beetje beter

Na een heftige week vol ongemakken ging het gisteren wat beter met Chiel. Het lijkt of we de boel onder controle hebben gekregen. Toch is hij gistermiddag niet naar fysio gegaan. Hij wilde zeker weten of alles onder controle was en wat ons betreft zijn de 3 trainingen per week op de Lokomat belangrijker en zinvoller, dan de anderhalf uur bij de normale fysio.

Dus vanmorgen stapten we vol goede moed de taxi in naar het ziekenhuis om op de Lokomat te trainen. We kijken daar echt naar uit!

De fysiotherapeuten hingen Chiel weer in het apparaat en toen zei eentje dat deze keer Chiel's rechter voet niet in een beugel werd opgehangen en daardoor geleid werd op de loopband. Ze waren van mening dat dit beter was omdat je dan weer iets zelf moet sturen wat de spieren en vooral de zenuwen prikkelt. En daar doen we het allemaal tenslotte voor.

Ik moet zeggen dat de fysiotherapeuten in de anderhalf uur durende sessie altijd van alles uitleggen en de tijd nemen. Eentje staat permanent naast het apparaat. Hij heeft een timer om zijn nek die iedere 3 minuten een signaal afgeeft waar hij op moet drukken zodat Chiel's conditie elke 3 minuten bekeken wordt.

En om Chiel te stimuleren had hij vandaag een ander filmpje op. Je kan op dit filmpje virtueel door het park lopen of over het strand. Heel grappig om te zien. Plus dat alle bewegingen die Chiel maakt gelijk op het scherm te zien is. Zo is Chiel's linker kant veel zwakker dan de rechter kant waardoor hij steeds links op het scherm gaat! Hij blijft maar rondjes lopen ;-) Maar hij heeft weer een persoonlijk record gevestigd. Vandaag heeft hij 1,1 km gelopen in de 30 minuten!

En dan hebben we Chiel's persoonlijke fanclub nog! De dames staan altijd vriendelijk te lachen, heten hem welkom en zwaaien hem uit. T'is wat.

Maar het gaat dus beter en straks gaat hij een middagje naar het werk. Kijken hoe dat weer gaat. Zal wel rustig zijn ivm Hemelsvaart. In Nederland gebeurt natuurlijk helemaal niets.

Waar het minder goed mee gaat is onze Linnepin. Ze heeft gisteren tijdens het familie-toernooi voetballen in het lommerrijke Wamel een blessure opgelopen. Neus gebroken! Gelukkig staat de neus recht, zelfs na die elleboog of schouder waar ze tegen aan is geknald. Ze is naar het ziekenhuis in Tiel geweest waar ze haar vertelden dat ze er niets aan konden doen. Dus...fingers crossed!

Ik ga zo nog een bakkie doen met Joke en vanavond gaan we gezellig eten met de ouders van Jesse. Leuk!