To the swimmingpool

Vandaag gaan we naar het zwembad. Lekker een dagje kalm aan.
Ik maak wel grapjes over het uithoudingsvermogen van mijn zusje maar ik kan me helemaal voorstellen hoe ze zich voelt.

1. de enorme hoeveelheid mensen die hier op de stoep lopen kan je niet voor mogelijk houden. Daar komt bij, dat volgens mij alle chinezen ogen in hun rug hebben en hun onvermogen recht vooruit te lopen. Als je ze links wil passeren, gaan ze naar links. Wil je ze rechts passeren, dan gaan ze naar rechts. Staan ineens stil en als je niet oppast, hang je dus achter in hun nekje. Heel vermoeiend!

2. het kabaal wat je hoort als je gewoon rondloopt. Winkels hebben de muziek keihard staan, het liefst naast de zender, dus een hoop geruis. Gehamer, drilboren, verkeer, en de taxichauffeurs die continu aan het claxoneren zijn. En als vooral mainlanders aan het praten zijn, dan hoort iedereen het die zo'n 20 meter rondom staan. Die mensen schreeuwen echt, als ze met elkaar aan het praten zijn maar zeker als ze hun mobieltjes aan hun oor hebben. Zij hebben geen telefoon nodig. Ze horen het in mainland China zo ook wel!

3. alle indrukken die je opdoet als je een stukje loopt. Alles is anders. Het verkeer rijdt links. Constant kijken of je niet ondersteboven wordt gereden. De geur in HongKong is anders. Gebakken pens, gedroogde vis kunnen je misselijk doen worden terwijl de geur van geroosterd speenvarken of sate's je honger doet opwekken.

4. en natuurlijk niet te vergeten het weer. De temperatuur is zo'n 34 graden. Maar ik denk dat het flink oploopt als je tussen de kraampjes op een markt loopt. Kijk tegen de hitte, kunnen we allemaal wel. Wordt het teveel dan ga je even de schaduw in. Maar de luchtvochtigheid die nekt je big time. Je loopt een stukje en alle kleren plakken aan je lijf. Je transpireert zelfs als je niets doet. Je sopt in je schoenen, je armen slaan wit uit vanwege het zout dat je uitzweet, je haren plakken in je nek. Je kan wel 10 keer per dag onder de douche.

5. Jetlag! Toch niet onbelangrijk dat je een hele nacht niet in je bedje hebt gelegen maar opgevouwen op een vliegtuigstoel. Zelfs Arlene kon haar beentjes niet kwijt en we weten allemaal dat zij hele kleine beentjes heeft! Je kan wel doezelen maar echt slapen doe je niet en zij heeft naast de pantry en toilet gezeten. Dus als je moe was en wel wilde slapen dan werd je de hele tijd gestoort door mensen die naar het toilet gingen.

Nee, ik snap het wel. Vandaag zwemmen en morgen op de boot de natuur in naar de Pink Dolphins!