Ze hebben weer getraind!

Vandaag was een drukke dag. Nou ja druk... Voor sommigen wel.

Vanmorgen ben ik eerst naar Kamilla in Discovery Bay gegaan. Effe naar haar flatje kijken. Het is ruim, gezellig met een geweldig uitzicht over de baai en met de trein een half uurtje reizen. Je kan ook met de ferry naar DB maar om nou rond 10 uur 's ochtends al zeeziek te zijn, daar had ik niet zo'n zin in.

Kamilla had nasi goreng met gado gado gemaakt voor de lunch. En natuurlijk "sambal bij!" Zalig.
We hebben lekker gekletst, gegeten en rond een uurtje of 4 afgereisd per ferry naar central. We zaten op het bovendek met de neus in de frisse lucht, dus met de zeeziekte viel het mee. We zijn naar Ikea geweest en 2 enorme planten gekocht om mijn flatje iets van groen te geven.

Planten zijn zo gekocht maar dan moet je nog van Causeway Bay naar TST! Dus met de planten de taxi in, (de chauffeur was volgens mij meer dood dan levend want hij stak geen vinger uit om te helpen!) en bij de Pinnacle aangekomen stond er gelijk zo'n Pakistani met mijn plant in zijn hand. "No, I'm fine", riep ik nog maar hij stond al in de lobby. Toen wou hij ook nog mee naar boven. Nou ik dacht het niet!! "No!", zei ik. "No problem!", zei die gast. Kamilla en ik keken elkaar aan. "NO, I DON'T WANT IT!", maar die gast bleef maar aandringen. Na 5 keer zeggen dat ik NIET wou dat hij mee naar boven ging droop hij eindelijk af. Daar heb ik dus echt geen zin in dat zo'n man mee gaat. Staat hij straks elke keer op de stoep!

Pim en Shumin kwamen na het werk ook naar de Pinnacle want het was weer tijd om te trainen! Een lichte maaltijd genuttigd bij de Vietnamees en toen was het ineens 9 uur! Kamilla liep deze keer ook mee met de mannen. Voor de lol. Nou je moet er maar zin in hebben. Zij liever dan ik. Jos en Jesse stonden al helemaal klaar in de lobby en Shumin en ik hebben hun opgewacht op de boulevard.

Nou ik was weer beretrots op de mannen en Kamilla. Hardstikke goed. En deze keer heb ik foto's kunnen maken. We hebben bij het zwembad gezeten waar de mannen konden uitrusten en uitzweten. Biertje en fris erbij en daar hebben we lekker gehangen tot middernacht.

Ik heb begrepen uit de verhalen dat de conditie steeds beter wordt.
Jesse, koud terug uit NL, had ze lekker afgemat met wat interval-traning en dat deed ze goed!

Chiel was helemaal kapot en zoals hij zelf zei "Ik ging dood en kon niet meer opstaan".
Kamilla heeft heel goed meegelopen maar heeft toch maar even gewacht zo halverwege het parcours. "It is killing..."
Jos zat helemaal nergens mee. Hij ging als een trein! Hij had een nieuw speeltje gekocht. Een telefoon met uitklapbaar/scharnierend schermpje MET camcorder.
Pim fluisterde mij toe dat hij van het weekend toch maar een kleine tussentraining ging doen; "Die gasten hebben tussentijds nog getraind he..."
En Jesse is gewoonweg niet kapot te krijgen. Jetlag of niet hij stompt gewoon door. Volgens Kamilla heeft hij het parcours 2 keer afgelegd om iedereen bij elkaar te houden!

By the way, Jos heeft gemerkt dat je zelfs niet veilig bent in HongKong voor een parkeerbon! Hij kreeg keurig de bon hier bij de pinnacle in de bus. Je begrijpt niet hoe het mogelijk is want als je het adres ziet op de envelop, blijkt die maar half kompleet te zijn! Het duurde wel 2 maanden maar toch! Petje af voor het Centraal Justitieel Incasso Bureau!!! We salute you...