We zijn weer in Hong Kong. Na een rustige maar vreselijk saaie vlucht van bijna 12 uur, zijn we gisteren geland op Hong Kong om 07.30 uur.
Chiel en ik waren kapot van de vlucht. Helemaal niet geslapen, niet eens een uurtje weg gedut of zo. Afscheid nemen van Linn en Martijn en Ben gaat je niet in de koude kleren zitten. Ik had zelf gedacht dat het afscheid nemen steeds makkelijker zou worden maar het tegendeel is waar. Bah...ik heb stiekum in het vliegtuig menig traantje weg gepinkt...
Maar onze Jos daarentegen, die 3 rijen voor ons zat...je weet wel die plek met VEEL beenruimte...ging zitten, was even tot aan het eten bezig met z'n laptopje en na het eten viel hij in slaap en werd pas 2 uur voor het landen wakker! Echt niet te filmen... Elke keer als ik langs kwam lopen om naar het toilet te gaan of de pantry in ging om snacks te scoren, lag Jos heerlijk te slapen...Ben toch wel een keer of wat flink jaloers geweest dat hij WEL lag te slapen...
Toen kwam het ontbijt. We hadden keuze uit 2 dingen. Een frittata met bacon (gewoon een omelet dus) of seafood congee. Het laatste is een soort van rijstesoep/pap met garnalen. Omdat ze deze keer achterin het vliegtuig begonnen met het ontbijt uit te delen en wij dus helemaal voorin zaten, hadden Chiel en ik nog net keuze.
Heel verrassend kozen wij voor de omelet, met gevolg dat de mensen voor ons, en dus Jos ook, alleen maar de rijstesoep/pap konden krijgen!
Maar de dames en heren die geen keuze hadden bedankten vriendelijk doch vast besloten voor deze chinese lekkernij. En wat denk je...krijgen ze dus een ontbijtje uit de business-class!
Warme croissantjes en broodjes, plakjes kaas en ham kwamen voorbij! Bofkonten!
De landing was heel netjes. Rustig, zonder enge vleugel bewegingen (trouwens de hele vlucht geen turbulentie gehad, godzijdank) werd er geland.
Toen we de douane hadden gehad, liepen we naar de bagageband en Chiel moest zelfs nog even een sprintje trekken om onze koffers te pakken die al vrolijk voorbij kwamen zetten. Dat ging lekker snel. Jos had z'n koffer ook dus wij op weg naar Kate. Ons vaste adres voor een lekker bakkie koffie en een sigaretje. Komen we daar aan, is de hele tent leeg! Niemand te zien terwijl anders die tent echt vol zit met mensen.
Vanaf 1 januari is het verboden om in een openbaar gebouw te roken en omdat Kate een ruimte heeft gehuurd in een openbare ruimte kan je dus mooi geen sigaretje meer roken voor je de taxi of trein instapt. Dat was jammer...
Om 9 uur waren we thuis. Jos had nergens last van en hij ging gelijk door naar het werk. Tja... Wij zijn toch maar even naar bed gegaan en we hebben ons de hele dag brak gevoeld. 's Avonds weer iedereen gezien na zo'n lange tijd en toen kon Jesse weer naar het vliegveld om te vertrekken naar NL.
Chiel en ik hebben vanmorgen nog maar even kalm aangedaan en om 9 uur is hij weer naar kantoor gegaan in Shenzhen. En ik heb net boodschappen gedaan en koffie gdronken bij Starbucks. Het gewone leven is weer begonnen...
1 comment:
Nou Ans,
Van mij mag je volgende keer echt gewoon een slaappilletje lenen hoor; helemaal niet eng en wel lekker uitgerust aankomen!
Pim
Post a Comment