Home

Ik zag bij Loes op FB een prachtig filmpje over Hong Kong, met de toepasselijke naam 'Hong Kong is Home'. In al die jaren dat we hier wonen heb ik me nog geen moment verveelt en/of onveilig gevoeld. Het klopt, HK is mijn thuis geworden alhoewel we hier zonder kinderen, kleinkind, familie en onze vrienden zitten. Die zou ik stiekem allemaal wel mee willen nemen in de koffer!

Waar ik moeite mee heb is het afscheid nemen van mensen die een deel van ons leven zijn geworden in Hong Kong. Ik heb het niet zo op afscheid nemen. Het voelde zo vertrouwd en ineens zijn ze dan weg. Het geeft ook zo'n gevoel van veiligheid. Je eigen familie is ver weg en dan zijn deze mensen hier dubbel zo belangrijk geworden. Ze vormen een surrogaat familie. Je ziet ze echt niet elke dag maar het idee dat ze er zijn maakt je rustig. Je kan met ze huilen en lachen en iedereen staat voor elkaar klaar. Dat hebben we zelf aan den lijve mogen ondervinden zo'n half jaar geleden...

Door de jaren heen hebben we al heel wat handjes geschud en traantjes gelaten. Mijn eerste afscheid was jaren geleden toen Pim vertrok...Hij was de eerste die ons op sleeptouw nam. En ons laatste afscheid was die van Jaap en Mickey...Mickey en ik konden ons prima vermaken zo door de dag heen ;-)

Het is natuurlijk heel normaal dat mensen na ongeveer 3 jaar de boel oppakken en vertrekken naar hun volgende bestemming. Of het nu terug naar NL is of dat ze een nieuw avontuur aangaan in een ander stukje wereld. Maar voor de achterblijvers hier, is dat best even slikken.

Ons volgende afscheid staat gepland eind juni. Dan gaat de familie Grolle terug naar NL. Ze beginnen allemaal aan nieuwe uitdagingen en sluiten hun Hong Kong periode af. Jammer. Ik ga ze stuk voor stuk missen...