"Ida, van jou word ik niet goed, ok-lah!?"

Kijk voor verhuizen draai ik mijn hand niet meer om. Na zo'n kleine 10 keer verhuizen ken ik het klappen van de zweep. Doosjes inpakken, zooi uitzoeken, koffie zetten, heen en weer lopen van de voordeur naar de verhuisauto, ...piece of cake!

Maar deze keer heb ik echt last van stress! En dat terwijl het verhuizen deze keer in hetzelfde gebouw plaats vind. Ik hoef alleen maar naar de lift te lopen!! Jemig wat gaat dat traag. Ik kan onze Ida van het lease-kantoor ondertussen wel wurgen!

Sinds wij bezig zijn met een groter appartement te zoeken in de Pinnacle, houdt deze dame zich aan geen enkele afspraak. Doodmoe word ik daarvan.

Het duurde weken voordat we antwoord kregen op onze vragen en huurvoorstel, telkens erachter aan bellen. Dan heb je EINDELIJK een antwoord, dan moet er nog nagedacht worden over de lampen en de gordijnen.

Wij willen de gordijnen wel maar de lampen niet...not possible...ok laat dan maar hangen dan halen we ze er zelf wel vanaf...not possible...you have to pay for the lamps...ja dat weet ik maar ik vind die gouden lamp met roze pitjes niet mooi, dus hang ik mijn eigen lamp op...you have to store it yourself...jahaaaa, dat weet ik maar ik wil ze van het plafond af! Ik leg ze wel onder mijn bed...but you still have to pay for it!
JA IDA!!! MAAR IK WIL DIE LELIJKE KRENGEN NIET. GEEN PROBLEEM, IK LEG ZE ONDER MIJN BED!
Nou kwartje wil maar niet vallen bij Ida. Gek word ik ervan.

Dan heeft ze zowaar donderdag zelf gebeld over het huurcontract. Zaterdag zouden we het in huis hebben. Chiel duidelijk uitgelegd aan Ida dat we echt de 27ste februari de sleutel moeten hebben omdat we afspraken hebben gemaakt met de "telefoon, breedband, gas, water, elektriciteit en levering van onze eethoek". No problem, tomorrow you'll get the contract, you sign, you get the key... Tja, we hadden beter moeten weten!

Dus vanmorgen op naar de mailbox. De huur hadden ze al wel in de mail gelegd, maar iets van een huurcontract dus niet. Nada. Niets. Noppes.
Goed, laten we maar eerst boodschappen doen en gaan lunchen, als we terug komen zal het er wel in liggen. Maar opnieuw nada, niets, noppes.

Dan maar naar het mannetje die altijd keurig achter het bordje "Lease-office" zit in de lobby. Wij uitgelegd dat er nog steeds geen huurcontract ligt, maar dat we ECHT de sleutel moeten hebben dinsdag omdat er mensen langs komen om internet en telefoon enz om komen zetten en omdat we de eethoek geleverd krijgen.
Hij knikt en lacht vriendelijk...I can not promise hihi...we need contract... ja dat weet ik maar Ida heeft beloofd dat het vandaag zou komen maar er ligt niets in mijn brievenbus...kunnen we dan in ieder geval de sleutel krijgen als de mensen komen om de meterstanden op te nemen en dat de eethoek in de flat gezet kan worden?...I can not promise
...Ja maar wij moeten ook afspraken maken omdat op 1 maart ons oude contract afloopt... bel Ida dan. Zij weet ervan! ...Yes I know, but I need signed contract... Jaaaa, maar wij hebben geen contract en Ida heeft beloofd dat we het zouden krijgen. We hebben toch ook met jou afspraken gemaakt voor de lampen die verhangen moeten worden? Weet je nog? Dat was gisteren! ...Yes I know but... Ja ja ja je moet een contract!

Alsof je met je kop tegen een muur oploopt. AAAHHHH....ik wil dat wensboompje dat voor zijn bureautje staat wel naar zijn hoofd slingeren!!!!

Chiel net gebeld met onze lieftallige Ida. ...Er ligt geen contract, Ida, wat nu?... Yes I know but my boss need to sign.... Ja das fijn maar we hadden toch een afspraak?... Yes but my boss really need to sign...Ja maar omdat jij zei dat we het vandaag zouden hebben, hebben wij de afspraken gemaakt voor de 27ste... not possible, my boss need to sign... ja maar maandag moet ik naar China, werken weet je wel?... Yes but you need to sign contract monday... Ja maar ik ben vandaag ook al vrij geweest omdat jij zei dat ik kon tekenen vandaag.... I call you back....

Enfin, worden we net wonder boven wonder terug gebeld, kunnen we morgen om 5 uur tekenen. Hopelijk loopt dan alles met een sisser af.

Maar ik heb een vernieuwd respect gekregen voor Chiel (en Jos en Jesse) die zaken doen met Chinesen. Dit is nog peanuts vergeleken met de deals die de jongens moeten afsluiten. Zou niets voor mij zijn...

Misschien nog 1 leuk verhaaltje:
Jos had lampen besteld bij een chinese leverancier. In verschillende kleuren. Ze moesten met spoed op het vliegtuig naar NL, nog voor chinees nieuw jaar, zodat niet alles stil zou vallen. Gaat Jos nog naar de leverancier toe om te kijken of de kwaliteit ok is. Wat denk je? Hebben ze alle kleuren gemaakt behalve de witte (wit is de kleur van de dood)... die wilden ze niet maken zo vlak voor chinees nieuw jaar, dat bracht ongeluk... Heerlijk dat eigen initiatief!

Wat ik zeg; vernieuwd respect voor de mannen!