Veel gedaan

Nou, ik loop een beetje achter met jullie op de hoogte houden van alles. We zijn ook heel erg druk geweest en we hebben van alles gedaan. Gisteravond zijn we heel laat thuis gekomen uit Shenzhen en ik viel als een blok in slaap. Vandaar de vertraging. ('t Lijkt de NS wel!)

Maandag hebben de kids een dagje niets gedaan en Lody en ik zijn met Linn door Central gaan wandelen. Alle kleine steegjes door, de esculator gezien, de tempel in geweest op Hollywood road en natuurlijk nog even geshopt. 's Avonds is Ben naar een strandfeest geweest op Lantau Island. Hij was uitgenodigd door chinesen die hij met voetballen had ontmoet, Linn en Martijn gingen nog even shoppen voor het 7e paar schoenen die nodig gekocht moesten worden en Lody, Chiel en ik hebben nog een terrasje gepakt met Jos die weer uit Nl terug was.

Dinsdag zijn we naar Cheung Chau Island geweest. Met de ferry weer ernaar toe, de hele dag gehangen op het strand en gespeeld met Pluisje. Chiel is na het werk ook naar Cheung Chau gekomen en daar hebben we heerlijk gegeten bij een Seafood restaurant. Toen weer dood op terug naar TST en heerlijk geslapen om vervolgens de volgende ochtend naar Shenzhen te gaan.

En dat was woensdag. De kids wilden nog heel graag Shenzhen zien voor ze weer naar NL gaan. Dat is altijd weer een ervaring. Eerst de treinreis, dan naar het visumbureau, dan weer Entry-cards invullen en dan, het ergste van alles, een taxi zoeken.
We zijn met z'n 5-en dus 2 taxi's zijn nodig. Alles in het chinees laten opschrijven dus dat zou geen probleem moeten zijn. Fout! Tuurlijk is het een probleem!
Dus Ben en Lody in 1 taxi en Linn en Martijn en ik in een andere. Zodat we een mobiele telefoon hebben in elke taxi.

Toen we terug wilden naar kantoor, was er geen taxi die ons mee wilde nemen. De etters! Op het laatst moest je gewoon voor een taxi springen of gelijk in de taxi gaan zitten terwijl de vorige klanten nog aan het betalen waren, anders hadden we er nog gestaan.

Tijdens het wachten, kwam er een gozertje van een jaar of 8 naar ons toe. Hangen aan je kleren en zeuren om geld. Zo'n bedelaartje. Je zegt steeds, "ga weg, nee, je krijgt niets" maar hij dacht: de volhouder wint! Na een kwartier stond hij nog steeds te zeuren en werd steeds meer handtastelijk. Of je wil of niet, je hebt de neiging om te slaan op zo'n moment.

Martijn gaf hem 2 reepjes chocolade die hij net gekocht had. En wat denk je??
Hij pakt die reepjes aan, gooit het op de grond, en stampt erop!!!! De vuile etterbak!!!
Hoezo honger!? Toen zag ik bloed. Ik pakte hem bij de arm, en zei weliswaar in het engels maar op een toon die zelfs een chinees moet begrijpen, dat hij heel snel moest maken dat hij weg kwam anders zou ik hem eens aanpakken. Nou ze worden er niet warm of koud van maar hij ging wel weg.

Eerst zijn we naar het kantoor van Chiel geweest en kennis gemaakt met de nieuwe collega's, daarna de Bazaar en toen Dongmen.
Om 2 uur had ik het al helemaal gehad, geen voeten meer over, dus het ondenkbare is gebeurt! Ans was uitgeshopt!!! Maar ik heb doorgezet en volgehouden!

's Avonds hebben we nog lekker gegeten met Paul en Nuan en toen weer terug naar HK. Ik weet echt niet meer hoe ik mijn bed heb gevonden maar vanmorgen werd ik weer fris en vrolijk wakker.

Helaas gaan Linn en Martijn weer naar huis vanavond. Gedver. Maar we hebben echt een grandioze tijd gehad, en het lijkt of ze hier wel maanden zijn geweest. We gaan rond 6 uur eten en dan naar huis om de boel verder in te pakken en dan om 9 uur naar het vliegveld. Als er familie van me dit leest, brand effe een kaarsje op de voorspoedige terug reis! Ze vliegen met British Airways...