Wuxi en Shanghai

Gisteravond zijn we terug gekomen van ons rondje Wuxi en Shanghai.
Na vertraging van zo'n 2 uur zijn we dan eindelijk op de plek van bestemming: Wuxi. Dat ligt zo'n 200 kilometer landinwaarts vanaf Shanghai.

De bedoeling was om Paul en William op te zoeken op hun nieuwe werkplek. We werden keurig door een taxi-chauffeur die Paul geregeld had opgehaald van het piepkleine vliegveldje van Wuxi. Het viel me gelijk op dat de mensen hier vriendelijker zijn dan in Shenzhen. Trouwens ook veel meer relaxed.

Het is een prachtig kantoor die ze huren van een nederlandse fabriek die daar staat en die tevens een partner is van IFS. Toevallig was dit ook de dag van de officiele opening wat we helaas gemist hebben vanwege de vertraging.

Het enige wat niet zo lekker loopt is het "er naar toe" en "weer naar huis" van de jongens. Ze wonen met hun vriendinnen in een hotelletje in Wuxi. 's Avonds om 5 uur gaat er een busje van de fabriek naar Wuxi en dat is het dan. Geen bussen, geen taxi's, gewoon helemaal niets die door dat gebied komen.
Paul is al eens voor een vrachtauto gesprongen om een lift te krijgen om naar huis te gaan. Dat schiet dus niet op... Wij merkten het gelijk. Het busje vertrok niet vanwege het feest dat gegeven werd op de fabriek. Dus bellen met een taxi, nou die komen dus niet. Te ver, geen tijd, ziek, geen zin, te veel gedronken, noem maar op. Gelukkig kon de man die ons opgehaald had van het vliegtuig wel, maar dat duurt een uur voor hij er is, omdat hij eerst weer naar Wuxi moet rijden.

Omdat er dus feest was op de fabriek, werden wij van IFS uitgenodigd voor het etentje in Wuxi. We moesten om 7 uur in de lobby staan van het Sheraton hotel en dan zouden we met de bus naar een Japans restaurant gaan. Teppanyaki (alweer! 't zal wel erg populair zijn onder de nederlandse zakenmannen...)

In de lobby kennis gemaakt met iedereen die uitgenodigd waren, in de bus en bij het restaurant aangekomen bleek dat er niet genoeg plekken waren. Boven hadden ze nog een teppanyaki tafel gelukkig, dus werd er vriendelijk gevraagd aan ons, of IFS niet boven wilde gaan zitten. Tuurlijk willen wij dat wel. Het was ook erg gezellig om lekker onder elkaar te zijn en te kunnen praten over alles. Het eten was trouwens geweldig! Chiel en ik hebben nog nooit zo lekker teppanyaki gegeten!

Na afloop bleek dat we ons eigen eten mochten betalen van onze partner... 90 euro voor 6 man, onbeperkt eten en drinken wat dus komt op 15 euro per persoon... tja...het mocht de naam uitnoding eigenlijk niet dragen...

We hebben echt even moeten nadenken over wat ze nu precies bedoelen, maar volgens Paul betekent dit bord "Pas op voor je hoofd"!

Maar goed, we zijn daarna niet meer de bus ingestapt maar we hebben lekker gelopen door Wuxi, op weg naar de duitse pub die zo'n beetje de 2e huiskamer is geworden van Paul en William. Beetje praten, beetje poolen en erg gelachen.

De volgende dag ging Chiel met de jongens weer naar het werk en zijn de meiden en ik naar het Taihu parc gegaan. Een prachtig park aan een meer. Heel chinees met heel veel cultuur. Ik heb er geweldige foto's gemaakt in de barre kou! Het waaide hard, het miezerde en maar 4 graden! Maar wel de moeite waard! Het was echt super en heel gezellig met de dames.

's Avonds zijn Paul en Nuan met ons afgereisd naar Shanghai. We hadden een perfect hotel in het midden van Shanghai. Heel dicht bij The Bund. Daar zie je het bekende uitzicht en skyline van Shanghai aan de ene kant van de rivier en aan de andere kant de prachtige koloniale gebouwen aan de brede weg. Helemaal goed dus.

We hebben opnieuw de kou en de regen getrotseerd (ik was echt tot op mijn ondergoed nat geregend!) maar ongelooflijk genoten van het feit dat we in Shanghai rond liepen. Paul was al vaker in Shanghai geweest dus hij heeft ons de leukste plekjes laten zien, in de beperkte tijd die we hadden. Zaterdag moesten we alweer om 3 uur inchecken op het vliegveld.

Nou dat was helemaal het toppunt. We waren op tijd ingechecked, gestuurd naar gate 16, wat later de verkeerde gate bleek te zijn, dus op naar gate 14, het boarden zou om kwart over 4 zijn, maar om half 5 nog niets. Ik ben naar de balie gelopen en gevraagd hoe lang het nog zou duren, bleek dat de hele vlucht gecancelled was! Das dan lekker... Alles bij elkaar zaten we pas om 8 uur in het vliegtuig en waren we om 11 uur i.p.v. 7 uur thuis!

Maar eenmaal terug in HK, waren we toch wel blij weer thuis te zijn. Ik weet niet wat het is maar HK blijft toch mijn stadje.

Na de koffers gedropt te hebben, zijn we nog naar Knutsfort Terrace gegaan. Daar zaten Jesse en Jos en Pim. Het was weer ouderwets gezellig!
Toen bleek dat Jesse een frituurpan uit NL had meegenomen voor mij. Maar dan wilde hij wel eigengemaakte kroketten eten. Van het een kwam het ander en afgesproken was vandaag bij ons thuis, kroketten met eigengemaakte frieten, sla met eigengemaakte mosterd/honing dressing en eigengemaakte appelmoes te eten.

De mannen zijn net weg... alles is op en het was heerlijk! (al zeg ik het zelf) Ik vond het hardstikke leuk om het te doen en de mannen te zien genieten van hun frietje met mayonaise...