Happy

Ik had al geschreven dat ik weer aan het hardlopen ben geslagen. Afgelopen zaterdag heb ik de 5 km training afgerond! De 30 minuten hardlopen zonder te stoppen lukte heel goed en ik was zooo trots op mezelf!! Ik had zelfs nog wel langer kunnen lopen!

Maandag ben ik gelijk begonnen met de training van de 10 km. Ik kan maar beter bezig blijven dan dat ik een weekje niets doe want ik ken mezelf. De swing zit er nu goed in en anders laat ik het weer uit de handen glippen.

Mijn schema ziet er nu zo uit: 4 keer in de week op maandag, woensdag, vrijdag, zondag. En dan weer op maandag, dinsdag enz. En zo'n schema is perfect. Je begint heel kalm aan en de kans op blessures is minimaal. Je kan natuurlijk altijd struikelen over je eigen benen en languit gaan, maar als je dat niet meerekent dan gaat het stukken beter dan zomaar voor je uit rennen. En ik durf het bijna niet te zeggen, ik vind het leuk om te lopen!

Chiel probeerde van de week met mij een stukje mee te lopen maar na 2 passen was het wel gebeurt. Hij ging gelijk op een muurtje zitten en heeft daar op mij gewacht. Veel beter zo. Hij is naar de fysio geweest en die heeft hem verteld dat hij geen last heeft van een hernia maar van spieren die verkrampen en vooral spieren waar je zelf geen controle over hebt. Het is nu dus een kwestie van rust houden en wel in beweging blijven maar dan b.v. op een fiets plus de oefeningen die hij van de fysio heeft gehad.  Zo strek je die spieren dan weer en dat heeft een gunstige invloed op de blessure. Al met al heeft Chiel er flink de smoor over in want hij houdt van hardlopen. En het blijft een rare situatie dat hij thuis op de bank blijft en ik 's ochtends om 6 uur naar buiten loop.

Ook zag ik ineens het licht...Het afgelopen jaar heb ik me vreselijk van binnen gevoeld. Thuis zat ik als een zielig vogeltje op de bank. Moe, verdrietig, afvallen lukte niet, opvliegers, niet blij met mezelf. Als er andere bij waren dan had ik daar geen last van, dan drukte ik het weg. Maar nu ik weer 2 maanden aan het lopen ben, voelde ik me anders! Ik denk dat ik het afgelopen jaar depressief ben geweest. Ik heb het natuurlijk al eens heftig meegemaakt maar heb daarna daar nooit meer over nagedacht. En van de week keek ik eens goed naar mezelf en toen viel het kwartje!

Ik heb nog steeds last van opvliegers, maar het slapen gaat stukken beter en ik zie de zon weer! En mijn zwarte te grote kleding, of zoals Chiel ze noemt 'hobbezakken', blijven veel vaker in de kast hangen!

Ik voel me echt goed!