O ja... sinds afgelopen zaterdag kan ik hier weer met Internet Explorer mijn profiel en zo zien op mijn weblog! Jippie!!!!

Bij Wildfire lekker eten. Harm was nog aan het praten over lichtbakken... 

Lichtbakken...

Tis alweer dinsdag...de tijd vliegt echt voorbij!

Chiel en Harm zijn dit weekend lekker druk geweest met de klanten die lichtbakken willen inkopen. Zaterdagavond kwamen ze aan, hapje eten, biertje drinken, en natuurlijk bijpraten. Op zondag zijn ze naar de beurs geweest met z'n vieren. Om 10 uur 's ochtends vertrokken en ze kwamen pas om half acht weer thuis!
Het behoeft geen uitleg dat Harm en Chiel geen lichtbak meer konden zien na zondag!! Na een uur hadden ze het al wel gezien maar ja, de klant is koning. Chiel was er zelfs van aan het dromen...

Afgelopen maandag was het een nationale feestdag hier in HK. Ik heb geen idee welke feestdag maar de banken en kantoren waren allemaal dicht. Op zich was het lekker rustig op straat.
Chiel en Harm hebben 's ochtends eerst gewerkt en daarna zijn ze naar de Peak geweest. Je kan hier niet op bezoek komen in HK en niet naar de Peak zijn geweest! Toen kwamen zij erachter dat het een feestdag was, want IEDEREEN liep op de Peak. Hardstikke druk en overal files.

Ik ben met Jos en zijn vrienden die onderweg waren naar Nieuw Zeeland, wezen dimsummen. Zij hadden een dochtertje van 1 jaar bij zich met witte krullen! Wat een scheetje... Toen ik Emma zag, lag ze heerlijk te slapen in haar buggy. Tis ook wat zo'n lange vliegtocht. 12 uur van Amsterdam naar HK en dan nog eens 12 uur naar Nieuw Zeeland!
Na het dimsummen moesten ze alweer naar het vliegveld maar over 3 weken komen ze weer terug en blijven ze een paar dagen. Gezellig!

Daarna zijn Jos en ik weer in de taxi gestapt richting de beurs. Ik heb Bram en Jesse nog opgehaald uit Wanchai en toen met z'n allen naar Jos die al op de beurs was.

Na de beurs ben ik weer naar huis gegaan. Chiel en Harm kwamen een half uurtje later thuis. Er moest nog wat gewerkt worden maar daarna een hapje eten en de laatste dingetjes nog opgehaald van de nightmarket voor de familie thuis. Na afloop nog een biertje met Jesse, en toen naar bed want vanmorgen vroeg moest het hele gezelschap naar Guangzhou met de trein.
Gaan ze weer gezellig over lichtbakken praten!

De beurs

Building up the booth at the Hong Kong Fair

Harm in Hong Kong

Walking the streets of Mongkok

Met z'n allen aan de Peking-eend. Hmm erg lekker!















Chiel en Harm voor Mes Amis in de vroege uurtjes!



















Samen op de markt T-shirt uitzoeken voor de zonen van Harm














En een bakkie koffie natuurlijk!
 

Hier zie je goed dat we op elk paneel zo'n sticker hebben geplakt.














Lampje ophangen en aansluiten...




















Hangt die goed?



















Bij het Hyatt hotel, waar we een taxi wilden nemen, stond overal pers achter dranghekken. Allistair ging opnieuw naar binnen en liep weer naar buiten en zwaaide alsof de pers er voor hem stond! We hebben heel erg gelachen!
 

Het uitzicht vanuit het beursgebouw.














Jos en Allistair.















Hier gaat het dan om.














Hmmm... kandelaartje daar of toch maar hier.....
 

Spierpijn en zere voeten!

Nou, ik barst van de spierpijn! En vooral in de schouders en de benen.

Gisteren heb ik de hele dag op de beurs de stand van Jos mee helpen opbouwen. Hardstikke leuk om te doen trouwens! We waren keurig op tijd op de beurs maar we moesten wachten omdat voor de opbouwers de beurs pas openging om 11 elf. Dus een kopje koffie dan eerst maar...

Daarna mochten we dan echt beginnen. Tegen de wand moesten van die enorme stickers opgeplakt worden, wat een heel goed idee was want die andere stands zagen er maar saai uit, en Jos en ik zouden dat gaan doen. Je kent dat wel, door de hurken, weer opstaan, weer door de hurken, reiken, weer terug en dat een keertje of tig! Als iemand nog behangers nodig heeft, dan kunnen ze altijd bellen met Jos of mij!

Allister en Joseph zouden de dozen vast gaan uitpakken met alle leuke spulletjes die op de stand moesten staan. De een was ietsjes sneller dan de ander. Ik geloof dat de stand na 10 dozen 1 op 10 was, hihi.

Dan komt het creatieve gedeelte. Alles zo ophangen en neer zetten dat de klant naar binnen wordt gelokt. Dat is wel heel leuk om te doen maar gelijk ook het moeilijkste van alles. Jemig. Fotolijstje hier, kandelaartje daar, toch niet..., canvas doekje ophangen, oeps geen haken, eerst haken maken... ik heb wel respect gekregen hoor voor mensen die dat doen.

Toen zei Jos dat we nog even langs het kantoor van Bram moesten om wat lampen op te halen die daar geleverd waren. Geen probleem, doen we "even".
Komen we daar aan staan daar 4 van die enorme kratten van 1 bij 1 meter en 3 kleintjes van 50 bij 75 centimeter! Oeps... Dat werd dus 2 keer lopen, over de fly-over, door hotels en metrostations en trappen op met die onbenullige kratten. Het is maar 10 minuten lopen maar met die massa mensen die voor je voeten lopen duurt het toch langer dan ingeschat.

Maar alles is gelukt en aan het eind van de dag zag de stand er puik uit!! Ik heb vreselijk gelachen met Jos en Allistar en 's avonds hebben we lekker met hun en Jesse en Chiel en Harm heerlijk gegeten bij onze huischinees. Super gezellig. En over half jaar mag ik weer van Jos mee helpen!

Na het eten nog even naar Wanchai want Harm moest natuurlijk ook daar even kijken. Daar hebben we Bram nog ontmoet met een klant. Volgens mij keek hij zijn ogen uit. Hij heeft meegezongen, meegedanst en nog ettelijke biertjes gedronken hoor Yvonne!

Vandaag zijn we een dagje wezen shoppen. Het boodschaplijstje wat Harm had gemaakt werd keurig nagelopen en op een dingetje of 3 na is de hele lijst afgevinkt! Nee, met Harm wil ik nog wel eens shoppen!

We hebben koffie gedronken en geluncht in een autenthiek chinese noedelshop, 4 markten afgewerkt, foto's gemaakt op de vogeltjes markt en bloemenmarkt en toen de armen weer vol waren en zo'n 50 cm langer dan normaal, toch maar terug naar het hotel gegaan! Ik heb geen voeten meer over...

En nu zijn Chiel en Harm naar de airport om de klanten op te halen. Als ze terug zijn gaan we lekker eten. En dat is nodig want shoppen maakt hongerig. Echt waar!

Naar de beurs!

Dat is weer ouderwets. Een wekker die afgaat en deze keer niet voorChiel maar voor mij! Ja ja, Ans gaat werken vandaag!!

Vandaag ga ik met Jos en collega's naar de beurs om de stand op te bouwen. Lijkt me echt heel leuk om te doen en super gezellig.
Ik heb deze week Jos niet of nauwelijks gezien want hij is druk. Eerst met voorbereiden van de delegatie die uit NL komt voor de beurs en daarna met rondleiden en bezig houden van iedereen. Klinkt een beetje oneerbiedig maar jullie snappen wel wat ik bedoel.

Straks gaan we eerst ontbijten met z'n allen en daarna op naar het convention centre. Chiel gaat straks eerst de financiele zaken regelen voor de office in Shenzhen en daarna gaat hij naar Shenzhen om Harm op te halen. Ben zo benieuwd wat Harm ervan vond...China... met alles erop en eraan. En morgen gaan we een dagje sight seeing met Harm.
By the way, gisteren hebben ze ingebroken op het kantoor in Barneveld. 2 computers gestolen waarvan ze er 1 terug vonden bij de voordeur. Das dan lekker!

Nou mensen ik stop er mee want ik moet werken. Wat klinkt dat raar zeg...

De dames van het reisbureau.

 

in m'n eentje...

Gisteren hebben we de tickets opgehaald om naar NL te gaan. Jippie!!! We hebben zo'n zin om weer eens even lekker rond te lopen tussen de kids. Lekker uitwaaien op de dijk, vrienden en familie weer te zien die we al veel te lang niet gezien hebben en rond scheuren in ons lupootje. Heerlijk!

Chiel is vandaag vertrokken voor 2 dagen naar Wuxi en Nanjing. Hij komt morgen alweer terug. Hij heeft een bespreking en sollicitatie gesprekken met kandidaten die willen werken voor IFS in Wuxi. Dus ik ben even in m'n eentje.

Vrijdag ga ik een dagje werken bij Jos. De beurs moet opgebouwd worden en hij had een "woman's touch" nodig. Nou het lijkt me hardstikke leuk om te doen! En als beloning een etentje, niet gek toch!

Maar eerst maar naar de bank. Geld overmaken voor thuis in NL, boodschapjes doen, weer langs de apotheek voor het gehoest en dan helemaal niets.

Tis hier trouwens nog bloedje heet. Niet zo benauwd maar erg warm. Ik kijk er naar uit om straks in Nl rond te lopen in een trui en een jas. Effe niet zweten...
Hoe is het weer eigenlijk in Nederland?

Eten bij Elvis 

Harm is aangekomen!

Eindelijk was het gisteren dan zover. Harm, onze nederlandse collega, kwam aan in HK. Het heeft even geduurd maar gisteren om half vier, landde het vliegtuig.

Met verbazingwekkende frisheid kwam Harm door de gate. Helemaal enthousiast kwam hij met een grote glimlach op me af. Hij heeft er zin in!

Hij was zo verbaasd over het "groen" en de heuvels en de palmbomen, onder de indruk van de enorme wolkenkrabbers en de hoeveelheid mensen die op straat lopen. En niet te vergeten, de temperatuur die nog steeds rond de 30 graden is...

We zijn eerst naar het hotel gegaan, ingechecked en toen naar ons huisje. Toen kwamen de stroopwafels, koffie, pepernoten, taai taai en kaas uit de tas. Heerlijk!
Daarna met de ferry naar HongKong Island, stukje gelopen tussen de wolkenkrabbers door, gegeten bij Elvis, nog wat gedronken op Knutsfort Terrace en toen vielen de oogjes toch wel dicht.
We zijn toch nog even terug naar ons huisje gegaan omdat Harm nog even wilde skypen met thuis en daarna is hij volgens mij als een blok in slaap gevallen. Zo'n tripje via Bangkok en Taipei naar Hong Kong gaat je niet in de koude kleren zitten.

Vanmorgen is hij met Chiel naar Shenzhen gegaan. Hij vond het allemaal prachtig. Ze hebben met de office gegeten en vanavond logeert hij bij Paul op de flat. Morgen gaat hij echt China in! Spannend!

Vreemd!

Nou ja, zo'n computer blijven vreemde dingen. Ik las de comment van Arlene, waarin ze zei dat mijn profiel niet te zien was, behalve toen ze een comment wilde plaatsen.
Ik snap er helemaal niets van.

Waar ik wel achter ben gekomen is, als ik internet opstart via Internet Explorer, dan zie ik geen profiel, maar als ik internet opstart via Mozilla Firefox, dan zie ik hem wel!

Remy, laat eens wat van je horen en help je moeder! Ik zal vast op iets gedrukt hebben waar ik me niet bewust van ben, maar ik word hier gek van!!! Ik heb hulp nodig van een ingenieur!

Er is iets geks aan de hand...

Ik begrijp er helemaal niets van. Snap niet waarom en hoe het is gebeurt.
Sinds gisteravond kan ik op mijn eigen weblog, mijn profiel en archieven niet meer zien!
Ik ben geen computer nerd, heb nu al verschillende keren gekeken in mijn blog-status of ik misschien iets verkeerds heb ingevoerd, maar ik tast volkomen in het donker.

Ik begin een beetje in paniek te raken omdat ik nu dus ook de postjes van vorig jaar ook niet meer kan bekijken... Van de week wilde ik weer wat pagina's uitprinten voor mijn weblog-boek en toen zag ik ineens dat alles weg is. Help!!!!

Misschien ligt het wel aan China en kunnen jullie in NL wel mijn profiel en archieven zien die altijd rechts op de pagina verschenen. Hier is in ieder geval alles weg.

Als er iemand is die het wel begrijpt, kan die dan contact met mij opnemen?

Mongkok

Walking the Ladies Market in Mongkok, Hong Kong.

The day after....

Okay, je hebt 4000 hkd gewonnen en het brandt in je hand. Wat doe je dan? Precies, shoppen!!
Ik ben gisteren gelijk de stad in gegaan. Voelde me nog steeds gammel, snotterig, hoesten als een oude man en het slaapgebrek eiste zijn tol, maar alles is uitgegeven tot op de laatste cent! Jippie!

Ik heb laarzen gekocht, 2 jurken, een boek en een piepklein digitaal cameraatje voor in de handtas. De grote camera is perfect voor vakantie's of wandeltochten maar zo'n kleintje is gewoon handig. Hij past in je kontzak en dan neem je hem ook makkelijker mee als je b.v. uit gaat.

Afgelopen vrijdagavond zijn Chiel en ik naar het Theater geweest. Eigenlijk waren de kaartjes voor Bram en Kamilla, maar helaas kon Kamilla niet op tijd terug zijn in HK. Dus kregen wij de kaartjes van Bram. Het werd gehouden in The HongKong Academy For Performing Arts.
The Woman in Black. Ik hoest nog steeds en ik zag ertegen op om straks in een zaal te zitten en niet kunnen ophouden met hoesten maar het viel allemaal nog wel mee.
Ik heb de eerste 30 minuten slapend doorgebracht maar gelukkig heeft Chiel ervan genoten. Op de een of andere manier had ik maar steeds "musical" in mijn hoofd maar het bleek een dialoog te zijn. Het zal best goed geacteerd zijn maar ik denk dat de griep nog steeds in mijn hoofd zit, en ik vond het oersaai. Maar ach, dat hebben we ook weer gedaan...

Later hebben we Jos met zijn collega's, Pim en Shumin en Bram nog ontmoet, maar na een uurtje zijn we naar huis gegaan. Ik voelde me nog zo slap en beroerd.

Vanmorgen na het douchen, zijn we nog even naar Mongkok gegaan omdat Chiel nieuwe schoenen nodig had maar na een uurtje had ik het wel gezien. Ik ga zo weer lekker op de bank met een dekentje...

Gezellig!




 

Lekker eten en alles volgen op de tv's














sommigen hadden alleen maar oog voor het eten...













De plaggen aanstampen













De paddy en de toeschouwers
 

Ze heeft echt gewonnen!













Daar houden wij wel van!













Kom hier met dat geld!













Ja echt waar! Hij heeft mijn winnende ticket!
 

Beetje praten, beetje drinken, beetje eten, beetje wedden!













500 hkd had Bram gewonnen!













Rain had ook nog wat gewonnen!
 

De paardenraces!

De laatste 4 jaar zijn Chiel en ik uitgenodigd door zijn voormalige werkgever, om de paardenraces bij te wonen op de Happy Valley Racecourse. En dit jaar kregen we opnieuw een uitnodiging.

Na wat heen en weer gebel, spraken we af om met z'n allen richting Happy Valley te gaan rond 6 uur. "We gaan lekker met de tram!", zei Pim. "Das veel gemakkelijk want met een taxi is niet te doen. Alles staat vast tegen die tijd." Dus wij in de tram... Achteraf gezien hadden we best met een taxi kunnen gaan. Dat had zeker een half uur gescheeld, en een stijve nek, want Chiel kon niet rechtop staan in de tram die in 1903 al rond reed in HK maar goed, je weet niet alles van te voren. In de tram kregen Chiel en ik nog koekjes van een oud chinees vrouwtje omdat Chiel was opgestaan voor haar in de tram. Zo lief!

Bram had er zin in. "We gaan wel gokken, he Ans!" Nou ben ik geen gokker, snap de lol er niet van, maar hier kan je nog voor 2 euro een gokje wagen. Kost niet gelijk een heel maand salaris.

Eindelijk waren we dan aangekomen. Drommen mensen probeerden zich een weg te banen richting het stadion. We liepen allemaal als een kievit achter Steve aan want hij wist de weg. We mochten de gewone ingang overslaan. De VIP-ingang moesten we hebben! Kijk, dat klinkt al goed. Eenmaal binnen gekomen in de VIP-lounge die Pancy geboekt had, zag ik 2 gedekte ronde tafels met een heerlijk buffet erom heen. Op het terras buiten stonden de eerste gasten al lekker aan een drankje. Gezellig!

Na verloop van tijd kwam Bram weer langs. "Gaan we nog een gokje wagen? Weet jij hoe dat werkt?" "Nou, ik heb geen idee maar Rain weet het vast wel. Weet jij al op welk paard je wil wedden?" We hadden allebei geen idee, dus eerst maar eens over de ballustrade hangen om de paarden goed te kunnen zien. Terwijl we samen aan een drankje nipten, kwamen de eerste paarden de stallen uit om op de paddy rond te lopen. Dan kunnen de mensen zien, hoe het paard erbij staat, zal ik maar zeggen.

"Dit is een leuke!", riep ik enthousiast naar Bram. "Tis een schimmeltje!" Je begrijpt dat we allebei totaal geen verstand van paarden hadden, dus voor mij komt het echt aan op kleur, naam of dat er een leuke jockey op zit. Niet wetenschappelijk onderbouwd dus...
"Nee joh, hij heeft zo'n grote kont!", lachte Bram. "Dat kan nooit hard gaan."
Terwijl iedereen z'n keuse aan het maken was, had ik mijn besluit gemaakt. Ik ga gewoon voor het schimmeltje! Ik snap er toch geen barst van!

Rain vulde het formuliertje in. Ook weer zoiets. Er staat zoveel op dat ik geen idee heb wat ik moet aanvinken. "So which horse?", vroeg Rain aan mij. "Number 10!" "Why?" "Because I like the color!" "Ohh ...okay!"
Je zag hem denken, die meid spoort niet. Op het grote bord stond dat dit paard geen schijn van kans had tussen de andere 11 paarden. Dit paard zou op elke ingelegde dollar, mocht die winnen, 40 dollar uitbetalen. De favoriet betaald soms maar 2 dollar uit op elke ingelegde dollar. Niet slim om dus op dit paard te wedden.
"Only bet on 1 horse?" "Yes" "So how much money?" Ik keek naar Bram. "Doe toch gewoon 100 hkd!", zei Bram. "Ok, 100 dollar", zei ik. (10 euro) "Wauw, so much! You are a rich-bitch", lachte Rain.
De Honky's gokken met 20 hkd of 50 hkd. Ze lezen de krant voor het laatste nieuws over de paarden, houden de gewonnen races bij. Ik en Bram dus niet.
Toen het formuliertje van Bram ook was ingevuld (Bram koos nummer 4 vanwege de smalle kont) gingen we naar de kassier. "Nou, ik ben benieuwd", zei Bram. "Straks winnen we nog!"

En dan gebeurt het. Het startschot gaat en de paarden racen de hokjes uit. Iedereen schreeuwt zijn paardje naar de eindstreep. We stonden allemaal aan de ballustrade. Chiel geloofde het wel. Hij zat lekker met z'n bordje beenham op een stoel. "Welk nummer Ans? Nummer 4?"

Op het grote bord waar je de live beelden ziet, verschieten ook steeds de nummers van de eerste 4 paarden in de race. Hihi, nummer 10 op de 3 plaats, nee... wacht even... op de 2 plaats... nee krijg nou wat... nummer 1!!!!
Ik kon me ogen niet geloven. Bram ook niet en de rest dus ook niet. Geen favoriet, stond er slecht voor en toch won mijn schimmeltje! Yeah!!!
Ik zeg dus tegen Chiel, dat ik gewonnen heb. Gelooft hij me gewoonweg niet! Nou ja! Na 5 minuten mag je dan je prijs gaan innen. Heb ik dus even met mijn boerenverstand van paardenzaken toch nog 4000 HKD gewonnen! 400 eurootjes!

Nou mijn avond kon niet meer stuk. Bram heeft ook nog wat gewonnen en Pim ook. Hij had gewed op de favoriet en was denk je? Hij won 19 hkd! Bijna 2 euro!
Ik heb nog geprobeerd om wat wedjes te leggen maar dat is op niets uitgelopen. Helaas. Maar ik heb nu nog 3500 HKD over en daar ga ik morgen eens fijn van shoppen.

Enne... als jullie thuis nog advies willen hebben over paardenraces, jullie mogen me altijd bellen hoor!

Vuurwerk

Gisteren zag ik op National Geographic Channel een programma genaamd "Inside". Deze keer ging het over de parade en het vuurwerk dat vorig jaar met Chinees Nieuwjaar werd gehouden.
Heel interessant en zeker omdat wij het allebei gezien hadden.
Je kan wel vertellen hoe groot de show was, maar als je het ziet, zegt dat toch meer. Je zag ook hoeveel voorbereiding het kostte om het vuurwerk in Hong Kong vanuit het mainland te krijgen. Wat er allemaal moet gebeuren qua veiligheidsregels en hoe zo'n vuurwerkshow nu wordt opgezet.

Het vuurwerk duurde 23 minuten. Nooit begrepen waarom het 23 minuten duurde en niet langer zoals een half uur, maar het bleek dat waarzeggers hadden uitgerekend dat 23 het geluksnummer was.

Ik herrinnerde mij ineens dat we filmpjes hadden gemaakt van het vuurwerk maar dat ik die nog nooit gezien had. Wat blijkt? Ik had bij de instellingen op mijn computer iets moeten aanvinken. Dus toen ik dat deed, kwamen er ineens allemaal filmpjes van lang geleden op mijn desktop! Nou ja, beter laat dan nooit. In ieder geval kunnen jullie nu het filmpje zien. Maar vergeet niet dat dit filmpje 1 minuut 50 duurt en in het echt duurt het dus 23 minuten!

Firework National Day Hong Kong

Vuurwerk in de haven van Hong Kong

Even bijkletsen...

Nou ik ben nog steeds ziek. Ik voel me slap en slaap zowat de hele dag. Je kent dat wel. Koud, warm, rillerig, zweterig, hoofdpijn. Ik word er niet goed van maar er is weinig anders aan te doen dan er aan toegeven.

Vrijdag leek het veel beter te gaan. Voelde me lekker en ben ook naar de kapper geweest. Daar knap je ook niet van op want ik heb 3 uur in de stoel gezeten. De grijze haren wilde ik laten verven, een kuurtje voor het droge haar en een knipbeurt. Rafael, de kapper, nam er helemaal de tijd voor.

's Avonds hebben we gegeten met Alex en later kwam Bram ook. Heel gezellig. Als afzakkertje nog heel even naar "All night long". Een tent die net is geopend met een goede life band. Dat werd weer ietsjes later dan gepland naar bed, maar super gezellig.

Zaterdagmiddag kreeg ik van Silla een sms-je. Of we ook naar Rockit kwamen. Een openlucht rockconcert in Victoria Parc. Ach waarom ook niet. Gezellig om iedereen weer te ontmoeten en dat rockconcert leek ons wel wat. Nou, dat was jammer van de tijd. Een handjevol mensen en hele slechte bands die werkelijk nergens op leken, en ik voelde me weer langzaam maar zeker gammel worden. We zijn rond 9 uur weer naar huis gegaan, ben ik mijn bed geploft en er niet meer uit gekomen.

Bah... ziek zijn is niets aan...en ik wil ook naar huis...ziek zijn bij de kids...das beter...veel beter...

Happy Birthday!

Vandaag is Remy jarig!
Precies 25 jaar geleden, ook op vrijdag de 13de, werd Remy geboren om een uurtje of 2 's middags in Harderwijk. 4510 Gram schoon aan de haak!

Vanuit HongKong de allerbeste wensen, Remy! Ik hoop dat je het pakketje van ons al hebt ontvangen. Dikke kus!!

Griep

Jullie zullen wel denken "er gebeurt niets op het weblog" maar dat komt omdat ik al vanaf zondag ziek ben.
Ik voel me ellendig. Ik denk dat ik na de vakantie kou heb gevat in het vliegtuig...airco, denk ik.

Gisteren had ik zoiets van, opstaan en doorgaan, ben ook met de vrouw van een klant van Bram naar Shenzhen geweest om te shoppen, maar toen ik thuis kwam, stortte ik helemaal in.
Mijn maag is van streek, dan heb ik het koud en dan weer warm en ik hoest als een oude man...

Vandaag zit Chiel de hele dag in China, dus hij komt vanavond laat pas thuis. En ik zit hier alleen zielig te wezen. Pim kwam net nog even langs want niemand had Pim afgebeld voor het trainen. Het zijn ook zulke rare weken... Eerst zat hij in NL, Jos zit nu in NL, Jesse gaat morgen dan eindelijk op vakantie en Chiel heeft nu een klant en straks Harm hier in op bezoek.

Ik ga maar weer op de bank hangen...Kopje thee erbij en wachten tot Chiel er weer is...

En hier gaat het dan om; de volste maan van het jaar.
Dit is een hele belangrijke dag voor de chinezen. Het is een familiedag bij uitstek. 's Avonds ga je met de hele familie naar buiten, eten en kijken naar de volle maan en denken aan de overleden voorvaderen. Van oudsher worden er dan rode kaarsen gebrand maar tegenwoordig zijn dat lampions met lichtjes erin. De kaarsen zijn verboden vanwege de was die dan op straat/stoep valt.