Beijing

Lody en ik hebben een paar dagen door gebracht in de hoofstad van China. Veel gezien, veel gelachen, veel geslapen en we hebben het superkoud gehad! In Hong Kong was het toen we vertrokken 28 graden met een zonnetje, in Beijing was het 12 graden met regen!

Beijing is een gigantische stad met heel veel culturele bezienswaardigheden. Godsonmogelijk om alles te zien in 2 en een halve dag. Een stad die zijn best doet om buitenlanders binnen te halen maar die tegelijkertijd ook heel erg chinees is en daardoor weer buitenlanders afstoot. Een stad die bol staat van trotse inwoners met een enorme vaderlandsliefde en waar het verschil tussen arm en rijk duidelijk zichtbaar is.

We zijn maandagmiddag rond 12 uur aangekomen in Beijing. Onze chauffeur die ik vooraf geregeld had via internet stond keurig op ons te wachten op het nieuwe vliegveld. Hij heeft ons naar hetTianXiang hotel gebracht. Een hotel gevestigd in een hutong oftewel een binnenplaats waar vroeger een prinses heeft gewoond met haar ouders! Daar kwamen we later achter toen er opname's gemaakt werden door de chinese tv terwijl wij buiten aan de koffie zaten!
Een prachtig hotelletje helemaal in oude chinese stijl. Alles begane grond, tuintje rondom en maar 10 kamers!

Nadat we de koffers op de kamer hadden gezet en lekker koffie hadden gedronken, zijn we gelijk gaan lopen richting het Plein van de Hemelse Vrede. Op de plattegrond leek het of ons hotel er naast lag maar toen we eenmaal aan het lopen waren bleek dat zo'n plattegrondje niet te vertrouwen was! Het eerste wat we zagen was het enorme plein wat 60 voetbalvelden lang is! Echt gigantisch! Toen de enorme foto van Mao op de gevel van de Tiananmenpoort. Heel indrukwekkend.

Het begon te regenen en we waren doodop. Een taxi leek ons een goed idee. Dat vonden de taxi chauffeurs niet! Niemand wilde ons meenemen! Zelfs niet met mijn A4-tje waarop het adres van het hotel in het Chinees geschreven op stond! Dan maar terug lopen. De voeten deden nu goed zeer en toen ik een cafeetje zag waarop de gevel stond "Coffee and tea" voelde dat als een geschenk uit de hemel. Het tegendeel was waar want we zijn enorm afgezet door deze lieve dame voor een thee-ceremonie!

Omdat dit onze tweede negatieve ervaring op rij was, hadden we het wel gehad. "We zoeken een restaurantje op, dicht bij het hotel in de buurt. Dan gaan we wat eten en daarna gaan we terug naar het hotel en dan drinken we daar wel koffie". Zo gezegd zo gedaan. Het eten was vooral veel! En daarna konden we met onze zere voeten van het lopen alleen nog maar vlug naar het hotel waar geen verwarming was!
We hebben er vreselijk om moeten lachen, toen we in de pyama met een vest en sokken onder de dekens naar de tv aan het kijken waren!



Op dinsdag werden we opgehaald door onze gids die ik ook vooraf had geregeld. We zouden naar de Chinese Muur gaan! Dat was echt perfect!

Hij vertelde veel toen we door de stad reden over de cultuur, de bezienswaardigheden die we passeerden, en natuurlijk over de Muur.
Eerst gingen we naar de Ming Tombs, toen naar een jade-fabriek en uiteindelijk kwamen we terecht bij de Muur!! Wauw!!

Echt een prachtig gezicht maar tegelijkertijd keken Lody en ik elkaar aan toen we doorhadden hoe stijl en hoog die Muur wel is! De gids had 2 flesjes water geregeld en zei toen: "This is the way to go, you have fun! I see you when you're back!" We hebben geklauterd en het viel vies tegen hoe zwaar dat is! En hoe koud het was! Maar we hebben het gedaan en helaas konden we maar 2 torens ver gaan omdat we ook weer naar beneden moesten klauteren en Lody toch wel een beetje bang was voor haar rug. Eenmaal beneden trilden onze benen van de inspanningen maar gelukkig stond daar, na 2 uur wachten op ons, onze gids!

Dus hup de auto weer in en opweg naar de lunch die werd gegeven op een fabriek. Ik heb nu een beetje idee hoe Jesse's fabriek eruit moet zien, hihi. Maar heerlijk gegeten, de fabriek bekeken waar clossoinne werd gemaakt en toen gingen we op weg naar het Olympisch Dorp. Een prachtig indrukwekkend geheel. Helaas konden we niet in de buurt komen om foto's te maken want de politie had alles afgezet maar we hebben het in ieder geval gezien.
Daarna zijn we weer keurig afgezet bij het hotel en mochten we even uitrusten en kon ik eindelijk die bergschoenen uitgooien.

's Avonds hebben we heerlijk gegeten bij een Koreaanse BBQ. Echt volop genoten van het eten en het bbq-en en daarna zijn we weer vroeg onder de wol gegaan. Niet omdat we slaap hadden maar omdat HET FREEKING KOUD WAS!!!

Woensdagmorgen hebben we niets gedaan. We wilden effe bijkomen. Het zonnetje scheen nu zelfs, dus we zijn lekker in onze tuin gaan zitten met een kopje koffie, er kwam zelfs een man uit Leiden bij ons zitten en toen kwam daar een fimploeg aan! En de presentator herkende ik!

De 6 maanden dat wij in Shenzhen hebben gewoond keek ik elke dag naar Culture Express. Het enige engelstalige programma! En dat was die man!! Het was echt lachen want take na take ging het mis. Later heb ik nog met hem gesproken en hem verteld dat hij mijn enige Lifeline was in China. Hij zei:"I'm sorry I was your only choise!"

Hij nam een boekbespreking op in de tuin van ons hotel. Het ging over de Hutong waar het hotel in gevestigd was omdat er een prinses in had gewoond met haar familie. Onze kamer was het huisje van haar vader! Toch leuk om te weten, nietwaar!




Om 12 uur werden we opgehaald door een andere gids die ons naar het plein van de Hemelse Vrede zou brengen en naar de Verboden Stad. Toen bleek dat het niet aan ons had gelegen met die taxi's. Ook zij kreeg pas na 5 taxi's er eentje die ons mee wilde nemen. Belachelijk! Maar goed, we zijn aan gekomen en ze vertelde tot in detail alles over de Verboden Stad. Ik kreeg bij haar een beetje eng gevoel. Ze droop van vaderlandsliefde, over hoe slim de chinezen wel niet zijn, hoe goed Mao wel niet was, kortom een beetje eng.


Maar goed we hebben alles gezien en daarna liepen we naar het Plein van de Hemelse Vrede. Het museum, het Goverments gebouw en het graf van Mao.
Toen bracht ze ons weer weg, maar WEER wilde geen enkele taxi ons meenemen naar het hotel. Echt schandalig. Het was zelfs zo erg, na 15 taxi's (!) dat we in een taxi gesprongen zijn die net mensen afzette, en de gids heeft de hele weg naar het hotel ruzie gemaakt met de chauffeur, die het gewoon verdomde om ons weg te brengen. Dat wordt nog leuk voor de bezoekers tijdens de Olympische Spelen!

Eenmaal terug in het hotel hadden we onze buik er vol van. Dat gezeik met taxi's zat ons goed hoog. Dus lekker koffie in de tuin, toen op bed tv gekeken, daarna wat gegeten in een restaurantje en toen opnieuw vroeg onder de wol want we waren ijsklompjes geworden!

En vanmorgen was het weer tijd om naar het vliegveld te gaan. Het hotel zou een taxi regelen, wat...het zal je niet verbazen...dus opnieuw niet lukte! Na 20 minuten stopte er eindelijk een! En dat kwam ook nog doordat de jongens van het hotel aan de weg stonden want geen enkele taxi-chauffeur wil je ophalen bij de voordeur van het hotel! Absurd!

Op de snelweg stond een lange file maar we waren gelukkig op tijd. Jammer dat we bij de verkeerde terminal stonden. Dus opnieuw de shuttlebus in om ons naar de goede terminal te brengen. Prachtig nieuw vliegveld die net een maand open is. Ook weer jammer dat er weinig open is op het vliegveld omdat ze nog niet klaar zijn met restaurantjes, winkeltjes en rookkamers. Maar ons is beloofd dat tijdens de Olympische Spelen alles klaar is!

En om 6 uur landden we op Hong Kong! Heerlijk om weer thuis te zijn. En we konden gewoon een taxi in! En die bracht ons ook gewoon naar huis! Zonder gezeik!
En het is warm en droog!!!! O ja, in de loop van de dag zal ik de mooiste foto's weer in een albummetje zetten naast dit verhaal!