Op kantoor in Shenzhen. Ze hebben een glazen voordeur!
Gistermiddag om 1300 uur zijn we met de trein naar Shenzhen gegaan. We werden iets eerder dan 3 uur verwacht want om 3 uur moesten we met het busje richting Shajin. Daar werd het feest gehouden. En de lokatie was met zorg uitgezocht, omdat voor het eerst in de geschiedenis van IFS, de fabriekswerkers ook zouden komen.
De werkers wonen allemaal "inhouse" op de fabriek in Baoan. Dus om hun tegemoet te komen werd het feest bij hun in de buurt gegeven.
Op kantoor in Shenzhen was iedereen uitgelaten en een beetje zenuwachtig voor wat zou gaan komen. Echo, Chiel's rechterhand, had samen met nog 2 meisjes het hele feest georganiseerd. Van de busjes tot de maaltijd, tot de prijsjes voor de loterij.
Nadat op kantoor de rode envelopjes aan het personeel waren uitgereikt, stapten we in 2 busjes. De fabriek staat dus net achter Shenzhen, dat lijkt zo dicht bij, maar realiteit was dat we 2 uur in de bus zaten! Maar goed, de stemming zat er goed in, iedereen was vrolijk en opgewonden voor wat zou gaan komen.
We hadden een prive-zaaltje in het restaurant gekregen. Wat dames van IFS waren de zaal aan het versieren. Er hing ook een reusachtig spandoek in het chinees met de tekst " IFS 2008 New Year's party"!
Er hingen ballonnen, slingers en op elke tafel stonden flessen met Cola, Jus d'Orange en grote flessen met bier en schalen met snoepjes! Zo schattig! Snoepjes in de vorm van diertjes, nootjes en zonnebloempitten.
De chauffeurs van de busjes die steeds op en neer reden om het personeel van de fabriek en kantoor op te halen, waren niet vergeten. Zij hadden ook een plek gekregen aan de grote tafels.
Toen eindelijk iedereen aan tafel zat, en de snoepjes en nootjes zo goed als op waren, toen stonden Kenny en Shirley op en begon hun werk als presentators. Alles ging eerst in het Chinees en werd later in het Engels vertaald. En voor dat Chiel het doorhad, werd hij uitgenodigd om een speech te houden!
Het was zo leuk om te zien hoe iedereen met rode blosjes op het gezicht, zaten te luisteren! En hoe trots Chiel en ik waren op iedereen! Het eerste jaar waren we met z'n 3-en en nu zaten er al meer dan 40 man!
Nadat Chiel, Justin en Raymond een praatje hadden gehouden, was het tijd voor eten! Helemaal goed want ik barstte van de honger! Op elke tafel werden 10 gerechten gezet, allemaal traditioneel eten voor Chinees Nieuwjaar. Tussendoor werden spelletjes gedaan, karaoke gezongen en heel belangrijk, een loterij! Zo kon iedereen nog wat extra geld verdienen voor hun tripje naar huis.
Het enige wat hun nu nog kan tegen houden is het weer. Het schijnt dat in het noorden van China, de meest ernstige sneeuwval van jaren is gevallen. Zo ernstig, dat er geen verkeer meer mogelijk is in dat gebied. Ik hoop dat voor volgende week als iedereen naar huis gaat, de situatie beter is geworden...
Een werker van de fabriek met de geweldige engelse naam "John Strongwill" kreeg er zelfs tranen van in zijn ogen en hij bedankte met de microfoon in zijn handen en in gebrekkig engels met een trillend lipje, Chiel voor zijn baan en dat hij dankbaar was voor het extra geld zodat hij en zijn familie een geweldig chinees nieuwjaar konden vieren! Ik vond het heel bijzonder en stiekum pinkte ik ook een traantje weg...
Na alle spelletjes en nadat de hoofdprijzen van de loterij die Chiel en ik mochten uitdelen (!), was het weer tijd om naar huis te gaan. De chauffeurs reden eerst de fabriekswerkers naar de fabriek en daarna haalden ze de rest van het gezelschap op om naar huis te gaan.
In de bus vertelde Echo dat ze heel blij was, dat de werkers uit de fabriek zo'n beetje alle hoofdprijzen van de loterij hadden gewonnen (hoofdprijs was 1500 RMB wat een maandsalaris is voor hun!) en dat de spelletjes waren gewonnen door het kantoorspersoneel (prijs 100 RMB). Zo was alles in balance!
Ik moet zeggen dat ik het een hele bijzondere avond vond.
Dat iedereen zo lief en dankbaar was voor alles. Dat gelukkig de meesten al een treinkaartje hadden kunnen bemachtigen om naar huis te kunnen gaan met chinees nieuwjaar. Dat mijn kijk op de chinees toch iets is bijgesteld na zo'n avond...
Toen eindelijk iedereen aan tafel zat, en de snoepjes en nootjes zo goed als op waren, toen stonden Kenny en Shirley op en begon hun werk als presentators. Alles ging eerst in het Chinees en werd later in het Engels vertaald. En voor dat Chiel het doorhad, werd hij uitgenodigd om een speech te houden!
Het was zo leuk om te zien hoe iedereen met rode blosjes op het gezicht, zaten te luisteren! En hoe trots Chiel en ik waren op iedereen! Het eerste jaar waren we met z'n 3-en en nu zaten er al meer dan 40 man!
Nadat Chiel, Justin en Raymond een praatje hadden gehouden, was het tijd voor eten! Helemaal goed want ik barstte van de honger! Op elke tafel werden 10 gerechten gezet, allemaal traditioneel eten voor Chinees Nieuwjaar. Tussendoor werden spelletjes gedaan, karaoke gezongen en heel belangrijk, een loterij! Zo kon iedereen nog wat extra geld verdienen voor hun tripje naar huis.
Het enige wat hun nu nog kan tegen houden is het weer. Het schijnt dat in het noorden van China, de meest ernstige sneeuwval van jaren is gevallen. Zo ernstig, dat er geen verkeer meer mogelijk is in dat gebied. Ik hoop dat voor volgende week als iedereen naar huis gaat, de situatie beter is geworden...
Een werker van de fabriek met de geweldige engelse naam "John Strongwill" kreeg er zelfs tranen van in zijn ogen en hij bedankte met de microfoon in zijn handen en in gebrekkig engels met een trillend lipje, Chiel voor zijn baan en dat hij dankbaar was voor het extra geld zodat hij en zijn familie een geweldig chinees nieuwjaar konden vieren! Ik vond het heel bijzonder en stiekum pinkte ik ook een traantje weg...
Na alle spelletjes en nadat de hoofdprijzen van de loterij die Chiel en ik mochten uitdelen (!), was het weer tijd om naar huis te gaan. De chauffeurs reden eerst de fabriekswerkers naar de fabriek en daarna haalden ze de rest van het gezelschap op om naar huis te gaan.
In de bus vertelde Echo dat ze heel blij was, dat de werkers uit de fabriek zo'n beetje alle hoofdprijzen van de loterij hadden gewonnen (hoofdprijs was 1500 RMB wat een maandsalaris is voor hun!) en dat de spelletjes waren gewonnen door het kantoorspersoneel (prijs 100 RMB). Zo was alles in balance!
Ik moet zeggen dat ik het een hele bijzondere avond vond.
Dat iedereen zo lief en dankbaar was voor alles. Dat gelukkig de meesten al een treinkaartje hadden kunnen bemachtigen om naar huis te kunnen gaan met chinees nieuwjaar. Dat mijn kijk op de chinees toch iets is bijgesteld na zo'n avond...
2 comments:
Wat een geweldig iets om mee te maken!Zag er allemaal heel gezellig en ontspannen uit en mr. Hoyng hield een prachtige toespraak
het wordt wel tijd dat chiel het in chinees doet annet van ons volgt chinese les.leuke spelletjes was het bier drinken met een rietje
probeer volgende keer om met een lepeltje een glas leeg te lepelen.
of leer de chinesen spieker poepen
leg een touw om hun lichaam en hang er een spijker en laten ze proberen de spijker in de bierfles te krijgen
het is hier triest weer in hardenberg
groetjes jan en jantina
Post a Comment