Unicef Charity Run

Ook al kan ik dan niet slapen en zijn mijn nachten gebroken, maar als de wekker dan gaat om 5 uur 's ochtends, dan is dat toch even afzien. Eerst maar koffie. Chiel liep als een geoliede machine door het huis. Badkamer, renspullen aan, keuken. Geen meter te veel afgelegd.

Kwart voor 6 liepen we naar de Audi dealer op Chathamroad. Jesse zou daar klaar staan en met z'n allen de taxi in. Mabel was er ook. Wel geblesseerd. En dat tijdens werktijd! Tijdens turbulentie heeft ze haar enkel verdraaid en helaas kon ze dus niet meelopen. (stewardess, maar dat was wel duidelijk toch?) Voor mij wel gezellig want nu zou ik niet alleen achterblijven op de parkeerplaats van DisneyLand Resort.

Het weer was lekker. Voor Chiel toch wel te warm maar voor mij perfect. Ik was ook slim geweest. Ik had een thermosbeker vol met koffie meegenomen. Ja, ze krijgen mij niet meer gek. Achteraf was dat dus niet nodig geweest want Hong Kong zou Hong Kong niet zijn als daar niets voor geregeld was. Natuurlijk stond daar een enorme ontbijt-tent, vol met koffie, frisdranken, broodjes, popcorn en gegrilde inktvis....

Ik zeg, Parijs kijk even naar dit kleine evenementje in HK! Er deden maar 13.000 man mee, maar zo kan het dus ook! De tenten met water en bananen waren by the way helemaal gratis te verkrijgen!

Jesse was helemaal blij! In de verte zag hij rijen en rijen met Dixies! (mobiele toiletten) Na deze Dixies een keer of wat te hebben bezocht, koffie te hebben gedronken en de nodige foto's te hebben gemaakt, gingen de heren het startvak in. Voor de 10 km. deze keer.

Tijdens het wachten hebben Mabel en ik gezellig gekletst, gehangen op een muurtje en gekeken of we de mannen weer voorbij zagen komen.

46 Minuten later rende Jesse over de lijn.

 Chiel deed er 50 minuten over! Niet slecht dus!

Volgende wedstrijd is in januari!