Thuis

Chiel en ik zijn aardig bijgekomen van de jetlag, alhoewel we soms nog gewoon op de bank in slaap vallen. Helaas hebben we 's avonds, wanneer je dus zo moeten slapen, om de nacht een slapeloze nacht. Chiel heeft erg veel last van zenuwpijnen. Alsof zijn been onder stroom staat. Zo nu en dan zit hij ineens recht op in bed vanwege de stroomstoten. Ook al klinkt het vreselijk, toch zijn we er blij mee. Tot nu toe, begonnen sommige het spieren en/of zenuwen het ineens te doen na zo'n periode.

Afgelopen maandag zijn we naar Utrecht geweest. We hebben Andy, mijn broer, opgezocht in het ziekenhuis. Zo'n maand geleden heeft hij de diagnose acute leukemie gekregen, heeft hij zijn eerste chemo kuur gekregen en sinds die tijd verblijft hij in het ziekenhuis. Ook heb ik maandag bloed laten prikken, net als mijn overige 6 zussen, om te kijken wie er een geschikte stamcellen donor zou kunnen zijn. Mij inschrijven in het systeem ging niet zo makkelijk. Ik woon niet in NL, sta ook niet meer ingeschreven in NL, dus het kostte flink wat moeite. Moet ook nog even niet denken aan de uitslag...

Het was wel enorm gezellig in het ziekenhuis met Andy. We zijn met z'n drietjes aan de koffie gegaan in het restaurant. En wat een verschil met het Queen Elisabeth ziekenhuis! Onvoorstelbaar! We zagen gewoon gangen waar niemand lag! Al die 'verspilde' ruimte, zomaar helemaal leeg!

Gisteren, dinsdag, mocht in eindelijk naar de kapper. Pfff. Ik ergerde me al weken aan mijn haar maar wilde perse wachten tot in NL. Het zit weer goed, het grijs is eruit en ik herken mezelf weer in de spiegel. Heerlijk.

Toen ik thuiskwam werd de hometrainer van Chiel bezorgd. Volgens de verkoper was het in elkaar zetten een fluitje van een cent. 'Je hoeft alleen maar het zadel en het stuur omhoog te duwen en vast te zetten. Kind kan de was doen. Dat scheelt 45 euro montage kosten!' Dus toen de fiets gebracht werd, was ik ook in de veronderstelling dat het met 5 minuten klaar zou zijn...

Dus niet! Ik kreeg een heel bouwpakket naar binnen gebracht! Alles zat in aparte doosjes. Het enige wat in zijn geheel in de doos zat was het gedeelte wat beweegt als je trapt. Maar de trappers moesten erop, de steunen voor en achter moesten erop, de stuurstang plus stuur moesten aangesloten worden aan de computer, het zadel was in 4 stukken, kortom het was een heus feest!

Na een uur puzzelen (geen schroefjes overgehouden trouwens!) stond hij in elkaar en klaar voor gebruik. Chiel blij, ik blij en zijn spiertjes blij.

's Avonds zijn we op bezoek geweest bij Yvon en Mari. We hebben eindelijk hun nieuwe hondje kunnen bewonderen en de kleine 9 weken oude kitten. En de hele tuin was vernieuwd! Zag er prachtig uit. En de bbq was zalig. Lekker ouderwets bij een ondergaande zon die pas helemaal onderging om half 11. Ongekend. 'Dat hebben we niet in HK!'

Vandaag houden we een dagje rust. Vanmiddag fysio-oefeningen die Eddie mij geleerd heeft en verder niets. Nou ja niets, behalve dan dat Chiel aan de telefoon en computer zit. Maar dat moet. Life goes on!