(De eerlijkheid gebied ook te zeggen dat Chiel donderdag in de fabriek is gevallen toen hij de lift wilde instappen. Hij zakte door zijn slechte knie en toen was er geen houden meer aan. Zoals hij zelf zei 'ik ging op vlakke plaat!' Gelukkig heeft hij er geen blessure aan over gehouden maar slechts alleen een deuk in zijn ego. 'Verdomme het ging net zo goed!' In ieder geval is gebeurt waar ik al heel lang bang voor was, maar nu het is gebeurt en ik heb gezien dat Chiel er geen schade aan over heeft gehouden, lijkt het net of er een last van mijn schouders is gegleden. Komt allemaal goed.)
Afgelopen dinsdag was het 1 april. Mijn verjaardag! Ik werd overspoeld met lieve smsjes, berichtjes via Facebook, kaartjes en telefoontjes. Zo lief en iedereen heel erg bedankt voor alles!
Voor wie mij goed kent is het geen verrassing dat ik het liefst dit soort dagen oversla. Ik haat het om in de belangstelling te staan...kan me zelfs nog herinneren dat ik met 3 jaar al stond te huilen op de stoel als ze lang zal ze leven begonnen te zingen...Nou dat heb ik nog steeds dus. Toen ik onverwachts mijn kadootje van Chiel een paar dagen voor mijn verjaardag kreeg, zat ik ook gelijk te snikken. T'is wat. Maar ik ben super blij met mijn nieuwe telefoon!
1 April was een hele rustige dag. Chiel ging naar het werk en ik heb de meeste tijd thuis doorgebracht. Tussen de buien door ben ik nog wel even de stad ingegaan om boodschappen te doen maar dat was het dan ook wel. En daar kwam ook bij dat er grootscheepse actie werd gehouden om de ratten te verdrijven van de compound. Ze waarschuwden de bewoners om de ramen dicht te houden zodat de ratten niet naar binnen konden vluchten. Nou geen rat gezien gelukkig.
's Avonds heb ik lekker pasta gekookt plus een gebakje toe. In de regen ergens heen gaan is niet leuk, plus dat Chiel pas rond 7 uur thuis komt. Te veel gedoe. Van het weekend gaan we nog wel ergens een happie doen.
Gelijk de volgende morgen stapten we om 8 uur het busje weer in. Op weg naar China. 2 Dagen bleven we er en het enige wat ik vervelend vind aan die tripjes dat vanwege de censuur je niet op facebook en blogger kan. En daardoor kon ik niet iedereen bedanken voor de lieve berichtjes die ze achterlieten op FB. Dus nogmaals bij deze! Bedankt!!!
Donderdag aan het eind van de middag, nadat we ettelijke enorme onweersbuien op ons koppie hadden gehad in Shenzhen, zijn we weer terug naar huis gegaan. En het ging snel, zeker nu we onze nieuwe ID kaarten hebben! We hoeven geen ID plus paspoort meer te overleggen bij de HK-grens. Scannen en doorrijden! Precies 10 seconden deden we daar over! Bij de China-grens duurt het altijd langer. Ben er nu achter gekomen dat ze letter voor letter gaan controleren dus dan duurt het wel even.
We hebben snel een hapje gegeten bij de Thai op het plein en toen kreeg ik een telefoontje van Jesse. Voor mijn verjaardag gaan we vanavond (vrijdag) met z'n vieren eten bij Hutong! Jippie!! Lekker en gezellig!
Vanmorgen waren we weer in het ziekenhuis. Na 6 weken was de lokomat weer gemaakt en kon Chiel daar weer op trainen. Het was even wennen maar het ging top!
Eddy heeft een apparaatje wat hij extra met elektroden op Chiel's been plakt. Vandaag gingen de elektroden op zijn goede been, om te wennen aan wat dat dingetje doet. Hij meet namelijk de spier activiteit en als er geen activiteit is dat piept hij. Chiel moet dus geconcentreerd lopen en zorgen dat hij geen piepjes hoort. Dan pas gebruik je de spieren op de juiste manier. Het is best makkelijk om zonder activiteit op de lokomat te lopen en nu is het meer zichtbaar gemaakt.
Chiel vind dat heerlijk. Hij heeft weer een doel. Natuurlijk was er geen piepje te horen. Ik had niet anders verwacht. Volgende week heeft hij een zwaardere dobber hieraan want dan gaan de elektroden op zijn slechte been. Hopen dat hij dan ook het apparaatje tot zwijgen brengt.
Ook is hij sinds vandaag het onderwerp van Eddy's studie waar hij in af wil studeren. Er worden volgende week testen gedaan, theorie doorgenomen en dan mag Chiel alsnog zeggen of hij dat wel of niet wil doen. Maar voor Chiel is het allang duidelijk. Hij doet mee!
Volgende week gaan we niet naar China. Er moeten wat dingen gemaakt worden in huize Honig. De landlord heeft een klusjesman aangenomen die volgende week bij ons aan de slag gaat. Zo moeten de buitenlampen gemaakt worden. Er staat nu een laag water in en daardoor doen de lampen niets meer. En zo gevaarlijk als wat als je het mij vraagt. Ook wordt eindelijk de wastafel in de badkamer gemaakt. Al maanden zit het afvoerdopje in de wastafel muurvast en daardoor kan het water niet weglopen. We krijgen een geheel nieuwe wastafel! Ook wordt het dak in de bijkeuken gemaakt. Langs de rand van het plafond lekt het. Het hele dak moet vernieuwd worden. En we krijgen bij het achter balkon een nieuwe verhoogde railing. Genoeg te doen dus. En de hele bijkeuken mag leeg gehaald worden...boffen! Guess who is the lucky girl? Precies.
1 comment:
Goeie dingen allemaal...!! Geen J. of J. in de buurt om even te helpen leegruimen? X
Post a Comment