Om 3 uur belden Manon en Tim aan bij ons huisje. Eerst een bakkie koffie, bijgepraat en rond 6 uur zijn we gaan eten bij het Thaitje bij ons op het plein. Het was weer ouderwets gezellig! Vanavond gaan we nog een hapje eten bij Annie en dan vliegen ze weer naar huis.
En om maar met de woorden van Johan Cruijf te spreken, elk nadeel heb z'n voordeel.
Omdat we gisteren zo moe waren van de reis en de spanning, hebben we vannacht echt heerlijk geslapen! We gingen om 8 uur naar bed en vanmorgen om half 10 gingen de oogjes weer open. En eerlijk gezegd, als Chiel me niet had wakker gemaakt, dan had ik nu nog geslapen!
Vandaag zit hij weer fris en fruitig achter de computer. Er moet gewerkt worden natuurlijk. Vanmiddag gaan we naar het Kowloon Hospital voor de fysio. 3 Keer per week. Ook daar pakken we maar gelijk door. Chiel is vast besloten om beter te worden!
Morgenochtend gaan we samen naar kantoor. Hij wil vanaf morgen weer dagelijks naar kantoor alhoewel we nog even moeten uitvinden hoe we dat moeten gaan doen. Elvira is al bezig om een taxichauffeur te vinden die Chiel dagelijks weg zou kunnen brengen en kan ophalen. Maar voor nu, ga ik gewoon mee. Hij gaat werken en ik ga na de koffie maar eens kijken wat er in Lai Chi Kok te doen is. Of ze moeten me een betaald baantje aanbieden op kantoor ;-)
En dan nog het verschrikkelijke nieuws uit Boston. Er heeft vanmorgen een terroristische aanslag plaats gevonden bij de finish. Ik kan me maar niet losmaken van het feit, hoe vaak we aan marathons hebben meegedaan en hoe vaak we bij een finish hebben gestaan...
Lees hier verder
1 comment:
Wat een gedoe allemaal he?? Niet fijn voor jullie die BEursgangers...idd baas betaald, dus laatje maar lekker gaan.... Hoop dat de tintelingen weer een beetje weg zijn voor Chiel, want daar wordt je ook niet echt vrolijk van! Maar nu ben je weer thuis, alsof je niet weg geweest bent......
Post a Comment