De eerste dag

Het is nu 2 minuten voor middernacht en Lody is net naar bed gegaan. Kapot maar voldaan zullen we maar zeggen, hihi.

Vanmorgen toen we aankwamen in de flat hebben we eerst lekker aan de koffie gezeten. Alle lekkere dingetjes kwamen uit de koffer die Lody had mee genomen. Daarna zijn we eerst naar de supermarkt gegaan en toen zijn we met Chiel gaan dim summen. Heel gezellig en het eten met stokjes ging Lody goed af.

Het is net als fietsen, je verleert het niet!

Na het eten gingen Lody en ik naar het visumbureau. Door de nieuwe maatregelen, ben je gewoon niet zeker hoe lang het gaat duren voordat je een visum hebt en maandagmorgen vliegen we naar Beijing. Dus vol goede moed liepen we het bureautje in.

We werden geholpen door een dame die enigszins gefrustreerd was. Door al die nieuwe maatregelen die elke dag kunnen verschillen, komen de mensen bij het visa-bureau niet in hun beste doen. Er waren heel wat mensen die een visum aanvroegen, boos, gefrustreerd, en ze baalden van de kortzichtigheid. Heel begrijpelijk. Maar de medewerkers kunnen er natuurlijk ook niets aan doen. Zij hebben die dingen ook niet verzonnen.

Ze was niet erg vriendelijk, erg kortaf en bij tijden soms gewoonweg onbeschoft! Of we een visum aan wilden vragen, en of we het vliegticket bij ons hadden?! Wat?! Is dat weer wat nieuws?! Nee, die had Lody net uit haar tas gehaald. Dus het fomulier mee genomen om in te vullen en maar naar huis om de ticket op te halen.

Na koffie te hebben gedronken thuis en het formulier geheel ingevuld te hebben, gingen we weer naar het visa-bureau. Terwijl de dame oogdruppels in haar ogen deed (??) vuurde ze de ene na de andere vraag op Lody af. Ze begreep geen zak van de e-ticket, kon nergens de info vinden en omdat de dame nu zelf gefrustreerd was, streepte ze bij Lody's formulier het beroep door wat Lody had ingevuld: "secretary" en maakte daar van "Housewife". Nou, ik heb Lody nog nooit zo boos gezien! "I'm NOT a housewife, I'm a secretary of the major of Tiel!"

De dame had geen andere mogelijkheid meer dan om het beroep weer te veranderen in "secretary" want Lody's ogen spuugden vuur! Om een heel lang verhaal kort te maken, het visa is aangevraagd en morgen kunnen we het ophalen als alles goed gaat. En door dit hele verhaal heen, hadden we ook nog Andy aan de telefoon, die wilde weten of Lody goed en veilig was aangekomen. Zo lief!

Toen zijn we naar huis gegaan en is Lody maar even een uurtje gaan liggen. Ze was best wel moe want ze had geen oog dicht gedaan in het vliegtuig. Dat kwam weer goed uit want ik was om 6 uur opgestaan dus ik ging ook maar even liggen op de bank.

Vanavond hadden we een tafeltje bij Spasso gereserveerd, en toen Jos hoorde dat Lody was aangekomen, kwam hij ook naar Spasso toe! En dat terwijl Jos echt zooo druk is!
Heerlijk gegeten, en de kok van Spasso, een niet vervelend ogend manspersoon uit Milaan die de beste risotto van de wereld kan maken, kwam ook nog aan ons tafeltje even praten. Wat wil een mens nog meer?!