Koreaan met rode voordeur

We zitten in een klein restaurantje. Een Koreaans restaurantje op Prat Avenue. Volgens mij bestaat het nog niet zo lang op deze plek want het is mij niet eerder opgevallen. En de rode voordeur in een witte muur had dat zeker gedaan!

Chiel zit tegenover mij op een klein houten krukje. De kleine maar veel belovende menukaart is hij uitvoerig aan het bestuderen. Ik kijk eens om mij heen. Verrek! Ze hebben hier in de buurt wel 4 restaurantjes! Er zit er ook eentje op Kimberley street!

Ik heb mijn keuze al gemaakt. Het wordt kimchi-rijst en Chiel's keuze is gevallen op een lunchbox zoals ze dat noemen. Een bord met vakjes waarin rijst, vlees, groente en kimchi zit. We krijgen ook allebei een kom soep. Ongelofelijk dat ze dat voor 38 dollar (3,5 euro) pp kunnen serveren! Maar wat is in vredesnaam BongBong Grape en SacSac Orange?

Het valt me op dat het restaurantje keurig in de verf zit. Alhoewel de inrichting simpel en sober is, geeft het een gezellig gevoel. De eerste 'kantoor'mensen komen binnen in groepjes. Alle collega's gaan met elkaar eten. Zie je best vaak hier.

Dan zie ik de serveerster op een drafje naar de voordeur lopen. Er staan 2 oude grijze mannetjes voor de deur die niet weten hoe de voordeur open moet. Ze drukt op de knop en lacht naar de mannetjes. Ze zien er schattig uit! Ik denk de gemiddelde leeftijd van 90 jaar. 2 Oude vrienden die met elkaar uit gaan lunchen...

De oudste man roept de serveerster bij zich en samen gaan ze door de menukaart. De andere oude man zit muisstil op het bankje. Ik zie dat hij zijn ogen dicht heeft. Hij is gewoon in slaap gevallen! Rechtop!

Ondertussen komt onze lunch op tafel. Heerlijk. Het smaakt erg goed en de oude man lacht naar ons. Je ziet hem denken '...de witneuzen vinden het lekker!' Daar komt ook de lunch van de oude mannetjes aan. Hij slaat met zijn hand op tafel en zijn oude vriend schrikt wakker. 'Lunch!' roept hij.

Met z'n tweetjes genieten ze zichtbaar van de warme prak. Ik glimlach en zeg gelijk tegen Chiel 'als wij zo oud zijn, doen we dat ook, ok? Gewoon samen schuifelen naar een restaurantje en lekker eten...' Chiel kijkt op en zegt '...maar...dat doen we toch al?'