De laatste Koninginnendag

We baalden wel een beetje dat we niet in NL waren op 30 april. In januari bleek dat Willem Alexander de troon zou overnemen van zijn moeder en daar hadden we graag bij willen zijn. Maar niet getreurd. Ook de NOS vond dat iedere Nederlander met of zonder regiocode, de rechtstreekse uitzending moest kunnen volgen. Dus driewerf hoera voor de NOS! Volgens mij voor het eerst in de geschiedenis want elke Olympische Spelen en/of voetbalwedstrijd die ergens om gaat, krijgen we hier niet te zien.

Maar hier was het een gewone werkdag. Dus we stonden op tijd op, namen een ontbijtje en maakten ons klaar voor de dag. Chiel is vanuit huis gaan werken die dag omdat in Nederland iedereen vrij was en er geen enkel mailtje voorbij kwam.

Wel zijn we 's middags naar Kowloon Hospital geweest voor Chiel's fysio sessie. Toen we net aankwamen was de lucht al donker en toen ik Chiel had afgezet op drie hoog, toen kwam echt de hemel naar beneden. Hele harde wind en hele dikke druppels regen maakten dat het plein voor het ziekenhuis veranderde in een zwembad. Er zat niets anders op om maar te blijven wachten in de lobby van het ziekenhuis.

Na anderhalf uur ging ik naar boven om Chiel op te halen. Hij zat nog aan zijn zit-cross-trainer. Helemaal bezweet en vast beraden om er helemaal voor te gaan. Hij begrijpt ook niet dat er mensen zijn die fysio gebruiken om bij te komen van de dag. Zo is er een jongen die alleen maar belt als hij moet trainen. Vreemd.

We gingen naar beneden met alle papiertjes voor a.s. vrijdag. Dan moeten we in een ander gebouw zijn omdat daar de Lokomat staat. En toen begon het grote wachten. Er komt geen taxi voorbij en als er eentje voorbij komt dan willen ze niet meenemen omdat hun dienst dan net is afgelopen om 5 uur. Heel frustrerend. Ik denk dat we anderhalf uur hebben staan wachten en toen kwam er eindelijk een taxi aan die ons wilde  meenemen. Pfff.

Door deze zoveelste ervaring denk ik er serieus aan om een autootje te kopen zodat ik zelf Chiel heen en weer kan brengen. Maar goed, we waren thuis! Jippie!

Ik ben snel aan het koken gegaan want Jos zou ook komen om naar de inhuldiging te kijken. En Chiel was druk bezig om op de Apple tv, de rechtstreekse uitzending te zoeken. Jos kwam binnen, bordje op schoot en toen konden we alles meemaken. Van de inhuldiging en de boottocht over het IJ. Heel erg leuk om te zien moet ik zeggen.

Chiel en Jos gingen eerder naar bed maar ik heb echt alles gezien tot half 4 's nachts. Ik kon er geen genoeg van krijgen! En voordeeltje was dan ook weer dat 1 mei, de dag van de arbeid, hier dan weer wel gevierd wordt en dat die dag dus een vrije dag is.

Wat een heerlijke dag! Lekker hangen op de bank, beetje werken, beetje schoonmaken en films kijken. Ik hoefde helemaal niets te doen want Jos kwam 's avonds met eten van het Thaise tentje naar ons huis. We zouden daar eerst gaan eten maar toen bleek dat het regende zijn we thuis gebleven en heeft Jos eten gehaald. Zalig.

En nu is het stil in huis. Chiel is naar het werk en komt om 1 uur thuis. Dan gaan we weer naar het ziekenhuis voor fysio.