Het begint al voordat zo'n typhoon onze kant op komt. Bloed en bloed heet. Zinderend heet. Zo heet dat je niet meer weet waar je het zoeken moet. Achterin de 30 graden. Strakblauwe hemel en een felle zon. Dat houdt zo'n dag of 3 aan.
En als dan eenmaal de typhoon begint te roteren naar de kust, dan zakt de temperatuur. Daar kijkt iedereen naar uit, echt waar, dan hebben we ineens een 'normale' temperatuur van zo'n 26 graden. Maar dan krijgen we steeds meer wolken en de wind steekt op. En even later is het of de hemel open breekt. Keiharde regenbuien, dikke druppels die kapot slaan op de grond en overstromingen hier en daar. Meer hier dan daar, trouwens.
Gistermorgen zag de lucht er al grauw uit maar de wind verkoelde zo lekker. Ik zat bij Chiel bij de fysio toen ik van het ene ziekenhuis even naar het andere ziekenhuis wilde lopen om koffie te halen bij Starbucks. Heerlijk windje. Even geen plakbroeken en zweet uit elke porie. Zat er net en natuurlijk kwam het toen met bakken uit de hemel. Hmmm...ik moet ook nog terug om Chiel op te halen...
Precies tussen 2 regenbuien redde ik het om zo goed als droog over te komen!
Eenmaal klaar met de fysio, liepen we naar buiten. Een dreigende donker grijze lucht hing boven onze hoofden. Op dat moment besloten we om samen naar huis te gaan en niet naar kantoor te gaan. Naar kantoor gaan zou nog kunnen, maar van kantoor weer terug zou een groter probleem geven.
En daar kwam bij dat we om 16.20 verwacht werden in weer een ander ziekenhuis, het Queen Elisabeth. Er stond een afspraak voor een echo van de nieren.
Thuis hebben we de afspraak afgezegd omdat T3-waarschuwing al van kracht was. Helemaal geen goed plan om daar ergens met je rolstoel te staan en geen taxi kan krijgen. Taxi stoppen met rijden bij T8, maar tijdens regen wil iedereen in een taxi springen. Terug lopen naar huis is ook geen optie. Te ver en Chiel verdrinkt dan in de rolstoel. Nieuwe afspraak staat nu op 2 september.
Jos, Irma en Viggo hebben gisteren wel de regenbuien en storm getrotseerd. Ze gingen naar Ocean Parc. Op bezoek bij de vissen, de panda's, de speeltuinen en de kabelbaan. Vooral Jos vond de kabelbaan echt iets waar hij niet zonder mee kon leven (not!) Ach de foto's die we kregen waren aandoenlijk.
Vannacht is de Gale and Storm warning nummer 8 ingegaan. Dat wil zeggen harde wind, rukwinden en regenbuien die je nog nooit gezien hebt. Ik heb steeds mijn putje gecontroleerd en vanmorgen werden we wakker in een droog huis! De wind en de regen beukten tegen het raam en ergens in onze flat is er een deur uitgewaaid want de hele nacht werden we gek van het gebonk.
Chiel is nog steeds thuis. Er rijden nog steeds weinig taxi's en niemand kan op kantoor komen. Ik zou gaan lunchen met Mark die in Mui Wo woont. De ferries varen niet dus ook dat is afgezegd.
Hopelijk is het morgen beter. Kunnen we weer naar buiten zonder te verdrinken.
No comments:
Post a Comment