Maar eerst hebben we afgelopen zaterdag alle dingetjes gekocht die hij mee naar huis wilde nemen. Alle markten bezocht en toen stond er niets meer in de weg om zondag een dagje te lopen.
Om 10 uur op zondagmorgen, stonden we klaar voor ons huis. Eerst water en broodjes inslaan en toen de trein in naar Tai Wai. Next stop, de zogenoemde Amah Rock. De Amah Rock is een rots die boven op een berg staat die Sha Tin Valley overkijkt. De rots lijkt op een vrouw met baby.
Volgens de Chinese legende is de Chinese naam voor de rots Mong Fu Shek. Wat betekent 'op de uitkijk naar de echtgenoot rots'. De vrouw in kwestie had haar man, een soldaat in de Sung-leger, gevolgd naar Sha Tin waar de keizer zich had terug getrokken van de aanvallende Mongolen. Hij moest mee de oorlog in en kwam nooit meer terug. En zijn vrouw bleef achter, en moest met haar baby op de rug, de bergen rondzoeken naar firewood, en zij bleef altijd op de uitkijk staan om de boot te spotten die haar man zou terug brengen....prachtig verhaal.
De tocht brengt je over de kam van de bergen die Kowloon scheidt van de New Territories. De naam van dat pad is Gau Lung, wat 9 draken betekent en wat later verengelst is tot Kow Loon! Eigenlijk zijn er maar 8 pieken op deze tocht en de niet bestaande 9de piek wordt toegeschreven aan dezelfde keizer van het verhaal hierboven.
Nadat we het begin van de hike hadden gevonden, weer langs de BBQ-pits liepen waar het elk weekend vol zit met gezinnen, konden we de tocht beginnen. Harm was helemaal in zijn nopjes! We liepen door bossen, over richels, over trappen en rotsen en ineens stonden we oog in oog met de Amah Rock! Prachtige uitzichten!
Nadat we alles uitvoerig hadden bekeken en hadden genoten van de enorme tegenstelling van 'groen' met 'wolkenkrabbers' liepen we verder richting Lion Rock.
En terwijl je over een zacht steigend pad loopt onder de bomen, weer een bocht maakt, sta je ineens op Kowloon Pass en kijk je over de stad. Geweldig!
Het pad naar Lion Rock is steil! En de keien op het pad maken het authentiek maar ook best vermoeied. Je moet echt elke stap met zorg maken want de ravijnen ernaast zijn flink diep! We waren helemaal verbaasd mensen te zien zitten op de 'kop van de leeuw'! Hoogte: 495 meter!
En toen ging het pad verder. Maar dit keer naar beneden. Na al die tijd geklommen te hebben leek het heerlijk om naar beneden te gaan, maar niets is minder waar. De kramp vloog in de bovenbenen en de stalen spijkers die de aangelegde traptreden bij elkaar moesten houden waren levensgevaarlijk. Ze staken allemaal zo'n cm boven de traptree uit, dus je moest echt goed in de gaten houden waar je je voet neerzette.
Al met al was het een prachtige wandeling. Ongeveer 4,5 kilometer lang en in het boekje stond 3,5 uur zou je erover doen. En om aan te geven hoe we omhoog en naar beneden gingen...1 kilometer per uur! En onze Honkys noemen dit een familie-hike!
De rest van de foto kan je HIER bekijken!
En de wandeling zelf met afstanden en hoogtes kan je HIER bekijken!
2 comments:
Maf ketels die Honkys..... hahaha maar wel weer prachtig stukje gewandeld en natuur bekeken......
Jullie genieten er echt van he,als ik dat zo bekijk blijf ik liever op de begane grond!
Post a Comment