In Nederland!

Daar zijn we weer! Vrijdagmorgen vroeg zijn we aangekomen met onze vrienden van Cathay. De vlucht ging voorspoedig, we hadden heerlijke plekken, het kaasplankje was niet te versmaden en Chiel heeft gelukkig een betere vlucht gehad dan 3 maanden geleden.

De taxi haalde ons op om 9 uur 's avonds. Alle koffers er in, Chiel er in, de rolstoel er in, het looprek er in, de brace er in, noodkoffer plus rugzak er in, ik er in! En de taxichauffeur van Diamond Cap kon goed rijden. Dat scheelt ook weer een slok op een borrel.

Op het vliegveld in HK was alles weer goed geregeld. De dame van 'meet en assist' haalde ons weer op, en we gingen weer door snelle gangetjes door de douane en naar de lounge. Een half uur voor vertrek werden we opgehaald uit de lounge en werden we keurig afgezet tot voor de deur van het vliegtuig. Ook binnen werden we enthousiast verwelkomd en binnen no time stond er een glaasje champie voor ons klaar. Echt super. Geen enkel probleem onderweg gehad. En Chiel werd keurig in de gaten gehouden door de dames van Cathay. Ik zelf heb er weinig van meegekregen. Ik lag te slapen tussen de toiletbezoeken door!

En toen kwamen we in Amsterdam...
Het begon er al mee dat wij heel lang moesten wachten op de rolstoel. Heb geen idee hoe je zo'n mevrouw noemt, maar het opperhoofd der stewardessen van Cathay, was not amused! Ze was des duivels! 'This would never happen in Hong Kong!! You don't let business class guests wait!!", zei ze. Ze liet het er ook niet bij zitten. Ze liep af en aan naar de meneer die de rolstoel van Chiel uit het ruim moest halen. Toen de rolstoel dan eindelijk kwam, heeft ze verschillende malen haar excuses aangeboden aan Chiel.

De dame van Schiphol die de rolstoel bracht was aardig. Toen Chiel eenmaal in zijn rolstoel zat, zei ze 'jullie redden je wel he?' waarop ik weer zei 'misschien kan je even helpen om de rolstoel uit de slurf te duwen. Het loopt nogal schuin omhoog en ik stond bepakt en bezakt, had beide handen vol en kon daardoor Chiel niet naar boven duwen. Tuurlijk, zei ze. Geen probleem.

En aan het eind van de slurf nam ze afscheid en was ze verdwenen. De persoon die onze 'meet en assist' in Amsterdam had moeten zijn, de service die we dus hebben aangevraagd!, hebben we deze keer helemaal niet gezien. Geen spoor van te bekennen...Dus daar gingen we zelf maar weer. Chiel heeft het hele eind zelf de rolstoel gerold en ik liep met een kar vol er achter aan.

Kijk, het maakt me niet uit dat we het zelf moesten doen, ik vraag me alleen af of Schiphol dan zo'n service moet aanbieden als je het aan je laars lapt en je de mensen lekker alleen laat aanmodderen. Het staat natuurlijk wel goed op de website of in een foldertje dat je zo'n service aanbiedt. Jammer dat niemand ook de service geeft! En dat terwijl we deze service hebben aangevraagd! Tot 2 keer toe!! Ik kan niet anders zeggen dat het belachelijk overkomt. Misschien moet iemand van Schiphol eens naar HK komen om te kijken hoe professioneel het daar geregeld is...en zichzelf dan de ogen uit de kop schaamt  als je dat vergelijkt met Schiphol! Het komt niet eens in de buurt!

Maar goed, nadat we dus ook weer een half uur op de koffers hebben moeten wachten (ook zo belachelijk slecht geregeld) stond onze eigen meet en assist, in de vorm van Lody, Simone en Jacqueline, te wachten in de arrival ruimte! Daar heb je tenminste wat aan! Heerlijk om die bekende koppies weer te zien!

En net toen we iedereen aan het zoenen waren en naar Starbucks toe liepen, toen kwam de mevrouw van Cathay nogmaals naar Chiel toe. Zij en haar collega's liepen tegelijkertijd met ons door de gate. Chiel kreeg een hand en ze verontschuldigde zich nogmaals voor het wachten en wenste ons een hele fijne tijd in NL.

Na een uurtje reden we Druten in. Lekker. Linn stond ons al op te wachten met koffie en een bruin bolletje kaas! Heerlijk om weer thuis te komen en alle bekende dingetjes weer te zien. En later die middag werden we verrast met een onverwachts bezoekje van Remy, Rachida en Leena!

Of ze ook mooie wimpertjes heeft!

's Avonds zijn we echt ingestort. Helemaal kapot. We lagen om 9 uur languit op bed. Kost toch best wat energie zo'n tripje.

Vandaag zijn we goed druk geweest met van alles en nog wat. Ook heeft Chiel weer een hometrainer op de kop getikt. Blijkt dat we in Druten een super grote winkel hebben staan met allerlei fittness-apparaten! Dinsdag wordt de fiets gebracht en dan kan hij weer los. Hij schijnt een weddenschap met Jesse te hebben afgesloten ;-)

Morgen gaan we bbq-en met z'n allen. Gezellig. En Remy, Rachida en Leena komen een nachtje slapen!