Vannacht zaten we allebei rechtop in bed. De uitslagen van de assessment en die van gisteren waren niet zoals wij verwacht hadden. Het onderzoek van gisteren was traumatisch en de officiële uitslag horen we pas op 20 juni. Dus misschien valt het nog wel mee. Genoeg food for thoughts en die spoken natuurlijk 's nachts door je hoofd.
We proberen maar steeds terug te denken aan de periode in december. Hoe zwart zag de lucht er toen wel niet uit! Dus als je dat vergelijkt met nu is er geen reden om bij de pakken neer te zitten. Maar het is nu juni en de vooruitgang gaat tergend langzaam. We wisten het hoor. Deze revalidatie gaat heel lang duren en dat is normaal met dat klote syndroom. Ik hoor het die mevrouw op het filmpje nog zeggen...'het CES is vooral een kwestie van vertrouwen hebben/houden en doorzettingsvermogen'...En, ook zo fijn, niemand kan je vertellen of je 100 procent herstelt. Het kan maar het kan ook niet. Maar toch. Je zou zo graag een kijkje willen nemen in de toekomst...
Maar zelfs als je denkt dat het beter gaat, dat je vooruitgang boekt en dat je meer voelt in de verlamde delen van je lichaam, dat je dus positief bezig bent met je herstel, als je dan uitslagen krijgt die je niet had verwacht, dan komt de twijfel binnen en beland je even in een dipje.
Het komt toch wel goed? Toch? Hoe is het toch mogelijk dat een actieve gezonde sportieve man, van de ene op de andere dag in een rolstoel zit? Wat voor gemeen spelletje wordt er gespeeld? Wat is de bedoeling hiervan? Wil een hogere macht ons iets laten zien en/of leren? Je benen willen niet meer en als het nog lang zo door gaat, dan begeeft je verstand het ook nog. Snap je een beetje hoe wij rondjes draaien?
En toch staan we elke morgen weer positief op. Fris en fruitig omarmen we de nieuwe dag. En de negatieve gevoelens en gedachten worden afgespoeld onder de douche. Ondanks alles en de enorme inspanning dat het kost stapt Chiel de taxi in om 9 uur en komt pas 's avonds om 7 uur weer thuis. Hij neemt alleen vrij als hij naar het ziekenhuis moet voor de revalidatie. En hij kan (nog) niet naar China maar ik weet dat hij er alles aan doet om dat binnenkort voor elkaar te krijgen. Happy met het werk, happy met de lieve collega's en happy dat hij weer deel uitmaakt van de maatschappij. Of hij ook een doorzetter is!
Genoeg nu. We gaan er weer voor.
Maandag komt Mickey!!! Gezellig. Ik kijk er heel erg naar uit!
5 comments:
Lieve, lieve schatten, als er ergens op deze aardbol 2 mensen zijn die af en toe in een dipje mogen zitten, dan zijn jullie het wel. Mijn god wat hebben jullie in de afgelopen 6 maanden voor je kiezen gekregen!!!! Niet normaal zeg... Ik hoef het allemaal niet op te noemen.. je weet zelf wat er gebeurt is... IK vindhet niet gek hoor, er zijn mensen die voor veeel minder in de dip schieten. Als er lintjes uitgedeeld mochten worden voor positiviteit, nuchterheid, doorzettings vermogen en bij dat alles nog steeds oog houdend voor de mensheid om jullie heen, nou lieverds jullie kregen er niet 1, maar ik liet jullie er mee behangen. Jullie zijn echt een voorbeeld.... soms denk ik, bah ik ben zielig, heb pijn, bla, bla bladie bla....dan denk ik aan jullie en schaam me haast voor mijn zelfmedelijden, ik lach dan en treed de dag dan weer met ongekend optimisme tegemoet..... You inspire me....
Ja gezellig he dat mickey komt, kijk maar in dr tas....zit genoeg lekkers in(als Mickey het allemaal mee kreeg, hihi)
Wordt misschien eentonig maar ik ben het helemaal eens met Simone,het zou niet "menselijk"zijn als jullie niet af en toe een dipje zouden hebben,je kan nog zo positief en vol vertrouwen willen zijn,twijfel over de toekomst en het waarom zijn ook "normaal".XXX van mij voor jullie beiden!
pffff, ja liefies, zooo logisch en zooooo natuurlijk dat jullie die dipjes ook krijgen! Zou gek zijn als die er niet waren. Zijn juist goed, horen bij verwerken, enzo...boekjeswijsheid hoor. Simoon heeft helemaal gelijk, jullie zijn top. En die HELE tas met lekkers van Simoon komt natuurlijk mee (hoewel ik met moeite van sommige dingen afblijf, hihi)
Grote knuf en tot SNEL!!
XXX
Als ik de comments hierboven lees dan heeft iedereen dezelfde gedachten....
Een nachtje de totale situatie overdenken is niet leuk... maar wel te begrijpen! Dus hou vol, ga door, blijf positief! XXX
Ach lieverds toch, allemaal waar wat iedereen zegt, je weet het zelf ook wel, neemt niet weg dat je je af en toe behoorlijk K** voelt, niet meer dan normaal. En ja jullie mogen heel TROTS zijn, op elkaar en op jezelf. Vergeet dat niet, nu niet en nooit niet!!! En vergeet ook niet dat je een stel hele lieve vrienden hebt, vlak bij, ver af en niet te vergeten familie die zeker in hun gedachten (in de mijne in elk geval) heel dicht bij zijn. Hou van jullie!! Dikke kus en knuffels, Lody
Post a Comment