Kamilla

Kamilla was jarig voor de eerste keer in HK. Haar hele familie was afgelopen zondag weer terug gevlogen naar Singapore en dan is het ineens wel heel erg stil.
Bram wilde haar verrassen met een etentje thuis bij hun in Discovery Bay also known as
Disco Bay, Delivery Bay, Detention Barraks en de laatste die ik hoorde De Bambix-wijk!
(heel veel expats met kinderen wonen daar en het is voor mensen die daar niet wonen, niet te vatten hoeveel moeite je moet doen om er te komen of eraf te gaan, vandaar alle namen)

Wij zouden er allemaal naar toe gaan maar dat wist Kamilla natuurlijk niet. Maar hoe doe je dat? Daar kwam bij dat ze net was begonnen met haar nieuwe baan en hardstikke moe was.

Bram had het zo'n beetje uitgedacht. Als ik haar bezig zou houden de hele middag, dan zou hij eerst een cadeautje kopen, vervolgens naar huis gaan om met het eten te beginnen, dan zou de rest naar DB komen en Kamilla en ik zouden rond een uur of 8 naar DB gaan.

Ik had afgesproken met Kamilla om te gaan lunchen bij Elvis om half twee, dat hou je een uurtje vol maar dan? Shoppen op Hollywoodroad, kijken naar een lamp die ze gezien had, daarna naar ons huis om thee te drinken... Alles bij elkaar 3 uur gedekt. Hoe hou je iemand bezig tot 8 uur?

Tussendoor kreeg ik van iedereen sms-jes. "Wat gaan we doen" "Hoe laat gaan we weg?" "Waar spreken we af?" "Welke kleur tas zou ze mooi vinden?" "Als je in de lift staat van ons gebouw, sms dan even" Ik moest me een slag in de rondte sms-en en met een stalen gezicht anders zou ze argwaan krijgen. "You're very busy Ans" lachte Kamilla.

Gelukkig voor mij was Kamilla erg moe van de afgelopen week en heeft ze 2 uur op de bank gelegen bij ons thuis. Pfff... Vervolgens zouden we zogenaamd eten bij ons in de buurt en zouden we wachten op Bram. Rond half 8 belde Bram naar Kamilla dat hij het eigenlijk leuker zou vinden om voor ons te gaan koken bij hem thuis. Of ik dat wel wilde, vroeg Kamilla. "Maar natuurlijk, laten we maar gelijk vertrekken."
Het zweet stond in mijn handen. Ik moest een kadootje meenemen die nogal groot was uitgevallen. Hoe neem je zoiets mee zonder dat het opvalt? Ik heb een weekend tas gepakt, kado erin en natuurlijk vroeg Kamilla: "Huh..what's that?"
"Samples that I have to give to Pim. I'm at DB so I ask him to meet me when I go back to the ferry", antwoorde ik luchtig. Waar ik alle onzin vandaan heb gehaald weet ik nu nog niet, maar Kamilla haalde haar schouders op en vroeg gelukkig niet verder.

Eindelijk waren we dan in DB, bij hun flat aangekomen. De deur ging open en Kamilla schopte haar schoenen uit, toen ineens Jos, Jesse, Pim en Shumin uit de keuken sprongen en "HAPPY BIRTHDAY" riepen. Kamilla verrast, Bram blij en het plan was geslaagd!

We hebben heerlijk gegeten. De mannen hadden heel goed hun best gedaan.
Asperges, zalm, boontjes met bacon en een hele schaal lamskoteletjes! Ja ja jullie horen het goed! De mannen gingen helemaal op in hun rol als kok. Helemaal super. En eindelijk kon ik onderuit zakken en hoefde ik niet meer alles bij elkaar te liegen.

Rond 12 uur gingen we naar huis met de ferry. Bijna gemist maar door het flink doorrijden van de chauffeur van de minibus en het rennen van Jos en Jesse, hebben we hem nog gehaald. Anders hadden we een uur moeten wachten...