Nat

Het is nu dinsdagmorgen. Ik heb alle ramen opgezet want het "klamme" is even weg en lekkere frisse lucht kan nu binnenkomen in mijn huisje.

Vanmorgen toen Chiel vertrok naar Shenzhen was het nog donker. Ik dacht omdat het gewoon te vroeg was voor zonlicht alhoewel ik later zag dat het al over achten was, maar binnen 3 minuten nadat Chiel naar buiten was gegaan, kwam het met bakken uit de lucht vallen, met hier en daar een knal en bliksem. Het was kort maar hevig. Volgens mij is dit de eerste echte bui die hier is gevallen dit jaar...

Ik kreeg later ook een telefoontje van Chiel. Hij had geprobeerd om droog over te komen om via the Gateway naar de China ferry te gaan, maar hij was totaal doorweekt! De ziel! De dame achter het loket herkende Chiel en vond het ook zielig voor hem. Ze heeft Chiel een handdoekje gegeven om het ergste nat van zijn kale bolletje af te vegen. Lief...

Het is nu mistig maar droog. De toren van Time Square heeft zijn top nog in de wolken staan. En de letters PHILIPS zijn dan wel en dan niet te lezen. Als je nergens heen hoeft dan heeft de mist wel wat. T'is net of de wereld stiller is en thuis voelt het dan net wat knusser...