De Filipijnen. 

Tja...wat zal ik zeggen...Tis vervelend, ik weet het, maar iemand moet het doen!


 

Er even tussenuit...

Morgenavond om half 8 vertrekken Chiel en ik naar Borocay! Net zoals Pim, Shumin, Cilla, Crystal, Cathy, Richard en Dolly. Gezellig!
Het is weer tijd om even niets te doen. Aankomend weekend viert China, National Day, dus iedereen heeft een lang weekend vrij. Heerlijk. We vliegen van HK naar Manila en zaterdag vliegen we vroeg door naar Borocay en daar gaan we op een ferry. Als het water hoog staat krijgen we allemaal natte voeten want we worden gedumpt net voor ons strand hutje. Hihi...

Nou moet ik zeggen dat ik toch even de kriebels kreeg toen ik op tv zag dat er een typhoon heel dicht in de buurt van Manila lag, maar volgens de laatste berichten is de typhoon Manila al gepasseerd. Pffff.... Ik zag het al helemaal gebeuren. Hebben we eindelijk iets geregeld om met National Day weg te zijn, zal de hele boel in het water vallen vanwege een typhoon. Maar gelukkig ziet alles er rooskleuriger uit dan verwacht.

Voor ons wordt het de eerste keer dat we de Filipijnen aan doen, maar ik heb begrepen dat de anderen er al eens geweest zijn. Ik ben zo benieuwd! Het schijnt een prachtig eilandje te zijn, met witte stranden en helderblauw water en geen verkeer!
Ik heb even gekeken op internet en wat foto's gezocht zodat jullie allemaal alvast kunnen kijken waar we terecht komen voor de aankomende 5 dagen! Donderdag kunnen jullie een nieuwe update van het blog verwachten! Tot volgende week!!

Jarig! 

Jos bezig met de thijmblaadjes te rissen...



















Pim houdt de pan in de gaten














Bram is druk met de lamskoteletjes



















en dit is het eindresultaat!
 

Kamilla

Kamilla was jarig voor de eerste keer in HK. Haar hele familie was afgelopen zondag weer terug gevlogen naar Singapore en dan is het ineens wel heel erg stil.
Bram wilde haar verrassen met een etentje thuis bij hun in Discovery Bay also known as
Disco Bay, Delivery Bay, Detention Barraks en de laatste die ik hoorde De Bambix-wijk!
(heel veel expats met kinderen wonen daar en het is voor mensen die daar niet wonen, niet te vatten hoeveel moeite je moet doen om er te komen of eraf te gaan, vandaar alle namen)

Wij zouden er allemaal naar toe gaan maar dat wist Kamilla natuurlijk niet. Maar hoe doe je dat? Daar kwam bij dat ze net was begonnen met haar nieuwe baan en hardstikke moe was.

Bram had het zo'n beetje uitgedacht. Als ik haar bezig zou houden de hele middag, dan zou hij eerst een cadeautje kopen, vervolgens naar huis gaan om met het eten te beginnen, dan zou de rest naar DB komen en Kamilla en ik zouden rond een uur of 8 naar DB gaan.

Ik had afgesproken met Kamilla om te gaan lunchen bij Elvis om half twee, dat hou je een uurtje vol maar dan? Shoppen op Hollywoodroad, kijken naar een lamp die ze gezien had, daarna naar ons huis om thee te drinken... Alles bij elkaar 3 uur gedekt. Hoe hou je iemand bezig tot 8 uur?

Tussendoor kreeg ik van iedereen sms-jes. "Wat gaan we doen" "Hoe laat gaan we weg?" "Waar spreken we af?" "Welke kleur tas zou ze mooi vinden?" "Als je in de lift staat van ons gebouw, sms dan even" Ik moest me een slag in de rondte sms-en en met een stalen gezicht anders zou ze argwaan krijgen. "You're very busy Ans" lachte Kamilla.

Gelukkig voor mij was Kamilla erg moe van de afgelopen week en heeft ze 2 uur op de bank gelegen bij ons thuis. Pfff... Vervolgens zouden we zogenaamd eten bij ons in de buurt en zouden we wachten op Bram. Rond half 8 belde Bram naar Kamilla dat hij het eigenlijk leuker zou vinden om voor ons te gaan koken bij hem thuis. Of ik dat wel wilde, vroeg Kamilla. "Maar natuurlijk, laten we maar gelijk vertrekken."
Het zweet stond in mijn handen. Ik moest een kadootje meenemen die nogal groot was uitgevallen. Hoe neem je zoiets mee zonder dat het opvalt? Ik heb een weekend tas gepakt, kado erin en natuurlijk vroeg Kamilla: "Huh..what's that?"
"Samples that I have to give to Pim. I'm at DB so I ask him to meet me when I go back to the ferry", antwoorde ik luchtig. Waar ik alle onzin vandaan heb gehaald weet ik nu nog niet, maar Kamilla haalde haar schouders op en vroeg gelukkig niet verder.

Eindelijk waren we dan in DB, bij hun flat aangekomen. De deur ging open en Kamilla schopte haar schoenen uit, toen ineens Jos, Jesse, Pim en Shumin uit de keuken sprongen en "HAPPY BIRTHDAY" riepen. Kamilla verrast, Bram blij en het plan was geslaagd!

We hebben heerlijk gegeten. De mannen hadden heel goed hun best gedaan.
Asperges, zalm, boontjes met bacon en een hele schaal lamskoteletjes! Ja ja jullie horen het goed! De mannen gingen helemaal op in hun rol als kok. Helemaal super. En eindelijk kon ik onderuit zakken en hoefde ik niet meer alles bij elkaar te liegen.

Rond 12 uur gingen we naar huis met de ferry. Bijna gemist maar door het flink doorrijden van de chauffeur van de minibus en het rennen van Jos en Jesse, hebben we hem nog gehaald. Anders hadden we een uur moeten wachten...

Even door de ramen gluren...

Het is al aardig laat maar ik zit te wachten op Chiel. Hij moet nog vanuit Shenzhen komen en de bus heeft vertraging. Dus ik dacht, effe op Google Earth kijken of ik misschien ons huis in Druten kan zien. En wat denk? Ja hoor! Bij de gele punaise staat ons huis in Druten. Ik zie de dijk waarop ik altijd met Jim wandelde en de uiterwaarden met hun altijd blauwe water. Nou ja, groen in dit geval. Jammer genoeg lukt het niet om alles scherp te houden als je dichter bij zoomt. Zou leuk zijn om de kids te kunnen zien...















Dit is Nunspeet. Daar bij die gele punaise ben ik geboren! Het voetbalveld waar de kermis werd opgesteld elk jaar is duidelijk te zien. Net zo als de Mavo voor het huis. Grappig.














En dit is de Pinnacle in Hong Kong! Je kan zelfs het zwembad zien. Heel bijzonder dat je met 1 druk op de knop de hele wereld over kan!
 

Geboekt!

Die zit in de pocket!

Ik heb vanmorgen mijn reisje richting NL geboekt. Jippie!!! Het kan nog een dagje later of vroeger worden want Chiel moet nog even kijken of alles voor hem ook kan maar ik kom in ieder geval 4 december om 06.35 uur aan in Amsterdam en vlieg pas weer terug op 8 januari samen met Chiel. Chiel vliegt vrijdag 22 december om 00.25 uur naar NL en komt dus ook op vrijdagmorgen half zeven aan.

Ik ben helemaal blij! Lekker 1 maand lang weer bij de kids en familie en vrienden bezoeken. Zalig. Gezellig samen met Linn de kerstboom uitzoeken, kerstbrood bakken, kerstdiner koken, naar de nederlandse kapper, in mijn Lupootje rond scheuren, naar de HEMA, Remy bezoeken in Utrecht, kortom allemaal leuke dingen doen!

Mijn dag kan niet meer stuk!

De groeten!

Greetings to the family in Holland, from HongKong

Even moed verzamelen voor het hardlopen...














De bikkels!!!














Mes Amis!














Dat bedoel ik nou met "makkelijk" Jos kan over iedereen heen kijken.
 

Put your hands up!














De nichtjes!














Jos met het zusje van Kamilla














Nou dat is toch geen dansen. Jos beweegt gewoon ritmisch! By the way op de voorgrond de Oostenrijkse jongen die nogal geinteresseerd was in het nichtje links van Jos.
 

Ladiesnight!

Afgelopen woensdag was het weer zo ver. Er moest getraind worden.

Pim en Jesse konden deze week niet omdat ze in het buitenland waren voor het werk. Hele flauwe smoes natuurlijk maar goed... Ze hebben beloofd om in Shanghai en India rondjes te gaan lopen maar of dat ook echt gebeurd is, daar zullen we nooit achterkomen.

Enfin, Kamilla en haar zusje (deze week op bezoek samen met de nichtjes uit Singapore) hadden wel zin om mee te gaan lopen. De nichtjes hadden zoiets van," doe je best maar wij moeten de energie bewaren voor Mes Amis" bleven lekker bij mij op de Avenue of Stars. Heel gezellig.

We zijn deze week ook al een dagje naar Shenzhen geweest om te shoppen met z'n allen. Ik heb echt vreselijk gelachen en mijn voeten waren kapot van het slenteren langs de winkeltjes. Als iemand kan shoppen dan zijn het deze dames uit Singapore wel. Mijn hemel, 5 winkeltjes in een uur van top tot teen doorspitten... Chapeau!

Na de training, die overigens heel goed ging, moest er worden gedoucht, omgekleed en opgemaakt worden om te gaan stappen. Jos zou mee gaan maar Chiel gooide de handdoek in de ring. Om half elf klopten we aan bij Jos aan de deur. Met z'n allen in de taxi naar Mes Amis.
Nou dat hebben we geweten. De nichtjes zijn om elf uur de dansvloer opgestapt en zijn er pas afgekomen om 3 uur!

We kwamen binnen, drankje besteld, toen liepen de dames de dansvloer op. Het zusje van Kamilla liep naar de wc en die hebben we niet meer terug gezien want zij stond ook te dansen! Toen keken Kamilla en ik elkaar aan, en liepen ook de dansvloer op en binnen 5 minuten kwam Jos er ook bij! Hoezo vermoeid van het rennen?!
Ik heb beloofd aan Jos dat ik niet zo vertellen dat hij gedanst had en dat doe ik ook niet. Hij bewoog ritmisch op de maat van de muziek! Maar dansen? Nee hoor!

Mes Amis zou Mes Amis niet zijn als je er geen vrienden zou maken. In dit geval maakten de nichtjes kennis met wat Oostenrijkse jongens. Bram zat in Shanghai, Kamilla was moederkloek en dus nam Jos het op zich om de dames in de gaten te houden. Vooral makkelijk omdat Jos zo lang is dat hij over iedereen heen kan kijken. Niets gebeurd maar erg gelachen en heel veel gedanst. Super! En vanavond weer!!!!

Ik ben bang dat Bram voortaan elke vakantie de dames in Hong Kong op bezoek krijgt!

Experimentje

Nou het heeft wat bloed, zweet en tranen gekost, maar het is me gelukt! Ik heb dan eindelijk een videootje op het weblog kunnen zetten! YEAH!!

Deze video duurt slechts 7 seconden maar ik was benieuwd of het zou lukken en zowaar het staat erop. Na deze enorme mijlpaal (Ik heb het helemaal alleen uitgezocht zonder hulp van mannen!) zullen jullie nog wel vaker een filmpje tegen komen op de site. ENJOY!!

Linn voert bananen aan olifantje

Linn voert aan een olifantje in Bangkok bananen.

De straten van Bangkok zijn onvoorstelbaar leeg. Normaal gesproken sta je alleen maar in de file en vliegen de toek-toeks je om de oren. Op dit moment zit een collega van Chiel vast in het hotel waar Lody en ik ook zijn geweest. Het advies is, kom niet naar Bangkok en als je er toch bent, blijf in je hotel en ga zo snel mogelijk weer terug naar huis. De sfeer lijkt nogal ontspannen, geven mensen rozen aan de soldaten, maar de vlam kan zo in de pan vliegen. Vreemd...



 

Bangkok Coup

Onvoorstelbaar dat er in Bangkok een coup heeft plaats gevonden. Heel vreemd als je bedenkt dat wij er nog geen maand geleden hebben rond gelopen. Ik heb van het internet deze foto's gehaald. Op de foto hieronder is een man in hongerstaking gegaan. "Ik ben in hongerstaking gegaan tegen degene die de democratie om zeep heeft geholpen."














 

Een familie-portret! Made by Jos in Chinatown. 

De Peak

Zondag is zo'n typische dag dat je lekker kalm aan doet. Voor de een is dat genieten van het weekend. Voor de ander betekent dat ook herstellen van je kater die je hebt opgelopen de nacht ervoor. Even geen werk, geen moeilijke telefoontjes, geen email, maar languit hangen op de bank en zappen voor de tv.

Wij hebben heerlijk uitgeslapen, ontbijtje genomen, koffie gedronken bij Starbucks met een krantje en geshopt voor een zwembroek.
Rond een uurtje of 5 zijn we richting de Peak gegaan samen met Jos en Jesse.

Bram heeft deze week zijn schoonzusje en 2 nichtjes van Kamilla op bezoek en had het plan geopperd om een heuse Wopper bij Burger King te eten die net geopend is op de Peak.
Na zo'n dag van volkomen ontspanning is het wel lekker om iets te gaan doen. Alleen niet met de tram naar boven (een enorme rij stond te wachten voor de tram) maar met de taxi.
Het weer zat mee, de zon zou snel ondergaan dus we hebben onszelf in afwachting van Bram en aanhang, op een terrasje van de Peak Lookout genesteld.

We zaten er heerlijk onder de bomen, het uitzicht was grandioos en de geur van de grill deed eigenlijk de wopper vergeten. De muskieten daarentegen waren ronduit vervelend. Ik ben helemaal lek gestoken op m'n been. But who cares...

Na wat heen en weer ge-sms kregen we bericht van Bram dat hij onderweg was. Met 4 vrouwen was het onmogelijk om op tijd te zijn. 4 keer douchen, 4 keer aankleden, 4 keer haren fohnen was net iets te veel. Er zijn vervelender plekken om te wachten, dus nog maar een drankje genomen.
Toen de zon al lang onder was, kwam Bram aanlopen met zijn gevolg. Hele leuke meiden. In plaats van de Wopper, zijn we toch maar gaan eten in de Peaktuin. Home made hamburgers vers van de grill. Ze waren heerlijk.

Na afloop zijn we weer terug gegaan en we hebben nog een bakkie koffie gedaan bij Chinatown in Wanchai en toen weer naar huis. We hebben echt een heerlijk weekend gehad!

O ja

Afgelopen woensdag is er een aardbeving geweest! Niets ernstigs of zo maar 3.5 op de schaal van Richter. We hebben niets gevoeld maar Kamilla wel. Gebeurde om een uurtje of 8 's avonds.
In ieder geval wij hebben de eerste aardbeving in Hong Kong overleeft.

Leuk om te weten dat Bram voor een Belgisch container bedrijf werkt.















 

De wedstrijdleiding kwam even navraag doen of ze nog wel meededen...













Het ziet er wel super uit!













De mannen zijn druk. Kamilla niet!!













Jos zwaait nog even.
 

We hebben een fijn stukje gelopen naar de "Waterfront" waar we boten van dichtbij konden zien. Dit is trouwens ook de fly-over waar de heren overheen gaan tijdens de training!













Alle boten verzaaaamelen.....!!













Het startschot is gegeven en de boten scheuren over het water. (op eentje na!)













Ja hoor. Dat zijn ze!