Ziek

Gisteren was weer een lokomat-dag. Chiel heeft deze keer 30 minuten gelopen en hij was zichtbaar in zijn nopjes. Het doet hem zo goed om die oude loopbewegingen weer op te pakken. Ook heeft hij daar weer vrienden gemaakt. Ze zwaaien en zeggen vriendelijk 'goodmorning'. Ja, zo'n gweilo valt natuurlijk wel op in een zaal vol Chineesjes.

De tv die voor de lokomat staat, kan behalve grafieken laten zien hoe je loopt, ook een smiley op het scherm toveren zodat je kan zien of je goed loopt of niet. Wat ze allemaal niet verzinnen.

Na de training ging Chiel de taxi in naar het werk en nam ik een taxi naar huis. Wat dat betreft zijn de tijden en de plek stukken beter dan waar de fysio wordt gegeven. Hier staan de taxi's op je te wachten, terwijl we bij de mainbuilding haast die taxi's naar boven moeten slaan! De mainbuilding staat op een heuvel en al die taxi's rijden de heuvel voorbij.

Maar goed, toen ik thuis aankwam, heb ik mijn boodschappen tas opgehaald en ben ik naar Whampoa gelopen. Heerlijk langs het water, briesje en een waterig zonnetje in de rug, richting de Superstore van de Park'nShop. Altijd leuk. Ik heb de boodschapjes gehaald en toen ik aan de kassa stond om te betalen kreeg ik telefoon.

Chiel. Hij had last gekregen van een darm/maag aanval en zat alweer in de taxi terug. Misschien denk je als buitenstaander, '...en? ...dus?' maar echt, zo'n aanval is het ergste wat je je kan overkomen in de situatie waar Chiel in zit. Hij voelt wel iets maar niet alles in de darm/maag/blaas streek, dus als je te laat bent en net het toilet niet kan halen, dan is dat verschrikkelijk. En daar komt dan ook nog bij dat hij niet mobiel is. Hij loopt met zo'n looprek, kan niet bukken om iets van de grond te pakken of op te ruimen dus en het gaat natuurlijk ook niet snel. Alles bij elkaar genomen, je eigenwaarde krijgt een flinke dreun.

We kwamen beiden zo'n beetje tegelijk thuis. Ik stond al te wachten op de parkeerplaats om Chiel mee te nemen naar de flat. Hij zag er witjes uit, had het zweet op de bovenlip staan en was niet blij. Die aanval op het werk, was er eentje die hij niet snel zal vergeten.  De rest van de avond heeft hij gependeld tussen bed en badkamer. Vandaag is hij thuis gebleven en werkt nu vanaf de bank onder een dekbedje. Die aanval is nog niet over. Plus dat hij nu ook wat koorts heeft. Ik denk dat een buikgriepje hem parten heeft gespeeld. Maar even afwachten of hij morgen weer op de lokomat kan. Als je helemaal in de harnassen gehesen bent, dan is rennen naar het toilet ook geen optie.

En omdat mijn plannen ook in het water vielen, ben ik lekker gaan bakken. Koffiebroodjes en een vloerbrood! Ik bedoel maar!

Vandaag zijn de werkmannetjes op mijn balkon bezig. Ze zijn alles aan het kitten. Moet ook gebeuren. En ze hebben mijn beschermhoes van de BBQ gevonden! Hij lag onder de bamboestelling. Jippie!