Nederland

Nog even en dan vliegen we naar huis! Vrijdagnacht om precies te zijn en dan komen we zaterdagmorgen aan in Amsterdam. Net als Linn! We hebben er heel veel zin in. Heerlijk om de kids weer te zien alhoewel Linn nog maar net een weekje geleden is vertrokken.

We blijven 10 dagen en het weekend er op gaat Chiel natuurlijk weer een halve marathon lopen. Dit keer in Den Haag! De City Pier City loop. En hij is niet alleen. Jesse, Pim en als alles goed gaat ook Jos die op zwangerschapsverlof is! Ik hoop stiekem dat Irma ook zin heeft in een dagje uit.

Vanavond komen de Chineesjes bij ons eten. Ik had meer gedacht aan een Italiaanse maaltijd maar iedereen vroeg 'Ans, can you please make your Dutch pee soup?' Dus vanavond zitten we aan de erwtensoep kompleet met rookworst. Maar om Chiel niet helemaal niets te laten doen had ik zo gedacht dat we ook maar wat op BBQ moeten leggen. We zijn van de week nog naar een heuse BBQ winkel geweest en daar heb ik 2 houten rook plankjes gekocht die op de BBQ kunnen. Misschien zalm of een hele vis...

En dan het weer. Het is echt bagger hier! Koud. Wind. Regen. Ik hoop toch echt dat het binnenkort beter wordt. T'is alsof we in de herfst zitten en het lijkt verdacht veel op het Nederlandse klimaat. En nu we het toch over Nederland hebben, ik zag een foto over hoe buitenlanders ons zien. Oeps!

Slangen

Gistermiddag toen we gezellig met z'n allen aan de koffie zaten, kwam het gesprek op wonen in Discovery Bay.

Ach, het heeft z'n voordelen. Veel groen, geen verkeer, veel meer ruimte dan in de stad, elke avond om 8 uur vuurwerk dat afgeschoten wordt bij Disney Land, de huizen zijn groter, kortom als dat je aanspreekt dan moet je dat gewoon doen. Voor mij persoonlijk hoeft dat niet. Dat wonen in het 'buiten gebied'. Maar goed, ik kan me wel voorstellen dat mensen daar willen wonen.

Totdat Mark zei 'heb je die filmpjes op you-tube nooit gezien van de cobra's en pythons die daar leven?' Pardon?! Cobra's en pythons?! Je zit natuurlijk gewoon op een bebouwd gedeelte van de jungle! Buiten alle nadelen die ik me kan bedenken zoals b.v. te ver weg van de stad, steeds met een ferry naast het vaste land gaan, het gevoel van 'Stepford Wives' en een overdosis van expats die daar wonen, is dit nog een reden waarom je vooral daar NIET wilt gaan wonen!

Kijk gerust beide filmpjes af! Dan begrijp je wat ik bedoel!

Dat is nou Joke!

Jaaahaa, ik heb echte muzikale vrienden! Dat is nou Joke! Goed he!

Een huis vol!

Alles voor een feestje, dus vandaag vierden we Chiel's verjaardag alvast plus een house warming en gewoon omdat het zo gezellig is!

Loes had een prachtige taart gebakken en we zijn beiden verwend met cadeautjes. Heel lief. Het voelde wel heel erg Hollands, zo met z'n allen in een kringetje met koffie en gebak. En het paste allemaal in de woonkamer zonder dat het claustrofobisch werd!

Mickey en Mark waren er ook. Hoe meer zielen hoe meer vreugd. Mickey had zalige koekjes gebakken en Mark zou mij eigenlijk helpen met het downloaden van muziek, maar helaas had ik nog niet alle noodzakelijke wachtwoorden binnen. Dat doen we dus een andere keer.

Natuurlijk ging de BBQ weer aan. De marshmallows doen het altijd goed. Net als de spareribs zonder botje. Verder had ik pesto pasta gemaakt en Mickey heeft de salade gemaakt. Eigenlijk zou de familie Grolle niet mee eten omdat Maaike en Paul net ziek waren geweest, maar toen het eenmaal etenstijd was, bleven ze toch gezellig mee eten. Leuk! Het blijft zo leuk om te zien hoe b.v. Lars geniet van een bordje eten!

Het hoogtepuntje van vandaag was toch wel de home made pavlova. Voor het eerst zou ik de Rozerick gaan gebruiken! Spannend! Ik zal het me wel verbeelden, maar volgens mij lukt het allemaal echt veel beter met zo'n apparaat!

Van Mickey had ik een schilderijtje gekregen met het recept van pavlova erop en die heb ik gebruikt. En hij is enorm goed gelukt! Ik was helemaal trots op mezelf! De pavlova was niet te zoet, niet te hard, niet te zacht,  en lekker crispy! Het hielp ook wel dat er een halve liter slagroom op zat en zalige zoete aardbeitjes.

Chiel gaf mij het beste compliment die je maar kan wensen. Hij zei dat deze pavlova lekkerder was dan die van Wild Fire! Oh yeah! Alles is schoon op gegaan en volgens mij heeft iedereen lekker gegeten!
 I love it when a plan comes together!

See you later alligator!

Vanmorgen ging mijn wekker om half acht en ik hoorde al leven in de huiskamer. Chiel was al een tijdje wakker en ik hoorde Linn in de badkamer. Tja, de vakantie in Hong Kong zat erop. Plan was om om 9 uur naar de airport express te gaan.

Linn was druk bezig al haar plastic tasjes weer georganiseerd in de backpack te douwen en natuurlijk stond er een flinke plastic tas klaar met van alles voor ons. 'Willen jullie die meenemen naar huis? Het past niet meer! En ik hoef toch geen jas aan in Singapore en op Bali.'

Nadat we allemaal ontbeten hadden en weer fris en fruitig uit de badkamer kwamen gingen we op weg. Een taxi was gauw gevonden en daar gingen we. Gelukkig komen we volgende week naar NL, slechts 1 uurtje eerder aan dan Linn. Dus het afscheid zou niet zwaar vallen.

Aangekomen bij de airport express liepen we naar de balie van Hong Kong Airlines. Linn gaf haar paspoort en toen keek de dame achter de balie een beetje verrast. 'Uhm, you fly tomorrow!' Wat? Onze Linn had zich een dagje vergist! Ze vloog niet vandaag maar morgen!

Gelukkig viel er wat te regelen met deze dame. Ze kon gewoon met de vlucht van vandaag naar Singapore en het omboeken kostte zelfs geen dubbeltje meer! Nadat we de backpack op de lopende band de bocht zagen omgaan, stapten wij de lift in naar het treinstation. We hebben denk ik maar zo'n 5 minuutjes gewacht toen de trein aankwam.

We hebben afscheid genomen van Linn die er duidelijk zin in had om weer even de warmte in te gaan. Het weer hier in HK is echt bagger. Koud, nat, wind. Gisteren transpireerden we de tent uit, vandaag is het guur. Bah. Zwaaiend verdween ze achter de grote glazen wand en liepen Chiel en ik weer naar de trein.

Volgende week zaterdag, 3 maart, komt ze aan op Schiphol. Net als wij! Gezellig! En ik moet zeggen ze heeft echt zin om weer naar huis te gaan. Ze mist haar vriendje, haar broertjes, haar autootje en haar vriendinnetjes. Het is goed zo.

Laatste dag

Morgenochtend is het weer zover. Linn vertrekt dan weer en dan gaat ze verder met haar tripje. De 10 dagen zijn werkelijk waar omgevlogen! Om 9 uur vertrekken we naar het vliegveld en om 12 uur neemt Linn de vlucht naar Singapore. Anisah haalt haar op van het vliegveld en dan gaat ze rond neuzen in die prachtige stad. Na 5 dagen vliegt ze weer door naar Bali waar ze dan 2 dagen verblijft voordat ze door vliegt naar Amsterdam.

Maar eerst hebben we Linn eens flink verwend! Van de week zijn we naar de bioscoop gegaan. Samen met Mickey hebben we de film Extremely Loud and Incredibly Close gezien in de Standard Chartered  Starsuite. DE bioscoopzaal waar je languit kan liggen kijken naar de film. Of slapen mocht de film saai zijn. Het bleek dat we de enigen waren die 's middags om 2 uur naar de film gingen dus we hadden de hele zaal lekker voor ons zelf! De film is trouwens een geweldige film. Echt de moeite waard. En niemand van ons heeft geslapen!

's Avonds zijn we gaan eten bij Koh i Nor. Linn had erg zin in Indiaas eten. Mickey ging gezellig mee en we hebben 's nachts allemaal slecht geslapen vanwege te veel eten! Ben er nog niet achter waarom in elk Indiaas restaurant er van die achterlijke blauwe lampen branden. Heel ongezellig en je wordt er niet knapper van. Dat blauwe licht.Brrr.

De volgende dag hebben we de sleutel ingeleverd bij de Pinnacle, zijn we gaan koffie drinken bij Mickey thuis. Gezellig. Daarna heeft Linn nog eens goed rond gekeken in alle winkeltjes, hebben we noedels gegeten en 's avonds hebben we gegeten met Berry.

Ik had een tafeltje geboekt bij Bloom. En daar hebben ze heerlijke oesters!

Vandaag hebben we onze wenkbrauwen bij laten werken. Hebben we rond geneusd bij Muji en geluncht bij Al Molo. Lekker hoor zo'n buffetje. 's Middags lagen we allebei voor pampus op de bank thuis en Linn is in haar eentje nog maar een keer over Granville road gelopen om voor de laatste keer de boetiekjes af te struinen. En met succes!

Vanavond gingen we eten met Mickey en Jos. Jos vertrekt morgen naar NL en hij komt pas eind april weer naar HK. Reden is de aanstaande geboorte van Jos en Irma's baby'tje! Raar idee hoor dat als we Jos weer zien in HK hij een papa is geworden!

Maar goed, om onze dochter nog even goed ondergrondje te geven voor ze weer gaat backpacken zijn we naar Busy Suzie gegaan. We namen een menuutje met waygu beef en kreeft en champagne!

Zwaar werk hoor dat backpacken! Morgen gaan we Linn uitzwaaien maar niet voor lang. Volgende week vliegen we naar NL om bij de uitreiking te kunnen zijn van Linn's bul. Ja ze is niet alleen stoer en mooi, ze is ook nog eens slim! Master of Science... Onze dochter!

Deur dicht!

Vandaag was het zover. Na 7 jaar in de Pinnacle te hebben gewoond, kwam daar vandaag een einde aan.  2 Jaar lang op 27 H en 5 jaar lang op 7B. Officieel hebben we nog tot 26 februari maar daar hebben we geen tijd voor. Vanmorgen om 9.30 uur gingen we de sleutels terug geven en zaten we met z'n drietjes op de vensterbank te wachten op de dingen die gingen komen.

Mannetje 1 kwam binnen met mannetje 2 in zijn kielzog. Mannetje 1 keek rond en concludeerde  het volgende: 1. De lampen in de huiskamer werken niet. 2. Muur is geverfd. 3. Slaapkamer is geverfd. 4. Stickers op de muur.

Nu kwam ook vrouwtje 1 om de hoek kijken. Vrouwtje 1 is de opvolgster van Ida. De trouwe lezers wel bekend. Ook vrouwtje 1 keek rond en verrek zeg, zij concludeerde hetzelfde!

Mijn mannetje, Chiel, keek ook om zich heen. Hij is de rust zelve. Soms was hij het eens met wat punten, soms niet. Mannetje 1, 2 en vrouwtje 1, waren zo'n 10 minuten in discussie. Het ging natuurlijk allemaal over de muur. De muur die met schimmel was uitgeslagen omdat de airco steeds lekte. De muur die was geschilderd door de Pinnacle. Die muur ja.

Maar goed. Ook Kevin, het opperhoofd van alle deurmannen, bemoeide zich er weer mee. En ja hoor. Opnieuw had hij een gloeilamp ontdekt die het had begeven. En dat is best knap als je bedenkt dat wij er al vanaf 4 febr. niet meer wonen. Steeds gaat er een andere lamp kapot! En dat terwijl ze niet eens aan zijn geweest! OMDAT WE ER NIET MEER WONEN!!!!

Maar goed. Of ik even 300 hkdollar wilde betalen dan zou hij de lampen verder regelen. Ik geef hem het geld en vraag gelijk of mannetje 1, 2 en 3 daar even een aantekening van willen maken dat ik betaald heb en dat verder alle andere lampen het doen en dat als er weer een lamp kapot gaat, deze gek ze niet meer gaat betalen! En wat denk je? Ik kreeg gelijk het geld terug! Ik voel aan mijn water dat als we de afrekening krijgen, er nog wat lampen op het lijstje staan!

Maar mannetje 1,2 en 3 hadden gedacht dat we nu even een soort van generale repetitie gingen uitvoeren van het drama 'HOE EEN HUIS OP TE LEVEREN?' Of we 26 feb. weer terug konden komen voor de officiële uitvoering. Nee. We komen niet terug. Wij doen niet aan 4 keer opleveren. Ah! Het kwartje viel! Ineens kwamen er papieren te voorschijn. Dat de kosten van de lampen, het schilderwerk en de stickers van het sleutelgeld afgingen. Nou je doet maar. Ik heb mijn buik er van vol.

Maar goed. Toen kwam het leukste! Chiel kwam nog even terug op de 8000 hkd die we nog steeds na 2 jaar niet hebben gekregen. Nou daar wisten ze natuurlijk niets van. Maar hoe leuk is het dan om te weten dat Elvira, de secretaresse van Chiel, maar even belde met Henderson! In eerste instantie wisten ze op het hoofdkantoor ook nergens van en toen Elvira zei dat we dan geen andere mogelijkheid zagen en genoodzaakt waren om een kort geding aan te spannen, kwam ineens uit alle hoeken en gaten informatie tevoorschijn! Oh je bedoelt DIE 8000 hkd? Zeg dat dan!

We hebben een brief ontvangen van Henderson die wij en de bewoners van 27G moeten tekenen en dan wordt dat hoofdstuk afgesloten en krijgen wij als het goed is, volgende maand eindelijk uitbetaald!

Ik klink best negatief als ik het zo terug lees maar eerlijk is eerlijk, we hebben met heel veel plezier 7 jaar lang in de Pinnacle gewoond. En veel lief en leed gedeeld met de vrienden die we DAAR hebben leren kennen. En dat mag best gezegd worden. Het blijft nog even afwachten op de afrekening en hoe alles verder gaat maar voor nu is dit hoofdstuk afgesloten...

De deur is dicht!

Mickey

Vandaag gingen Linn en ik weer met z'n tweetjes op pad. Chiel zat al vroeg in de trein richting China en het beloofde een lange dag te worden voor hem. En achteraf bleek dat dus ook te kloppen. Hij kwam net voor middernacht de deur weer binnen lopen.

Linn en ik hadden een lijstje gemaakt met de dingetjes die we moesten doen. Zoals b.v. naar het postkantoor, lunchen, body scrub halen voor Linn haar vervelde beentjes, nog wat souveniertjes halen, enz, enz.

We begonnen rond half 11. En we hebben het hele lijstje afgewerkt. En toen we aan de koffie gingen in Ocean Terminal kwamen we deze zakenman tegen. Het zag er enorm 'business like' uit!

Ach in ieder geval zat hij lekker op de rug van een konijn z'n email te beantwoorden. Maar goed, wij gingen verder. Lekker geluncht in het foodcourt, beetje rond gelopen en om 3 uur waren we moe. Tijd om naar huis te gaan en even lui onderuit hangen. Om 5 uur schrokken we allebei wakker! Gelijk in de benen en op weg naar het vliegveld! We gingen Mickey ophalen!

Mickey heeft al wat weken Vancouver er op zitten en vandaag zou ze weer naar HK komen. Heel gezellig moet ik zeggen want ik heb haar enorm gemist!

Samen met Linn en Elmo zijn we per airport express naar het vliegveld afgereisd, hebben we zalig chinees gegeten in de aankomsthal en daarna met een kopje koffie van Starbucks rustig afgewacht totdat Mickey door de gate kwam lopen.

En wat waren we blij elkaar weer te zien! Helemaal gezellig! In de taxi naar de Pinnacle. We hebben nog een kopje koffie gedronken bij Mickey, elkaar vlug weer bijgepraat en toen zijn we weer naar huis gegaan. Mickey had 'maar' 13 uur gevlogen en bijna niet geslapen, dus de oogjes vielen zo goed als dicht.

Morgen gaan we gezellig verder! Lekker hoor, zo klopt het weer!

ps.
Excuses voor de wazige foto's. Mijn toestelletje is nodig aan vervanging toe!

Een cadeau

Toen ik vanmorgen wakker werd was het weer stukken aangenamer dan gisteren. Nog steeds koud maar er scheen een waterig zonnetje. Chiel was al buiten. Samen met Jesse en Jos zou hij gaan hardlopen. Ik hoorde later dat Jos verstek heeft moeten gaan...ik weet eigenlijk niet waarom...

Toen ik net buiten stond op het balkon zag ik Jesse en Chiel aankomen. Jesse zag me meteen op het balkon staan maar ach...Chieltje kon mij zonder bril niet spotten. Tja...

Ik ben niet mee gegaan om te lopen want ik was nogal druk. Ik had net het huis schoon gemaakt, mijn boodschappenlijstje klaar gelegd en het balkon weer aangeveegd. Want vandaag zouden we gaan BBQ-en! En wel thuis op het balkon! Een ongekend iets.

Chiel heeft de sateetjes geregen, Linn heeft de sate saus gemaakt en de slaap nasi lag heerlijk te snurken in ons bed.

Om half 4 ging de bel. Daar stonden Jesse en Mabel voor de deur met een enorme doos! Een pracht van een BBQ stond op het plaatje maar deze moest eerst nog even in elkaar gezet worden. Mannen werk. Dus Mabel, Linn en ik hebben ons discreet terug getrokken en hebben op een afstandje aanschouwd hoe met militaire precisie de BBQ in elkaar werd gezet.

Opnieuw ging de deurbel. Jos. Hij was de man van het vuur. De BBQ werd aangestoken en een half uurtje later konden de eerste sateetjes op het vuur. Het blijft toch echt een heel vreemd gevoel om ineens thuis te kunnen bbq-en!

Moest wel lachen om Mabel. Ze had haar moeder verteld dat ze ging bbq-en. Oh leuk, zei haar moeder. Waar? Mabel antwoordde, in TST. En haar moeder had geantwoord ...ok, are you kidding me? BBQ doe je normaal gesproken in de country-parks of aan zee, maar in TST bbq-en is echt uniek!

Er was trouwens nog een unicum vanmiddag. Voor het eerst sinds 5 jaar, konden we onze eettafel uitschuiven! En toen was er zelfs nog steeds ruimte om gewoon om de tafel heen te kunnen lopen! Yeah!

De gado gado was heerlijk, de slaap nasi goed gelukt maar veel te veel, (ik had wel 30 man kunnen laten mee eten!)  en de saté en saus perfect! (Linn had zich daarover ontfermd) Maar veel te veel. En dan heb ik het nog niet gehad over de appeltaart die Jos mee nam en de bananen met chocolade en marshmallows die Jesse had meegenomen.

En eindelijk na maanden van wachten, heeft Jos eindelijk Mabel ontmoet! Alleen dat al was al een etentje waard!

We hebben binnen gegeten want het werd weer erg koud. Maar voor de marshmallows trotseerden we de kou. Hoe is het toch mogelijk dat zoiets simpels zo lekker kan zijn!

We hebben weer een gezellige middag gehad en zoals Jos en Jesse al zeiden, 'dit is het beste cadeau wat we hebben kunnen geven. Hier hebben WIJ ook wat aan!' En zo is het maar net!

Sky 100 en de Grote Bus Tour

In het ICC op de 100ste verdieping

Gisteren zijn we de ICC opgegaan. Linn was er nog nooit geweest en mij verveelt Hong Kong van boven gezien nooit. We waren er lekker vroeg en gelukkig was de mist, die de dag ervoor HK in een jasje had gehuld, zo goed als opgelost. Slechts vanaf 383 meter hoogte waar je precies 60 seconden over doet met de lift, is het uitzicht schitterend!

Het ICC

Nadat we vanuit alle hoeken HK hadden gezien, was het tijd voor een kleine shop sessie. We waren tenslotte al in Elements. Reden hiervoor was dat het weer hier echt is omgeslagen. Koud zo'n 12 graden en mistig. En Linn die de eerste 3 weken in 30 graden+ had doorgebracht, had helemaal niets warms bij zich.

Bij Kuifje in Elements

Ook hebben we nog geluncht met Chiel die deze dag in HK aan het werk was. Linn had het nieuwe kantoor ook nog nooit gezien, dus daar zijn we ook nog ven langs gegaan.

En 's avonds hebben we gegeten en een drankje gedaan met Jos, Lydia, Rain, Steve en Crystal. Ze vonden het enig om Linn weer te zien. Eerst naar Elvis en toen naar naar 52. Een nieuwe bar met terras ergens op 3 hoog achter. Rond 12 uur zijn we weer de taxi ingestapt en toen was het echt tijd om naar bed te gaan!

Bij Elvis aan de nasi

Vandaag hebben we opnieuw de toerist uitgehangen. We hadden kaarten gekocht voor de Big Bus Company. Je koopt een kaartje en bij de prijs zit inbegrepen...4 verschillende bustochten. Stanley-tour, HK-Island tour, Kowloon-tour en een Night-tour over Kowloon en HK-Island. Ook de overtochten van en naar het eiland per Star ferry, een tochtje met een sampan boot in Aberdeen en de kaartjes voor de Peak tram zitten bij de prijs inbegrepen. Een hele goede deal dus!

Frisjes...

Het leuke van deze bus-tour is vooral dat het een open-top bus is. En je kan uitstappen en instappen wanneer je maar wilt. Je ziet de stad met andere ogen. Je wordt als het ware onder gedompeld in het stadsgebruis. Echt geweldig! Ware het niet dat het SUPER KOUD was vandaag!

KOUD!!!

Vanmorgen was er natuurlijk een 'cold weather warning' afgegeven. En het kwik kwam niet boven de 12 graden! En boven op een bus zitten, zonder dak, met een frisse wind in het gezicht, dat is koud mensen! En binnen gaan zitten in de bus maakte geen verschil.

Airco op max!

Daar stond de airco te loeien en het was daar zelfs kouder dan op het dak! Ik mag dan ook wel zeggen dat we enigszins verkleumd de dag hebben doorgebracht. Maar ik blij te kunnen mededelen dat ik weer gevoel heb in mijn vingers en neus!

We begonnen met de Stanley tour. 2,5 Uur!! Verkleumd, koud, maar we hebben vreselijk gelachen. We zijn uitgestapt in Stanley, nog wat boodschapjes gedaan, dim sum gegeten en toen weer terug. Uitgestapt in Aberdeen. Boottochtje gemaakt en toen weer de bus in.

Terug naar Kowloon, bus weer gepakt voor de Kowloon tour. Super gaaf!

Meer bevroren dan ontdooit kwamen we weer terug na 3 uur en toen moesten we echt eerst naar huis.

Even bijkomen, nog meer truien en jassen aangedaan, en toen weer de bus op voor de Night tour. Geweldig om die neon reclame borden over de straat in hun volle glorie te zien.

Echt heel koud!!!!

Ondertussen hadden we met Jos afgesproken om te gaan eten bij Wooloomooloo. Lekker dichtbij bij ons eindstation en we zijn binnen gaan zitten. We waren tot op het bot verkleumd! Rond 10 uur waren we weer thuis. De boel is ontdooit...

Linn heeft nog aan de Skype gehangen met Jeffrey en Joni, Chiel ligt al op bed, de tv staat aan en ik zie live beelden voorbij komen van de begrafenis van Whitney Houston. De was machine draait, het boodschappenlijstje ligt klaar, morgenochtend eerst mijn rondje lopen en dan boodschappen doen want morgenmiddag krijgen we visite van Jos, Jesse en Mabel. Gezellig!