Assessment

Ze hadden het ons al wel verteld toen we begonnen aan de Lokomat. Na 8 keer trainen wordt er een assessment verricht. Aan de hand van deze gegevens kunnen ze besluiten hoe verder te gaan. Het zou kunnen, dat er besloten wordt om te stoppen met deze Lokomat trainingen. Het is duur en er staan mensen op de wachtlijst. Dus als het bij jou niet helpt dan staan er letterlijk mensen in de rij om jouw plek over te nemen. Maar ze kunnen ook besluiten om door te gaan omdat de gegevens aangeven dat het juist goed gaat!

Ook al zien we allebei dat het vooruit gaat, ook al zien onze vrienden dat het beter gaat dan de laatste keer dat ze Chiel zagen, toch blijft zo'n assessment redelijk spannend. De lokomat is een geavanceerde computer en alle gegevens worden opgeslagen. Je kan het niet beïnvloeden en je bent niet afhankelijk van een therapeut die misschien denkt, 'ach laat die man maar, hij doet zo leuk zijn best'. Nee, het zijn harde gegevens die zwart op wit staan.

Dus toen we vanmorgen aankwamen en de therapeut vertelde dat het assessment zou plaats vinden, toen keken Chiel en ik elkaar even aan en moesten we toch even slikken.

Chiel werd weer in de lokomat gehangen en vast gemaakt en daarna omhoog gehesen tot net even boven de loopband. Het apparaat maakt dan eerst even zelf loop bewegingen en als client kan je dan niets anders doen dan het laten gebeuren. Je hebt geen enkele invloed. Als je een beetje warm bent gelopen dan moet je oefeningen doen. Zoals je been vanaf de knie naar achteren bewegen en die houding een aantal seconden vast houden. Dan doet het apparaat niets en moet je zelf aan de slag. Je hoort 3 piepjes en dan moet je het gaan doen. Hoor je weer een piepje dan mag je weer ontspannen. En zo doen ze dat links en rechts, vanaf de heup, vanaf de knie, naar voren en naar achteren.

Het laatste piepje was nog niet voorbij of Chiel riep al 'And? What's the verdict?' De therapeut vertelde dat hij nog even tijd nodig had om het te bekijken en uit te printen. Maar gelukkig kwam de uitslag snel. Er is verbetering, hij is sterker in de verlamde spieren dan aan het begin en hij mag door met de trainingen! Jippie!

Daarna begon de normale training. Door het park lopen en munten proberen te pakken. Ja, ik weet het, klinkt niet echt aannemelijk, maar goed. Chiel is er lekker druk mee ;-) Hij is van level 1 naar level 2 gegaan. Zo goed ging het!

En omdat ik een oma ben en daar enorm trots op ben, nog even deze foto's die we vanmorgen kregen...

...OM OP TE VRETEN!!!! Onze dag kan niet meer stuk!