat, je praat met de persoon die naast je zit en kijkt tv, volgens hun.

 

Eenmaal binnen gekomen werden we op een luie stoel gepoot, er werd ijsthee neergezet en de tv werd op voetballen gezet met het geluid op max. Zijn die chinesen gek op; veel lawaai waar je maar komt. De bedrijfsleidster (?) kwam naar ons toe, en de mannen kregen een vrouw toegewezen en ik een man. Dat had eigenlijk al een voorteken moeten zijn, maar ja je blijft in het goede van de mens geloven.

Onze voeten werden in een bak hete thee gezet (very good for your skin!" en we kregen tegelijkertijd een nekmassage. Ik moet zeggen dat was niet vervelend.

Daarna worden je voeten gemasserd, gekneed, uit elkaar getrokken en wat al niet meer, van boven en beneden. Dit herhalen ze voor slecht anderhalf uur! En dat voor 20 yuen, oftewel 2 euro! Nou, het zou mijn baan niet wezen.

 

Het is even vreemd maar het was eigenlijk best wel lekker. Je hoeft niets te doen, alles wordt voor je gedaan. Perfect.

Maar daar kwam de bedrijfsleidster weer aan. "do you want body massage?", vroeg ze. "not for me, thank you", antwoorde ik. Chiel, Nick en collega leek het wel wat. "Only massage, no sex", vroeg Chiel. "Ofcourse", lachte de dame.

Na het nog een keer of drie gevraagd te hebben ging Chiel mee met de mannen. Het zou ongeveer een uur duren en ik zou wachten en nog een pedicure ondergaan.

 

Na 15 minuten kwam Chiel weer terug. "Ben je nu al terug?", vroeg ik. "Ik dacht dat het een uur zou duren". "Nou", zei Chiel, "haar idee van massage was in ieder geval niet mijn idee. No sex is voor haar iets anders dan voor mij". Dat gezicht van Chiel...

 

"weet je nog Chiel, dat je ergens om witte wijn vroeg en dat je een blikje cola kreeg?", vroeg ik.

 

Zo leer je steeds weer iets meer over de chinese cultuur. In ieder geval was dit de laatste keer dat wij een voetmassage hebben ondergaan.

 

 

 

 

 

---

MSN Zoeken, voor duidelijke zoekresultaten! klik hier

En dit zijn mijn voetjes in een bakkie hete thee. "very good for your skin!"

Effe lekker masseren. Nick zit al met z'n pootjes in een bakkie thee.

Ocean Parc

Tijdens het bezoek van Yvon en Mari zijn we een dagje naar Ocean Parc geweest.

 

Een onwaarschijnlijk groot park met een enorm pretpark waar waarzinnige achtbanen staan, kabelbaan naar de andere kant van het park dat achter de berg ligt, prachtig uitzicht van alle kanten, een super aquarium met haaien, tropische vissen, roggen en NEMO! (ja ik heb hem gevonden!!) en nog veel meer.

 

Maar voor mij was het hoogtepunt de 2 panda's. Een jongen en een meisje, zal ik maar zeggen.

Ben helaas de namen vergeten maar het was ongeveer op z'n nederlands: jaja en neenee.

 

(ik moest gelijk denken aan iemad die ik ken met de naam jaja)

 

Toen we in het verblijf aankwamen stond en er een verzorger die gebaarde dat we stil moesten zijn. We slopen naar binnen en om de bocht lag een zwart/wit knuffelbeest te slapen. Met z'n kont naar ons gericht!

Een stukje verop was het tweede verblijf. Daar waren verzorgers bezig met voer te verspreiden over het stukje land. Bamboe, appels en dergelijke.

De verzorgers gingen het verblijf uit en daar ging het luik open! Een hele echte panda kwam er uit sloffen en mijn haren gingen werkelijk overeind staan. Wat is dat waanzinnig mooi...

 

Het is onbeschrijvelijk als je zo'n beest van dicht bij ziet. De tranen sprongen spontaan in m'n ogen. Er zijn er niet zoveel over en hier zag ik er twee van dichtbij!

 

Toen we buiten stonden, konden we er niet over uit hoe mooi ze waren en we hebben het ook nog gehad over Prins Bernhard en z'n liefde voor de natuur.

 

Helaas las ik vanmorgen op internet dat de Prins overleden is.

 

Als de kinderen hier zijn over DRIE WEKEN (YES!!) dan staat een trip naar Ocean Parc zeker op mijn lijstje. Dit moeten ze echt zien.

 

---

MSN Zoeken, voor duidelijke zoekresultaten! klik hier

En na zo'n dagje met de kleinkinderen ben je gewoon moe. Heel moe...

Wat moet ik hier van zeggen...

De kabelbaan. Heel leuk als je er met vriendin in stapt die hoogtevrees heeft!

Plaatjes van het aqarium. Je loopt 4 levels naar beneden.

Uitzicht en de roltrappen het park op.