Een nieuwe week

Het weekend is weer voorbij. Was een gezellig weekend trouwens. We hebben weer met Jesse bijgepraat die de laatste weken op stap was. Gegeten bij Annie op zaterdag en zondag bij ons thuis aan de lasagna. Met smoothies! Jesse is getransformeerd in een gepassioneerde smoothie maker en dat hebben we gisteren mogen proeven. Heerlijk!

Chiel en ik zijn vanmorgen, nog steeds met volle buik van de smoothies, naar het ziekenhuis gegaan. De trainingen gaan steeds beter en volgens de therapeuten is het goed te merken dat Chiel sterker in zijn balans en spieren wordt. En dat doet Chiel zichtbaar goed. Hij heeft er vertrouwen in dat het goedkomt. Ik heb er geen moment aan getwijfeld! Zijn linker been tinteld en soms heeft hij hele avonden een soort van electro regen schokkend door zijn been. Rot gevoel, maar hij heeft in ieder geval gevoel!

Natuurlijk is het nu nog niet zoals het normaal zou zijn. Zonder brace lopen gaat steeds beter maar hij kan als hij grote stukken afleggen nog niet zonder. En zeker met dat kleffe warme en benauwde weer is dat geen optie. Als we bij een taxi aankomen is hij doorweekt. Laat staan als hij dat zonder brace zou moeten doen.

Zijn darmen zijn rustig en hij voelt ook steeds meer in die streek. Net als met zijn blaas. Gaat ook steeds beter. Hij moet nog wel catheteren maar als het zo uitkomt kan het ook zonder. Geweldig dus! Toch blijft dit de grootste zorg. Benen kan je trainen maar een blaas en darmen gaat buiten je bewust zijn om. Je moet of je moet niet. En in Chiel's geval voel je het en soms voel je het niet. En daar maakt hij zich de meeste zorgen over. Je zal maar net op kantoor zitten of in een taxi...

Hij is nu op kantoor. Na het ziekenhuis is hij gelijk doorgegaan naar Lai Chi Kok. Weer lekker aan het werk.

En we hebben nog steeds maar 1 werkende lift. De hele boel staat beneden blank. En ik denk dat door de regenval we ook ineens weer last hebben van ratten. Bah. Schrok me eergisteren te pletter toen er ineens eentje over ons balkon rende. Ik heb het gelijk doorgegeven aan het management en ik krijg weer zakjes gif.

Morgen gaan ze ook aan de afwatering beginnen bij mij op het balkon en in de bijkeuken. Het zal tijd worden. Toen ik vertelde dat ik last had van wateroverlast een tijdje geleden, knikten ze begrijpend maar deden er verder niets aan. Mijn Indiase buurvrouw staat stukken sterker in haar schoenen. Bij haar is het parket eruit geklapt en ze eist een vergoeding van het management. Nu het management er zelf last van heeft ondervonden,( geld, lift, overstroming), nu ineens kan wel gewerkt worden aan een betere afwatering. Nou ja, zolang het maar gebeurt.